ΞΕΝΟΔΟΧΟΫΠΑΛΛΗΛΟΙ ΡΟΔΟΥ:…ΠΕΙΝΑΝΕ…

«Παρά το γεγονός ότι μια νέα τουριστική σεζόν βρίσκεται προ των πυλών και ήδη ορισμένες μονάδες έχουν ξεκινήσει να λειτουργούν, υπάρχουν ξενοδόχοι που χρωστούν το δώρο Χριστουγέννων, άδειες, επιδόματα, ακόμη και την μισθοδοσία…από τον Οκτώβριο του 2015. Ένας ξενοδοχοϋπάλληλος δεν μπορεί να ζήσει έτσι, ειδικότερα με τους μήνες ανεργίας που παρεμβάλλονται κατά την διάρκεια του χρόνου. Επισκεφθήκαμε τον Ειδικό Γραμματέα του ΣΕΠΕ στην Αθήνα, και του ζήτησαμε να ενεργοποιήσει άμεσα νόμο του Υπουργείου Εργασίας, ο οποίος προβλέπει, ότι σε περίπτωση που ένας επιχειρηματίας χρωστά δεδουλευμένα στους εργαζόμενους του, ο Ειδικός Γραμματέας έχει το δικαίωμα να του «κλείσει» την επιχείρηση. Αναγνωρίζουμε ότι η θέση του Ειδικού Γραμματέα είναι δύσκολη, αλλά περισσότερο δύσκολη, είναι η δική μας θέση. Για μήνες ζούμε με ψίχουλα, τα 360 ευρώ που παίρνουμε από τον ΟΑΕΔ. Για τους ανθρώπους που δεν έχουν δουλειά τον χειμώνα, η κατάσταση δεν υποφέρεται. Δανείζονται από φίλους και συγγενείς για να τα βγάλουν πέρα. Έχουμε συνάδελφους που έρχονται αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας, και αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το διαχειριστούν. Στο τέλος, ξέρετε τι θα συμβεί; Θα αναγκάσουν τους εργαζόμενους να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους, και αν οι εργαζόμενοι πάρουν τον νόμο στα χέρια τους, δεν θα αρέσει καθόλου σε όσους τους κορόϊδεψαν και τους χρωστούν χρήματα. Ούτε όμως από την δράση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας στην Ρόδο, είμαστε ευχαριστημένοι. Δεν διενεργεί ουσιαστικούς ελέγχους, δεν «ξεσκονίζει» τις συμβάσεις για να εντοπίσει τις παρανομίες, δεν βάζει το μαχαίρι στο κόκκαλο» υποστηρίζει στο bangladeshnews. gr o Θανάσης Σταμούλης, προέδρος του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου.

Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΠΑΝΕ ΣΥΝΝΕΦΟ…

«Στην Ρόδο, υπάρχουν δύο όμιλοι ξενοδοχείων, οι οποίοι προκαλούν, κάθε χρόνο, μεγάλη ζημιά και πρόβλημα στους εργαζόμενους με την στάση τους. Έχουμε ξενοδοχείο, που έχει να πληρώσει πάνω από 2 χρόνια το προσωπικό του. Δεν καταβάλλει άδειες και επιδόματα αδειών. Έχει επέμβει αμέτρητες φορές η Επιθεώρηση Εργασίας για τις παρανομίες του συγκεκριμένου ομίλου. Έχουν κατατεθεί 40 μηνύσεις, αλλά λόγω των συνεχών αναβολών, οι εργαζόμενοι δεν έχουν λάβει τις οφειλές τους. Άλλο ξενοδοχείο, στην περιοχή των Κολυμπίων, εδώ και χρόνια, ακολουθεί αδιάλειπτα, μια αποτελεσματικότατη τακτική εξαπάτησης του προσωπικού, με συνέπεια να τρέχουμε διαρκώς στα δικαστήρια και στην Επιθέωρηση Εργασίας. Άλλα υπόσχεται, προκειμένου να τους προσελκύσει, και στο τέλος, πράττει άλλα. Για να φέρει στην μονάδα του π.χ, μάγειρες και διοικητικά στελέχη, τους υπόσχεται υψηλούς μισθούς, πείθοντας τους παράλληλα να υπογράψουν συμβάσεις με 586 ευρώ, προκειμένου να γλιτώσει τις ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούν στους υψηλούς μισθούς. Πρόκειται δηλαδή, για καραμπινάτο κρούσμα εισφοροδιαφυγής. Πάνε να εισπράξουν τα χρήματα τους οι εργαζόμενοι, και βλέπουν ότι το ποσό δεν έχει καμία σχέση με αυτό που συμφώνησαν. Στο τέλος, δικαιώνονται, αλλά μπορείτε να φανταστείτε την αγωνία τους, μέχρι να πάρουν τα λεφτά τους. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουμε και τα δουλεμπορικά γραφεία τα οποία γεμίζουν με αλλοδαπούς, δήθεν μαθητές, τα ξενοδοχεία. Έχουμε βρει…οδοντίατρους και…δημοσιογράφους να παριστάνουν τους ξενοδοχοϋπαλλήλους. Εντοπίσαμε 45χρόνη καμαριέρα και 50χρόνο, να εργάζονται ως «μαθητές». Μας έχουν τρελάνει στα ρεπό, προκειμένου να πάρουν δήθεν μαθητές, που δουλεύουν για 300 ευρώ τον μήνα».

Πως είναι να ζεις χωρίς χρήματα; Να έχεις δουλέψει, να έχεις κουραστείς, και να μην σου δίνουν αυτά που δικαιoύσαι; Να γυρνάς σπίτι και να μην έχεις να πεις τίποτα στην οικογένεια σου, που περιμένει πως και πως, τα λεφτά αυτά, όχι για να «βγάλει» γούστα, αλλά για να αγοράσει τρόφιμα και να εξοφλήσει μέρος των λογαριασμών; Την θλιβερή αυτή κατάσταση δεν την βιώνουν μόνο οι ξενοδοχοϋπάλληλοι της Ρόδου, αλλά το σύνολο σχεδόν, των επαγγελματικών ομάδων ανά την επικράτεια. Αυτό που μας εξάπτει την περιέργεια στην περίπτωση της Ρόδου, είναι το γεγονός ότι, ο δημοφιλέστατος αυτός τουριστικός προορισμός, δέχεται κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες, οι οποίοι αφήνουν τεράστια χρηματικά ποσά στις μονάδες που διαμένουν. Είτε οι ξενοδόχοι ακολουθούν την μέθοδο του all inclusive, είτε όχι, τα ευρώ των τουριστών καταλήγουν στα ταμεία τους. Οι αφίξεις, κάθε χρόνο και ενάντια στα δεδομένα της κρίσης, αυξάνονται διαρκώς. Πως είναι δυνατόν τότε, μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες να αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους τους για περισσότερο από ένα χρόνο; Να μην τους καταβάλλουν επιδόματα και άδειες; Να τρέχουν στο τέλος κάθε σεζόν στην Επιθεωρήση Εργασίας διεκδικώντας μέσω της δικαστικής οδού ή χρονοβόρων συμβιβασμών αυτά που τους οφείλονται; Πολλοί επιχειρηματίες κάνουν λόγο για την περίφημη… «νησιωτικότητα», ζητώντας από την πολιτεία να αντιληφθεί τις ιδιαιτερότητες και τους περιορισμούς που επιφέρει το επιχειρείν στα ελληνικά νησιά. Απαιτούν παντός είδους διευκολύνσεις για να καταστούν… «ανταγωνιστικοί». Την ώρα όμως, εμφανίζονται απρόθυμοι να εφαρμόσουν, τα όσα ορίζει η εργατική νομοθεσία, «ακυρώνοντας» υποσχέσεις και σύμβασεις προς τους εργαζομένους. Η πικρή αλήθεια; Βρήκαν και κάνουν.

ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΟΥΝ, ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΤΑ ΒΓΑΖΩ ΠΕΡΑ. ΟΙ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΠΩΣ ΠΕΡΝΟΥΝ;

«Εγώ είμαι πληρωμένος, με έχουν εξοφλήσει, και δεν μπορώ να ταϊσω τα τρία μου παιδιά. Έχω και το ενοίκιο. Δεν γίνεται να δουλεύεις 5 μήνες και να προσπαθείς μετά να ζεις για 12, με την ανεργία σε αυτά τα ύψη. Αν εγώ έχω πληρωθεί και πάλι δεν τα βγάζω πέρα, πως περνάει άραγε, αυτός που του χρωστάνε χρήματα από τις προηγούμενες σεζόν; Δεν θέλω καν να το φανταστώ. Το ισχύον νομικό πλαίσιο είναι άθλιο. Από την Επιθεώρηση Εργασίας, έχουμε πολλά παράπονα, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε εχθρικοί μαζί της. Είναι το μοναδικό μας στήριγμα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην την έχουμε στο πλευρό μας. Το ΙΚΑ από την πλευρά του δεν κάνει ελέγχους. Είχα υπόθεση με ξενοδόχο, που χρωστούσε δεδουλευμένα από το 2012 και η υπόθεση εκδικάστηκε τελικά το 2015. Λίγες ημέρες πριν, ο ξενοδόχος, τακτοποίησε τα χρέη του και αθωώθηκε. Δηλαδή, άξιζε τρία χρόνια ταλαιπωρίας και άγχους, για όλο αυτό; Τους επιχειρηματίες φυσικά, περισσότερο τους συμφέρει να πληρώσουν το πρόστιμο, σε τελική ανάλυση, παρά τα λεφτά των εργαζομένων. Τους βγαίνει φθηνότερα. Τα πράγματα είναι απλά. Δεν γίνεται να εργάζεσαι για τον μισό χρόνο, και να προσπαθείς να την βγάλεις για ολόκληρο. Δεν γίνεται» τονίζει με οργή στο bangladeshnews.gr o Αναστάσιος Ψαρόμπας, αντιπρόεδρος του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ