ΠΛΑΙΣΙΟ: ΜΕ ΤΙΣ… «ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ» ΤΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ Η… «ΞΕΒΡΑΚΩΝΕΙ» ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ;
Το αν η συγκεκριμένη τακτική της εν λόγω επιχείρησης αποδίδει ή όχι, δεν το ξέρουμε. Μόνο να υποψιαστούμε μπορούμε τις συνέπειες της μεθόδου που προωθεί. Αν, δηλαδή, υπό τον φόβο μιας αρνητικής αξιολόγησης που ενδεχομένως επιφέρει έως και την απόλυση του «ανεπαρκούς» εργαζόμενου, ο υπάλληλος εξαναγκάζεται να αποκτήσει φτερά στα πόδια και επιδέξια γλώσσα, προκειμένου να διατηρήσει την θέση εργασίας, με το ταυτόχρονο πλασάρισμα του στις κατηγορίες των…εξαίρετων εργαζομένων. Δική τους η επιχείρηση, δική τους και η «τεχνοτροπία» περί επίτευξης αποδοτικού προσωπικού και γεμάτων ταμείων. Μια ματιά όμως στο περιεχόμενο των εν λόγω… «εφημερίδων» αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ότι η έννοια της ενημέρωσης, αποκτά ένα καινούργιο όσο και…διαστροφικό περιεχόμενο.
Η δημοσιοποίηση των επιδόσεων υπαλλήλων και καταστημάτων με την συνεπακόλουθη κατάταξη τους στις «καλές» ή «κακές» λίστες, με ότι αυτό συνεπάγεται για το εργασιακό τους μέλλον, δημιουργεί την αίσθηση ενός εργοδότη «big brother», ενός διοικητικού «πανοπτικού» ελέγχου, επιφορτισμένου με την ανηλεή όσο και ακριβή καταγραφή/αποτύπωση, ακόμη και των πιο ιδιωτικών στιγμών των εργαζομένων. Ας μην ξεχνάμε, ότι απασχολούνται σε μια εταιρεία, όπου η εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας είναι μια απτή και ενίοτε οδυνηρή πραγματικότητα. Πίσω από τα ευφυολογήματα των συντακτών, τα δημιουργικά λογοπαίγνια και τις «χαρούμενες» φωτογραφίες των υπαλλήλων, «κρύβονται» οι απαιτήσεις για μεγιστοποίηση των ρυθμών απόδοσης τους. Οι κουβέντες που ανταλλάσσουν μεταξύ τους, τα χαμόγελα, οι στιγμές που μπορεί να ξεχαστούν ή να φανούν στιγμαία ασυνεπείς, καταγράφονται και παρουσιάζονται «φόρα παρτίδα» στον κάθε ένα εργαζόμενο ξεχωριστά. Οι αποκαλύψεις αφορούν και τον έναν, και όλους μαζί. Το περιεχόμενο της εφημερίδας αποτελεί υπαρξιακό λόγο για πολλούς. Αρκετοί την αναμένουν με αγωνία, άλλοι με φόβο, ορισμένοι ενδεχομένως και με αδιαφορία. Αν ο πρώτος συμπονά τον τελευταίο; Ούτε αυτό το ξέρουμε. Γνωρίζουμε πάντως από σχετική εμπειρία, ότι αν ο «λιγότερο αποδοτικός» εισπράξει την χλεύη και την περιφρόνηση του… «πρωταθλητή» εργαζόμενου, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να του τις ανταποδώσει. Το bangladeshnews.gr παρουσιάζει τις εταιρικές εφημερίδες…των υπαλλήλων.
Οι πληροφορίες για την συμπεριφορά και τις επιδόσεις των υπαλλήλων στα καταστήματα «ΠΛΑΙΣΙΟ» προέρχονται από τους λεγόμενους… «mystery» πελάτες. Αποστολή τους, η τακτική επίσκεψη στις, ανά την επικράτεια, επιχειρήσεις, προκειμένου να καταγράψουν και στην συνέχεια να αποτυπώσουν στις εταιρικές εφημερίδες, οι οποίες διακινούνται αυστηρά εντός των καταστημάτων, τα προσόντα και τα μειονεκτήματα των υπαλλήλων, την κατηγοριοποίηση των μαγαζιών ανάλογα με τις πωλήσεις, να επιδοκιμάσουν ή να αποδοκιμάσουν τις μεθόδους και τις επιδόσεις που ακολουθεί το προσωπικό κατά την διάρκεια της εργασίας του. Μερίδα εργαζομένων τους αποκαλεί ανενδοίαστα και… «ρουφιάνους». Υπάρχει μάλιστα και τμήμα που απασχολείται αποκλειστικά με την υπηρεσία καταγραφής και δημοσιοποίησης των επιδόσεων. Όπως μας πληροφορούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, πολλοί υπάλληλοι, ειδικότερα oι νέοι στην δουλειά, (υπενθυμίζουμε ότι στα καταστήματα «ΠΛΑΙΣΙΟ» είναι από σπάνιο έως αδύνατο να συναντήσεις εργαζόμενο μεγάλης ηλικίας) αγωνιούν να δουν την θέση κατάταξης τους στους σχετικούς πίνακες, συναίσθημα όμως που συνοδεύεται και από φόβο σε περίπτωση που οι επιδόσεις τους δεν κριθούν ικανοποιητικές. H εργοδοσία επομένως επιδίδεται σε μια ασταμάτητη προσπάθεια ενστάλαξης φόβου και άγχους στην ψυχολογία τους, επενδύοντας στην ταραχή που προκαλεί η…καθημερινή δημοσίευση της εν λόγω «εφημερίδας». Όπως λένε χαρακτηριστικά, ενώ τα κίνητρα «πληρώνονται» με την μορφή π.χ bonus, o φόβος είναι δωρεάν. Τονίζουν ότι η δημοσιοποίηση των όποιων ελαττωμάτων/προτερημάτων δρα διαβρωτικά καθώς δημιουργείται κλίμα αμοιβαίας καχυποψίας, αμφιβολίας και ανθρωποφαγίας. Αμφισβητούνται κίνητρα και προθέσεις. Η συναδελφικότητα εξανεμίζεται, ενώ δεν πρέπει να παραβλέπεται και το γεγονός ότι οι λόγοι για τις… «πεσμένες» επιδόσεις ενός υπαλλήλου μπορεί να οφείλονται σε εξωεργασιακούς παράγοντες, η δημοσιοποίηση των οποίων μόνο ως συγκαλυμμένος σαδισμός μπορεί να θεωρηθεί. Τίποτα δεν μένει κρυφό από την διοίκηση, ακόμη και τα πιο αδιόρατα βλέμματα και κινήσεις…
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
«Εγώ θα το ονόμαζα εργασιακή διαπόμπευση. Αν ένας εργαζόμενος δεν κάνει καλά την δουλειά του, υπάρχει ο προϊστάμενος και ο διευθυντής που θα τον επιπλήξουν για τις επιδόσεις και την συμπεριφορά του, σε ιδιωτικό επίπεδο, όχι σε δημόσιο. Δεν μπορεί να επιτελείται μια τέτοια λειτουργία μέσα από ένα…έντυπο, μια εταιρική εφημερίδα. Σε μια χώρα όμως που τα εργατικά δικαιώματα έχουν ποδοπατηθεί από την τροϊκα και τα μνημόνια, αυτά μοιάζουν με ψύλλους στα άχυρα. Η εταιρική εφημερίδα λειτουργεί στην πραγματικότητα σαν φόβητρο για τους εργαζόμενους, μια διαρκής όσο και απειλητική υπενθύμιση που στοχεύει στην μεγιστοποίηση των επιδόσεων τους. Η ιδιωτικότητα των εργαζομένων πάει περίπατο. Το θέμα δεν είναι η κυκλοφορία της, αλλά το τι αναγράφεται στις σελίδες της. Αποσκοπούν στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διασπορά φόβου και τρόμου. Είναι σαν να λένε, προσέξτε γιατί αν δεν τα πάτε καλά, το όνομα σας θα είναι πρώτο στην κατηγορία της επόμενης αρνητικής αξιολόγησης. Όσον αφορά την ύπαρξη και την λειτουργία των mystery πελατών, δεν νομίζω να προβλέπεται κάτι τέτοιο από την εργατική νομοθεσία» υποστηρίζει ο Γιάννης Μάρκοβιτς, Οικονομικός Επιθεωρητής στο Υπουργείο Οικονομικών και Διδάκτωρ Εργασιακής Ψυχολογίας.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ