Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΕΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ

Ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος αναλαμβάνει καλλιτεχνικός διευθυντής του Ελληνικού Φεστιβάλ, αποδεχόμενος σχετική πρόταση του υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Αριστείδη Μπαλτά.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, «το έργο του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή είναι βαρύ και δύσκολο, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι o καλλιτεχνικός διευθυντής θα συνεργαστεί εποικοδομητικά τόσο με το Δ.Σ. του Ελληνικού Φεστιβάλ Α.Ε. όσο και με τους Έλληνες δημιουργούς, ώστε το αποτέλεσμα να είναι το καλύτερο δυνατό στις παρούσες συνθήκες. Και πάντοτε με το βλέμμα στο μέλλον».

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, που έδωσε το «παρών» την περασμένη Παρασκευή στη συνάντηση των Ελλήνων ηθοποιών κατά Φαμπρ, αναλαμβάνει μετά την παραίτηση που υπέβαλε το περασμένο Σάββατο ο Βέλγος καλλιτέχνης.

Με την ανάληψη των καθηκόντων του ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να καλύψει τον χαμένο χρόνο και να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα στο Φεστιβάλ, που θα συντροφεύσει το κοινό αυτό το καλοκαίρι.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953, ξεκίνησε ως ηθοποιός και το 1992 στράφηκε στη σκηνοθεσία. Δούλεψε στο Εθνικό Θέατρο, στο ΚΘΒΕ, σε ΔΗΠΕΘΕ και στο ελεύθερο θέατρο και από το 1997 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, τη μόνιμη στέγη του. Το 2008 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο Αλβανίας και σκηνοθέτησε τις «Τρωάδες» του Ευριπίδη με Αλβανούς ηθοποιούς. Έχει διδάξει υποκριτική στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Γιος ράφτη, μεγάλωσε στο οικογενειακό μαγαζί επί της Ιπποκράτους, εκεί όπου έβλεπε τριγύρω όλα τα θέατρα.

Αγάπησε τις παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης. «Ο Κουν είχε πολιτική σκέψη και ματιά κοινωνικά παρεμβατική», έχει πει για το Υπόγειο της Πεσμαζόγλου.

Νιώθω μεγαλύτερη ψυχική ισορροπία στον ρόλο του σκηνοθέτη παρά στο σανίδι

«Νιώθω μεγαλύτερη ψυχική ισορροπία στον ρόλο του σκηνοθέτη παρά στο σανίδι» δήλωνε λίγους μήνες νωρίτερα στο iefimerida.gr και σήμερα πρέπει να βρει πατήματα και στον ρόλο του επικεφαλής ενός Φεστιβάλ-θεσμού για τη χώρα.

Ζώντας την καθημερινότητα, δεν θα μπορούσαμε σε εκείνη τη συζήτηση να μη σταθούμε στο θέμα των προσφύγων. «Σε όλες τις εποχές υπάρχουν μεταναστευτικά ρεύματα», έλεγε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, «όπως τα αποδημητικά πουλιά, άνθρωποι που αναζητούν την τροφή ή την ελευθερία τους, φεύγουν για να γλιτώσουν τη ζωή τους. Κι επειδή δεν είμαστε πουλιά να έχουμε δικούς μας τους ουρανούς, ας μη σταματάμε να ζητάμε από τις κυβερνήσεις να σέβονται την ανθρώπινη ύπαρξη».

Αυτός είναι ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος: ανθρώπινος, ρομαντικός, μάχιμος.