ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ: ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ…13.000 ΡΕΠΟ, «ΣΚΙΖΟΝΤΑΙ» ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ ΕΝΑ «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ»!
«Tο νοσηλευτικό προσωπικό έχει αποδεκατιστεί και απογυμνωθεί. Οι κενές οργανικές θέσεις του νοσηλευτικού προσωπικού ανέρχονται στις 241. Δουλεύουμε με το 52% των νοσηλευτών. Το άλλο 48% απλά…δεν υφίσταται. Θέλετε να μιλήσουμε για τα οφειλόμενα ρεπό; Μας χρωστάνε πάνω από…13.000 ρεπό. Για την ακρίβεια, 13.195 ευρώ. Μετρημένα. Όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας του νοσηλευτικού προσωπικού, η λέξη «εξοντωτικές» τις περιγράφει με ακρίβεια. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου συνάδελφοι έχουν δουλέψει…και 15 μέρες σερί. Τα συμπτώματα του burnout, της εργασιακής εξουθένωσης είναι σε όλους εμφανή. Όταν έρχεται συνάδελφος για να καλύψει την βάρδια του και είναι ασθενής με 38 πυρετό, αυτό κάτι υποδηλώνει για τον τρόπο λειτουργίας του νοσοκομείου. Και όταν ο συγκεκριμένος συνάδελφος είναι Δ.Ε και έχει υπό την ευθύνη του, μόνος του παντελώς, άκρως απαιτητικά τμήματα όπως το Καρδιολογικό, το Παθολογικό και άλλα, οι δικλείδες ασφαλείας «πέφτουν». Δεν έχω τίποτα με τους Δ.Ε, δεν γίνεται όμως να διαχειρίζονται ολόκληρα τμήματα μόνοι τους. Υπάρχει, τις περισσότερες φορές, 1 νοσηλευτής για 40 ασθενείς. Αυτό βέβαια είναι παράνομο και γίνεται εις γνώσιν της διοίκησης του νοσοκομείου και του αρμόδιου υπουργείου. Όσον αφορά την αναλογία νοσηλευτών-ασθενών, είμαστε η χειρότερη χώρα πανευρωπαϊκά. Όταν λοιπόν κανόνες ασφαλείας και κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα παύουν να υφίστανται, όταν δεν παίρνουμε ρεπό και υπάρχουν οφειλόμενες άδειες από το 2014, όταν μας χρωστάνε αργίες-υπερωρίες από το 2012, 2013, 2014 και δεν ακούμε ούτε ένα «ευχαριστώ» για την υπερπροσπάθεια που κάνουμε προκειμένου να διατηρήσουμε «όρθιο» και λειτουργικό το δημόσιο σύστημα υγείας, ε, τότε, αυτό πάει πολύ. Να σας αναφέρω επίσης, ότι στο νοσοκομείο μας δεν υπάρχει νοσοκόμος για πολλές μέρες, π.χ, για να μεταφέρει αίμα στο χειρουργείο, με συνέπεια ο διαθέσιμος νοσηλευτής να επιφορτίζεται και με αυτό το καθήκον, αφήνοντας κενό το πόστο του. Με άλλα λόγια η κατάσταση που βιώνουμε είναι χάλια» υποστηρίζει στο bangladeshnews.gr, ο πρόεδρος των εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων «Ο Άγιος Γεώργιος», Γιάννης Τζιγκουνάκης.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΝΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ…ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΟΛΛΑ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ.
«Τα Χανιά είναι τουριστική περιοχή. Το καλοκαίρι ο κόσμος τριπλασιάζεται. Αυτό σημαίνει αυξημένες απαιτήσεις. Μόνιμο προσωπικό δεν έχει έρθει ακόμη. Περιμένουμε την έλευση 8 νοσηλευτών, που μέχρι να ολοκληρωθούν όμως οι διαδικασίες πρόσληψης τους, τα «χαρτιά» τους δηλαδή, θα «πιάσουμε» Σεπτέμβριο. «Χάθηκε» δηλαδή και το καλοκαίρι. Από αυτούς τους 8 πάντως, οι τρεις προορίζονται για άλλα νοσοκομεία. Τα τελευταία 5 χρόνια έχουν αποχωρήσει 70 άτομα. Έχουν αντικατασταθεί; Όχι βέβαια. Εμείς πάντως έχουμε ζητήσει από την κυβέρνηση να θεωρηθεί η Κρήτη παραμεθόριος περιοχή σε ότι αφορά τους διορισμούς. Έρχεται κόσμος και φεύγει. Πρέπει να υπάρξει μια δέσμευση παραμονής για τουλάχιστον 10 χρόνια. Οι λόγοι που έρχεται το προσωπικό και μετά από λίγο εγκαταλείπει την εργασία του είναι κυρίως οικονομικοί. Όταν π.χ. κάποιος από τα Γρεβενά διορίζεται στα Χανιά, η αλήθεια είναι πως έχει να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα, κυρίως οικονομικά. Ένα από τα σημαντικότερα είναι το ενοίκιο. Έχω πει πάντως, πως όταν έχεις να ποτίσεις ένα χωράφι 6 χρόνια, τόσα χρόνια έχουν να πραγματοποιηθούν οι αναγκαίες όσο και απαραίτητες προσλήψεις προσωπικού, είναι παράλογο να περιμένουμε το χωράφι να καρποφορήσει επειδή κάποιος έριξε μετά από καιρό…2 κουβάδες νερό, και αναφέρομαι βεβαίως στις λιγοστές προσλήψεις, που αν και καλοδεχούμενες δεν επαρκούν για να λύσουν το πρόβλημα. Δυσκολίες δεν αντιμετωπίζουν μόνο οι νοσηλευτές, αλλά οι εργαζόμενοι σε όλες τις ειδικότητες και τους κλάδους» συμπληρώνει ο κ. Τζιγκουνάκης.
ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ Ή ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ, ΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΟΥΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ…
«Προσωπικό δεν υπάρχει. Έχουν φύγει με συνταξιοδότηση πολλοί εργαζόμενοι οι οποίοι δεν έχουν αντικατασταθεί. Οι προσλήψεις προσωπικού, παραμένουν στο επίπεδο…των υποσχέσεων. Λειτουργούμε με προσωπικό ασφαλείας. Αν ένα και μόνο άτομο πάρει άδεια, οι υπόλοιποι πρέπει να δουλεύουν συνεχόμενα χωρίς ρεπό ή στην καλύτερη περίπτωση να λάβουν ένα ρεπό την εβδομάδα. Παρά όμως την μεγάλη μας κούραση, σωματική και ψυχική, εξακολουθούμε να λειτουργούμε με φιλότιμο και ευαισθησία απέναντι στο αντικείμενο της εργασίας μας: Τον άνθρωπο και τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει. Και αντί το κράτος να μας βοηθήσει, δεν προχωρά στους απαραίτητους διορισμούς. Δεν υπάρχουν άτομα για να καλύψουν τις βάρδιες. Και μην ξεχνάτε πως έχουμε την ευθύνη των ασθενών. Στην δουλειά μας απαιτείται νηφαλιότητα, «καθαρή» σκέψη και ψυχραιμία. Δεν μπορείς να πεις «συγγνώμη, έκανα λάθος». Δεν μπορούμε να κάνουμε λάθος. Πολλοί από εμάς αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Κήλες στα σώματα όλων. Στην μέση και στον αυχένα. Δεν είναι μόνο η εργασιακή κούραση αλλά και τα χρόνια δουλειάς που «κουβαλά» ο καθένας στις πλάτες του. Και ακούμε ότι θέλουν να έχουν τους νοσηλευτές να εργάζονται μέχρι τα 60 και τα 65 τους χρόνια επιδεικνύοντας παράλληλα…αντοχές 20άρηδων. Πως θα τρέξουμε για να βοηθήσουμε το επείγον περιστατικό; Που θα βρούμε την πνευματική/σωματική δύναμη και ταχύτητα για να τα βγάλουμε πέρα; Μέχρι και σήμερα πάντως συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε και να είμαστε στο πλευρό όσων μας έχουν ανάγκη. Την ίδια ώρα πάντως βρισκόμαστε για ακόμη μια φορά στα δικαστήρια με το…κράτος, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα μας» υποστηρίζει στο bangladeshnews.gr, νοσηλεύτρια στo Γενικό Νοσοκομείο Χανίων.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ