ΒΟΛΟΣ: ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ, ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ, ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΟΥΝ ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΖΩΑ, ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΙ… «ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ»

«Πρόσφατα, στο δήμο Βόλου, βρήκαμε σκύλα την οποία είχαν σκοτώσει με αιχμηρό αντικείμενο, πιθανότατα με σκεπάρνι ή φτυάρι, την ώρα…που γεννούσε. Επικηρύξαμε τον δράστη, αλλά δεν είχαμε αποτέλεσμα. Άλλο φρικτό περιστατικό: Κάποιος κλώτσησε μια γάτα, τόσο δυνατά, που της διέλυσε κυριολεκτικά…τα σπλάχνα. Το ζωάκι αντιμετώπιζε ήδη προβλήματα υγείας. Το αντιληφθήκαμε, όταν το μεταφέραμε εσπευσμένα στον κτηνίατρο. Είχε μαστίτιδα. Δυστυχώς, η γάτα πέθανε. Έμεινε πάνω στο χειρουργείο. Kαλό είναι να θυμόμαστε, πως ακόμη και η εγκατάλειψη ενός ζώου, συνιστά κακοποίηση. Είναι απαράδεκτο να παίρνεις ένα ζωάκι σπίτι σου, να το ταϊζεις, να το φροντίζεις, και μετά, επειδή δεν σου αρέσει το χρώμα του ή τ0 μέγεθος του, να το ξεφορτώνεσαι. Τα αδέσποτα προέκυψαν από τα δεσποζόμενα. Αυτό, καλό θα ήταν να μην το ξεχνάμε»  εξηγεί απογοητευμένη στο bangladeshnews.gr, η Φλωρίκα Τσιρογιάννη, πρόεδρος του Φιλοζωϊκού Σωματείου Βόλου, «Κόσμος και Φύση».

ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΜΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ ΖΩΩΝ. ΤΑ ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ…

«Οι δηλητηριάσεις παραμένουν σε σταθερά, υψηλά επίπεδα. Οι χειρότερες περιπτώσεις κακοποίησης όμως συμβαίνουν στα απομακρυσμένα χωριά του Πηλίου. Τα χαρακτηρίζω απομακρυσμένα, υπό την έννοια, της έλλειψης αστυνομικής παρουσίας. Π.χ, οι Μηλιές διαθέτουν αστυνομικό τμήμα το οποίο καλύπτει ολόκληρο το νότιο και λίγο από το ανατολικό Πήλιο με…ένα και μόνο περιπολικό. Αν καλέσει δηλαδή, κάποιος την αστυνομία, προκειμένου να μεταβεί στο Τρικέρι για μια κακοποίηση ή για ένα πυροβολισμό ζώου, το περιπολικό, στην καλύτερη περίπτωση θα κάνει 3 ώρες πήγαινε-έλα. Αντιλαμβάνεστε τι δυσκολίες επιφέρει αυτό στο έργο μας. Ο κάτοικος του χωριού γνωρίζει ότι η αστυνομία δεν πρόκειται να επέμβει σύντομα, είναι και διαποτισμένος με παλαιές αντιλήψεις, καθώς θεωρεί σίγουρο, ότι τα αδέσποτα είναι φορείς ασθενειών, επομένως τα ξεφορτώνεται για να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Ποιους τρόπους προτιμά; Φόλες βεβαίως, πυροβολισμούς, και πνιγμούς. Πνίγουν νεογέννητα κουτάβια και γατάκια. Αυτό πάντως που έχει καταστεί σύνηθες φαινόμενο, είναι οι εγκαταλείψεις ζώων, και πάλι νεογέννητων, σε κάδους σκουπιδιών. Τα τηλέφωνα μας, δεν σταματούν να χτυπούν από το πρωϊ έως το βράδυ. Όσο όμως και να θέλουμε να τρέξουμε, δεν μπορούμε να διαχειριστούμε όλα τα περιστατικά. Ειδικά για τα νεογέννητα, τα οποία, πρέπει να βρουν άμεσα ένα σπίτι φιλοξενίας, εντός του οποίου θα σιτίζονται και θα φροντίζονται αποτελεσματικά.  Και δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι εθελοντές να αναλάβουν τέτοια δύσκολα περιστατικά. Από την άλλη, οι ευθύνες των δημοτικών αρχών είναι τεράστιες, καθώς στο νότιο Πήλιο, στις Μηλιές, αλλά και στο ανατολικό, οι δήμοι δεν έχουν εκπονήσει κανένα πρόγραμμα διαχείρισης αδέσποτων ζώων» .

Τι συμβαίνει με τους κατοίκους των χωριών; Από που πηγάζει αυτή η βάρβαρη συμπεριφορά τους απέναντι σε ανυπεράσπιστα ζώα; Δυστυχώς, παρόμοια κρούσματα εγκληματικών, «μεσαιωνικών», κακοποιήσεων ζώων, πραγματοποιούνται και από αρκετούς κατοίκους των δήθεν πιο… «εκπολιτισμένων» μεγαλουπόλεων, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την ανωνυμία που τους προσφέρουν οι τεράστιες εκτάσεις, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος , για να εφαρμόσουν τις διαστροφικές τάσεις τους, πάνω σε ανήμπορες υπάρξεις. Επανερχόμαστε στο θέμα της εξοργιστικής ανεπάρκειας των δημοτικών αρχών, οι οποίες επικαλούμενες την έλλειψη χρημάτων και προσωπικού, αυτο…περιορίζονται βολικά στα πιο τυπικά τους καθήκοντα, αφήνοντας φιλοζωϊκά σωματεία και φιλότιμους εθέλοντες…να βγάλουν μόνοι τους, το φίδι από την τρύπα. Πληροφορούμαστε επίσης, πως πολλοί αστυνομικοί, δεν γνωρίζουν εις βάθος την νομοθεσία για την κακοποίηση ζώων, με συνέπεια να μην μπορούν, αρκετές φορές, να αναγνωρίσουν, και κατ’επέκταση να κατηγοριοποιήσουν, το είδος των παραβιάσων που αντικρίζουν. Και αυτό την ώρα, που σύμφωνα με αδιαμφισβήτητα στοιχεία φιλοζωϊκών οργανώσεων και σωματείων από όλη την Ελλάδα, τα εγκλήματα κάτα ζώων, τείνουν, αν δεν έχουν πάρει ήδη, διαστάσεις μαζικής εξολόθρευσης. Από το δριμύ «κατηγορητήριο» δεν μπορούν να ξεφύγουν όμως, ούτε και αυτοί, που υιοθετούν ένα αδέσποτο ζωάκι, και ενώ αρχικά το φροντίζουν, προσφέροντας του μια ζωή, που δεν θα γνώριζε ποτέ στους δρόμους, εντελώς ανεξήγητα, μια ημέρα το φορτώνουν στο αμάξι τους και το παρατούν σε μια μακρινή τοποθεσία. Τι θα συμβεί σε εκείνο το ζώο; Μάλλον θα πεθάνει από την πείνα, θα το διαμελίσει κάποιο αυτοκίνητο ή θα αποτελέσει εύκολο στόχο, για όσους διεστραμμένους νομίζουν, ότι ένας σκύλος ή μια γάτα, «προσφέρεται» για βασανιστήρια. Αφήνουμε τελευταία, αυτήν που ονομάσαμε, «επαρχιώτικη omerta». Κάτοικοι χωριών που βλέπουν τον συγγενή τους,  τον φίλο τους, τον γνωστό τους, να κακοποιεί, ακόμη και να δολοφονεί ένα ζώο εν ψυχρώ, και δεν τον καταγγέλουν, καθώς πάνω από όλα βάζουν, την διατήρηση των… «καλών»σχέσεων με ένα δολοφόνο.

ΟΣΟΙ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΟΥΝ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟ…

«Τον τελευταίο μήνα, είχαμε πολλά περιστατικά κακοποίησης γατών. Κάποιες τις πυροβόλησαν, μία μάλιστα, την χτύπησαν με…ψαροντούφεκο. Σε γενικές γραμμές, παρουσιάζεται μια ανοδική τάση στα κρούσματα κακοποίησης. Δυστυχώς, η μη-εφαρμογή του νόμου κατά γράμμα, δίνει τα περιθώρια στους ανθρώπους αυτούς, να «δρουν» ανενόχλητοι, ενώ υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν σίγουρο, ότι δεν πρόκειται να βρεθεί κανείς να τους τιμωρήσει για τις κακοποιήσεις ζώων που διαπράττουν. Όσον αφορά τις εγκαταλείψεις ζώων, τα «νούμερα» διαρκώς ανεβαίνουν. Δεχθήκαμε, πάλι τον τελευταίο μήνα, πολλά τηλεφωνήματα για εγκαταλείψεις. Το πρόβλημα έγκειται στις δημοτικές αρχές. Ο δήμος δεν έχει «πάρει» ακόμη μπροστά, φαίνεται σαν να μην έχει αντιληφθεί το μέγεθος του φαινομένου. Δεν ελέγχει τα κατοικίδια ζώα, αν φέρουν μικροτσίπ, το οποίο προβλέπει άλλωστε και ο νόμος. Έτσι ώστε, αν ένα ζώο εγκαταλειφθεί, να μπορούν μέσω του μικροτσίπ, να εντοπίσουν τον ιδιοκτήτη, και να του επιβληθεί το ανάλογο με την παράβαση πρόστιμο. Όλα αυτά τα έχουμε πει επανειλημμένα στον δήμο, έχουμε καταθέσει μάλιστα και σχετικές προτάσεις, αλλά οι δημοτικές αρχές επικαλούνται την έλλειψη προσωπικού και πόρων, και δεν κάνουν ουσιαστικά τίποτα. Για όσους κακοποιούν ζώα, ένα πράγμα θα πω μόνο: Υπάρχουν μελέτες οι οποίες αποδεικνύουν, ότι όσοι κακοποιούν ζώα, παρουσιάζουν αυξημένες πιθανότητες να κακοποιήσουν, ακόμη και να προβούν σε ανθρωποκτονία, με την ίδια ευκολία. Άρα, οι άνθρωποι αυτοί, είναι κάτι παραπάνω από άρρωστοι» υποστηρίζει απογοητευμένος στο bangladeshnews.gr, o Κώστας Βλαχόπουλος, μέλος του Φιλοζωϊκού Συλλόγου Βόλου, «Κόσμος και Φύση».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ