ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ: ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΔΟΥΡΟ

Η ελεγχόμενη από την Αντιπολίτευση Βουλή της Βενεζουέλας άρχισε να αμφισβητεί τον πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο, ψηφίζοντας νόμο που δίνει αμνηστία στους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο νόμος αφορά πρόσωπα που μπήκαν στη φυλακή μετά την πολύνεκρη εξέγερση του 2014.

Ο Μαδούρο έχει ακόμα περιθώρια -στενά μεν- αντίδρασης. Ο νόμος πρέπει να φέρει την υπογραφή του προέδρου για να τεθεί σε ισχύ.

Ο Μαδούρο μπορεί να προτείνει αλλαγές, που όμως και πάλι πρέπει να εγκριθούν από τη Βουλή που δεν ελέγχει ή να στείλει τη νομοθεσία στο (πιο «φιλικό») Ανώτατο Δικαστήριο, προκειμένου να εγκριθεί η συνταγματικότητά του ή μη.

Μεταξύ των 78 κρατουμένων περιλαμβάνονται και πολλά γνωστά ηγετικά στελέχη της Αντιπολίτευσης, τα οποία συνελήφθησαν στη διάρκεια της πολύμηνης εξέγερσης με την κατηγορία της υποκίνησης σε μίσος και της συνωμοσίας για την ανατροπή της κυβέρνησης.

Το γνωστότερο πρόσωπο είναι ο Λεοπόλδο Λόπες, δήμαρχος προαστίου του Καράκας, ο οποίος τελικά καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών και 9 μηνών.

Οι πολιτικές διώξεις προκάλεσαν και αντιδράσεις από οργανώσεις όπως η Human Rights Watch, αλλά και από χώρες της περιοχής.

Πιο χαρακτηριστική η στάση της Αργεντινής, μιας χώρας που διατηρούσες εξαιρετικά στενούς δεσμούς με τον Ούγκο Τσάβες και τον Νικολάς Μαδούρο. Τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο του 2015, όταν τελείωσε η εποχή των περονιστών και ο νέος πρόεδρος Μαουρίσιο Μάκρι μίλησε ανοικτά για την ανάγκη να αφεθούν ελεύθερα τα στελέχη της Αντιπολίτευσης.

Η κυβέρνηση Μαδούρο υποστηρίζει ότι ο νόμος δίνει αμνηστία σε «δολοφόνους», όμως η Αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι δεν αφορά περιπτώσεις όπου έχουν διαπραχθεί σοβαρά ποινικά αδικήματα.

Οι σχέσεις της Εκτελεστικής με τη Νομοθετική Εξουσία αποτελεί το νέο πεδίο αντιπαράθεσης σε μια χώρα που αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Στις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου 2015, η Αντιπολίτευση πήρε την πλειοψηφία των 2/3 των εδρών, γεγονός που δίνει το δικαίωμα να παύει και να διορίζει νέες Αρχές σε όργανα όπως το Ανώτατο Δικαστήριο ή η Εκλογική Επιτροπή, να προκηρύσσει δημοψηφίσματα ή να ψηφίζει σημαντική νομοθεσία σε πολιτικά και οικονομικά ζητήματα.

Ο πρόεδρος Μαδούρο δεν είναι διατεθειμένος να καταθέσει τα όπλα -το απέδειξε με τις δηλώσεις που έκανε μετά την ψήφιση του νόμου περί Αμνηστίας, ωστόσο, οι κινήσεις του πρέπει να είναι μάλλον προσεκτικές, καθώς η δημοφιλία του βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο.

Και αυτό δεν αφορά μόνο τον ίδιο και το κόμμα του, αλλά και τον Στρατό…