TS-14, ΤΟ ΜΟΝΟ CLUB ΓΙΑ TRANS ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ: ΑΠ’ΕΞΩ ΕΝΟΧΕΣ…ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΓΚΑΛΙΕΣ

Δεν ήξερα τι θα αντικρίσω. Καλύτερα όμως να είμαι ειλικρινής. Ήλπιζα να δω κάτι που ουσιαστικά θα έγραφε το ρεπορτάζ μόνο του. Μια σύγχρονη εκδοχή ρωμαϊκών οργιών, ένα «Κλουβί με τις Τρελές» προσαρμοσμένο στα μνημονιακά δεδομένα του 2016, «λυσσασμένες» trans να παραμονεύουν στις σκοτεινές γωνιές του διαβόητου club ανυπομονώντας να μπήξουν τα μακριά νύχια τους στις ρωμαλέες πλάτες των αρσενικών πελατών. Άντρες που μέσα τους θα λυσσομανούσε η λαχτάρα για βιτσιόζικα γούστα. Τοίχους διακοσμημένους με δονητές και σαδομαζοχιστικές φωτογραφίες. Λιγοστά φώτα. Διαπεραστικές οσμές και πόρτες τουαλετών να ανοιγοκλείνουν διαρκώς «ξεβράζοντας» κύματα θαμώνων που τις επισκέπτηκαν για γρήγορες… «ανακουφίσεις». Ένα μαγαζί να δονείται από τις ακατάπαυστες εκρήξεις…και εκκρίσεις των ερεθισμένων πελατών. Εκκωφαντική μουσική από ψυχεδελικούς DJ. Αστυνομικούς να μπουκάρουν αγριεμένοι, λες και βλέπουμε ταινία, έπειτα από τις καταγγελίες των αναστατωμένων περιοίκων. Το μαγαζί να κλείνει και την ιδιοκτήτρια να οδηγείται σιδηροδέσμια στο αυτόφωρο. Τους πελάτες να εγκαταλείπουν απογοητευμένοι το στέκι τους αφού για ακόμη μια φορά κάποιοι δεν τους άφησαν να διασκεδάσουν…

Αποδείχθηκε ότι η φαντασία μου κάλπαζε. Το χαστούκι της πραγματικότητας οδυνηρό. Το TS-14 στην οδό Οδυσσέως 5, το μοναδικό club της πόλης για trans είναι ένα μαγαζί όπως όλα τα αλλά. Για την ακρίβεια, μοιάζει καλύτερο από πολλά που έχω επισκεφθεί. Η εικόνα που έχει σχηματίσει η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων ανταποκρίνεται όχι στα ισχύοντα, αλλά στις προσδοκίες που αναπόφευκτα παραμορφώνονται από στερεότυπα και προκαταλήψεις. Χθες το μαγαζί είχε live. Δύο κοπέλες. Η μία στην κιθάρα και η άλλη στα φωνητικά. Έφτασα νωρίς. Μικρό μαγαζί και καθαρό. Πίσω από το μπαρ η εξυπηρετική Νικολέτα και στο σέρβις ο ευγενέστατος Μάριος. Τα κορίτσια πάνω στο stage κάνουν τα τελικά sound check. Ούτε βογκητά ακούω, ούτε χρησιμοποιημένα προφυλακτικά βλέπω στο πάτωμα.  Το TS αρχίζει σιγά σιγά να γεμίζει. Καταγράφω πυρετωδώς. Η πελατεία αποτελείται κυρίως από νέους αλλοδαπούς και μεσήλικες κυρίους. Η πόρτα ανοίγει και μέσα μπαίνει ένα από τα σουρεαλιστικότερα ζευγάρια που έχω δει. Μία trans άνω του 1,90 ύψος με μεγάλες πλάτες και γεμάτη τατουάζ, συνοδευόμενη από ένα κύριο χαμηλότερου ύψους…αλλά αδιαμφιβήτητα ερωτευμένου και περιποιητικού απέναντι της. Εισπράττω μάλιστα και ένα αγριεμένο βλέμμα από τον εραστή με τα περιποιημένα μούσια καθώς αδίκως θεωρεί ότι γλυκοκοιτάζω την καλή του. Η βραδιά ξεκινά και εγώ βάζω μπρος τις συνεντεύξεις. Τα κορίτσια τραγουδούν Πυξ-Λαξ, Γλυκερία, Ζουγανέλη…

Η Kristy Alexioy είναι η ιδιοκτήτρια του TS-14. Είχε κατεβεί ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, «ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ». Δεν κατάφερε να εκλεγεί αλλά μόνο ενοχλημένη δεν μοιάζει όταν την ρωτώ σχετικά. Παραδέχεται πως την «τρώει» το «μικρόβιο» του επιχειρείν. Στο παρελθόν διαχείριστηκε άλλα δύο μαγαζιά. Ψηλή και εντυπωσιακή. Χαμογελά δύσκολα αλλά είναι δυσκολότερο να μην την συμπαθήσεις. Έμπειρη και κατασταλαγμένη, δίνει την εντύπωση πως διοικεί την επιχείρηση της περισσότερο με το κύρος της παρά με φωνές και διαταγές…

YΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΥ ΚΟΜΠΛΕΞ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΕΚΕΙ ΕΞΩ. ΕΜΕΙΣ ΠΑΝΤΩΣ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΛΑ…

«Στο μαγαζί μας μπορεί να συναντήσει κανείς μεγάλη ποικιλία. Straight, λεσβίες, bisexual, gay, trans. Όλοι έρχονται. Πιστεύω οτι τους αρέσει πολύ ο χαβαλές που κάνουμε μέσα εδώ, το πως διασκεδάζουμε. Με ρωτάς για τους straight που μας επισκέπτονται. Είμαι σίγουρη ότι από το μυαλό αρκετών, αν όχι όλων, περνάνε ερωτικές σκέψεις…διαφορετικές. Τα γούστα που μπορεί να συναντήσει κανείς διαφέρουν. Από τα πιο light, μέχρι τα πιο βαριά. Eμένα πάντως μου την πέφτουν διαρκώς πελάτες. Συνέχεια. Δεν ενδίδω όμως ποτέ. Αν και έχω μπει στον πειρασμό πολλές φορές, δεν υπάρχει περίπτωση να συνάψω ερωτικές σχέσεις είτε με πελάτες, είτε με το υπαλληλικό προσωπικό. Δεν τους αφήνω το περιθώριο να μου ζητήσουν τίποτα. Ακόμη και αν μου αρέσει κάποιος, αν τον γνωρίσω μέσα εδώ, δεν πρόκειται να τον συναντήσω έξω».

«Ο κόσμος είναι κομπλεξικός. Αυτό και τίποτα άλλο. Από εκεί πηγάζει η κακοπροαίρετη και στενόμυαλη κριτική του για το μαγαζί. Δεν είμαστε κάτι διαφορετικό, ούτε διεκδικούμε μια διαφορετικότητα που δεν μας ανήκει. Σίγουρα πάντως δεν είμαστε πορνείο. Ο κόσμος έρχεται να διασκεδάσει, όπως και στα υπόλοιπα μαγαζιά. Δεν είμαστε ρατσιστές. Δεχόμαστε όλους τους ανθρώπους, αρκεί να μην μας δημιουργούν προβλήματα. Το στυλ του club θυμίζει διασκάδεση και αισθητική άλλων εποχών. Να φανταστείτε ότι βάζουμε τραγούδια του 60 και του 70. Δημιουργούμε ένα πολύ ωραίο mix που ικανοποιεί τους πάντες» δηλώνει ικανοποιημένη η Κριστίν…

«Την προηγούμενη εβδομάδα ήρθε μια παρέα παιδιών. Μετά από ώρα, ένας από αυτούς με έπιασε και με ρώτησε αν είμαι το αφεντικό. Όταν του απάντησα «ναι» μου αποκρίθηκε πως ο χώρος και η μουσική ήταν άπαιχτα. Μέσα εδώ γεννιούνται πολλοί έρωτες και φιλίες. Είναι ένα ακόμη δυνατό μας χαρτί. Πρόσφατα μου πέταξαν στο κεφάλι 3 τεράστια τσουβάλια με λουλούδια ως ένδειξη αγάπης και κυρίως…γιατί γιόρταζα. Τέτοιες καταστάσεις ζούμε εδώ».

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΟΥΝ. ΕΔΩ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ…

«Αν κάποιος υποστηρίξει ότι το μαγαζί αυτό δεν είναι όπως τα υπόλοιπα θα συμφωνήσω απολύτως. Μόνο που εγώ εντοπίζω μία κρίσιμη διαφορά συγκριτικά με τα άλλα, διαφορά όμως που με χαροποιεί ιδιαίτερα: Και σε εμάς κυριαρχεί η διασκέδαση, η καλή μουσική, οι δεμένες παρέες, ο έντονος ερωτισμός. Σε πολλά club τα βρίσκεις αυτά. Εδώ όμως, στο TS, δεν υπάρχουν κακοπροαίρετοι κριτές, κανείς δεν περιφρονεί ή καταδικάζει τα θέλω του άλλου από την στιγμή που αυτά εκφράζονται ανοιχτά και χωρίς να δημιουργούν προβλήματα. Αυτό σε μια εποχή όπου τα «κολλήματα» και τα κόμπλεξ παραμένουν ακμαία, είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Όσον αφορά το μαγαζί καθαυτό; Το βρίσκω καταπληκτικό, η ιδέα πραγματοποίησης του ήταν εξαιρετική και μας βόλεψε όλες. Ένα trans club στο οποίο θα μπορούμε να μαζευόμαστε όλα τα κορίτσια της πόλης». Τάδε έφη…Δανάη. Σπιρτόζα, ετοιμόλογη και όμορφη. Αδίστακτα ρεαλίστρια. Μου φαίνεται απολύτως λογικό. Η επιβίωση εδώ δεν ενδείκνυται για ρομαντικούς….

«Συμφωνώ. Είναι ένα μαγαζί που χρειάζεται. Ένα μαγαζί για εμάς. Προσωπικά είναι το στέκι μου, κάτι σαν το σπίτι μου. Έρχομαι εδώ κοντά 2 χρόνια. Είμαι πελάτισσα» συμπληρώνει διστακτικά η ντροπαλή…πλην εντυπωσιακή Λάουρα.

ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ…

«Εργάζομαι στο TS 1,5 χρόνο. Για ποιο λόγο να μην θες να δουλέψεις σε αυτό το μαγαζί; Είναι ένα από τα πιο εναλλακτικά μαγαζιά της πόλης. Σέβεται και υποστηρίζει την διαφορετικότητα. Πρέπει να σταματήσουμε να κολλάμε στα ταμπού, στο sex, στην σεξουαλικότητα εν γένει. Η Ελλάδα ανέκαθεν ήταν μια χώρα του «φαίνεσθαι». Καλό θα είναι όμως να ξέρουμε ότι όταν βγαίνει η νύχτα, βγαίνουν όλα μαζί της. Εμφανίζονται οι σκελετοί από την ντουλάπα. Είμαι gay. Το λέω ανοιχτά. Ο καθένας στο κρεβάτι του μπορεί να κάνει ότι θέλει από την στιγμή που δεν με ενοχλεί. Από το TS δεν έχω να θυμηθώ άσχημες στιγμές. Αυτό που με τράβηξε εξαρχής ήταν ο κόσμος, ο περίεργος κόσμος, τα χρώματα και η μουσική. Πάντως παίζει πολύ σεξουαλική καταπίεση, πολλές οι καταπιεσμένες επιθυμίες. Για αυτό έρχονται εδώ. Βγάζουν ότι έχουν μέσα τους» υποστηρίζει ο Μάριος, σερβιτόρος στο TS-14.

«Περνάω καλά σε αυτό το μαγαζί. Συμπαθώ την Κρίστι, την ιδιοκτήτρια. Έχω φίλους εδώ. Ο κόσμος που κράζει το club είναι κόσμος που αδυνατεί να ανοίξει το μυαλό του. Φοβούνται πολλοί να εκδηλώσουν την σεξουαλικότητα τους και ενώ το παίζουν straight, όταν έρχονται εδώ, βγάζουν άλλα γούστα χωρίς να φοβούνται ότι θα τους κρίνει κάποιος» διευκρινίζει η Αποστολία, νεαρή γυναίκα με… πλουσιότατο στήθος και λαμπερό, ειλικρινές χαμόγελο.

ΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ…ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ

«Είναι ένα μαγαζί που μαζεύει πολύ κόσμο. Δεν μπορείς να κατατάξεις σε μια κατηγορία τους πελάτες μας. Όταν έχεις τέτοιο κόσμο πρέπει να έχεις μια πολύ διακριτική και λεπτή συμπεριφορά έτσι ώστε να μην αισθανθεί κανείς άβολα. Δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις. Έρχονται άνθρωποι που δεν επιθυμούν να μαθευτεί ότι επισκέπτονται το συγκεκριμένο club. Eίναι παντρεμένοι, έχουν παιδιά, καταλαβαίνεις ότι η θέση τους είναι ευαίσθητη. Ο κόσμος περνά πολύ όμορφα. Έχουμε σταθερούς πελάτες, χορεύουν μέχρι το πρωϊ, και γενικά διασκεδάζουν με την καρδιά τους. Έχουμε όμως και μοναχικούς τύπους. Έρχονται όμως εδώ και σχηματίζουν παρέες, όχι αναγκαστικά σεξουαλικού χαρακτήρα. Ήταν φοβισμένοι όταν ήρθαν, αλλά μετά αντιλήφθηκαν ότι υπάρχει χώρος και για αυτούς» μας πληροφορεί χαρούμενα η Νικολέτα, barwoman στο ΤS-14

«Θεωρώ ότι έρχονται άτομα, κατά κύριο λόγο ετεροφυλόφιλα, που έχουν δοκιμάσει μια ερωτική εμπειρία με trans και επιζητούν επανάληψη, είτε θέλουν να πειραματιστούν για πρώτη φορά. Αυτό που ακούω διαρκώς είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία επιζητά μανιωδώς…τον ρόλο του παθητικού. Αν με φλερτάρουν; Ναι. Έχω δεχθεί παρατήρηση μάλιστα γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις ήμουν αυστηρή και απότομη. Δεν αφήνω περιθώρια στους πελάτες να υποπτευθούν ότι μπορεί να παίξει κάτι παραπάνω. Εγώ βρίσκομαι εδώ για να δουλέψω, όχι για να παίξω. Θα του μιλήσω και θα του χαμογελάσω. Δεν είμαι ούτε πόρνη, ούτε επιζητώ το σεξ. Είμαι ένας επαγγελματίας που κάνει την δουλειά του. Έτσι και αλλιώς έχω σχέση. Παραμένω πιστή σε αυτήν».

Υ.Γ: Αξίζει να αναφερθεί: Τα ποτά που κατέβαζα με οδήγησαν κάποια στιγμή στην τουαλέτα. Στις πόρτες δεν υπήρχαν τα γλυκανάλατα ταμπελάκια που υποδεικνύουν που κατευθύνεται το αρσενικό και που το θηλυκό. Χαμογέλασα όταν σκέφθηκα ότι είναι ίσως το μοναδικό μαγαζί που δεν χρειάζεται…

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ