ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ: ΟΙ ΑΝΤΟΧΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙ, ΦΕΡΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ…
«Αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα στο νοσοκομείο λόγω της υποστελέχωσης. Έχουμε να δούμε καινούργιο προσωπικό από το 2009, ίσως και νωρίτερα. Να φανταστείτε πως έχουν προκηρυχθεί μόλις…2 θέσεις για Δ.Ε νοσηλευτές. Πως είναι δυνατόν να αποδώσουμε όταν υπάρχει ένας και μόνο νοσηλευτής σε βάρδια στις εξωτερικές δομές, στους ξενώνες και στα οικοτροφεία; Μέσα στο νοσοκομείο εργάζονται 2 νοσηλευτές οι οποίοι επιβλέπουν 40 κλίνες σε τμήματα οξέων, με καινούργιες εισαγωγές να καταφθάνουν διαρκώς. Μερικές από αυτές κατηγοριοποιούνται ως… «επικίνδυνα περιστατικά». Μπορεί να χρειαστεί να φωνάξουμε ενισχύσεις από άλλα τμήματα μέχρι να «πιάσει» το φάρμακο σε έναν διεγερτικό ασθενή και ηρεμήσει. Πρέπει να τον ακινητοποιήσουμε και για αυτό χρειαζόμαστε βοήθεια. Πολλές φορές είναι απαραίτητο, μέχρι και να τον περιορίσουμε στην κλίνη του, κάτι που άλλωστε προβλέπεται και από το πρωτόκολλο. Όταν υπάρχουν μόνο 2 νοσηλευτές για δεκάδες ασθενείς, τι να πρωτοκοιτάξεις; Να κάνεις την νοσηλεία; Να κάνεις την τραπεζοκόμο; Να συνοδέψεις έναν ασθενή έξω από το νοσοκομείο; Τα οξέα τμήματα πρέπει να έχουν τουλάχιστον 4 άτομα προσωπικό στην ημερήσια βάρδια. Το πρωϊ αυτά τα άτομα συνήθως υπάρχουν, το απόγευμα όμως και το βράδυ…δουλεύουν μόνο δύο άτομα. Τα Σαββατοκύρια η κατάσταση χειροτερεύει. Μόνο 2 άτομα σε όλες τις βάρδιες. Πολλές φορές τυγχάνει να δουλεύουμε με ένα ρεπό την εβδομάδα. Προσωπικά μου χρωστάνε…πάνω από 60 ρεπό, τα οποία όμως η υπηρεσία αδυνατεί να μου τα παραχωρήσει. Το πολύ να μου δώσει 10, άντε 15 ρεπό σε ένα χρόνο. Αυτά έχουν συσσωρευτεί με το πέρασμα των ετών. Τα οφειλόμενα ρεπό μου, χρονολογούνται…από το 2009. Είναι αναπόφευκτο να είμαστε κουρασμένοι. Τα σώματα των συναδέλφων μου είναι καταπονημένα. Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, αυχενικά, προβλήματα με την μέση. Τα μυοσκελετικά προβλήματα είναι συνηθισμένα σε εμάς. Yπάρχουν επίσης περιστατικά επίθεσης ασθενών σε νοσηλευτές. Μου έχουν τραβήξει τα μαλλιά, έχω φάει και κλωτσιά από ασθενή. Μην ξεχνάτε, ότι δουλεύουμε σε ψυχιατρικό νοσοκομείο» υποστηρίζει στο bangladeshnews. gr, νοσηλεύτρια στο «Δαφνί».
ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ «ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ» ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΣΤΟ ΨΝΑ «ΔΑΦΝΙ»
ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΑ ΣΕ ΕΓΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΛΟΓΩ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΚΟΠΩΣΗΣ…
«Απόρροια της δουλειάς…αυτή η εξέλιξη. Χειρουργείο στην μέση. Έχω βιώσει επίσης και τα συμπτώματα του συνδρόμου burnout. Πέρασα 3,5 χρόνια σε ένα τμήμα το οποίο με κούρασε πάρα πολύ. Εμφάνισα τα σημάδια της εργασιακής εξάντλησης/υπερκόπωσης. Και οι γιατροί πάντως έχουν φτάσει στα όρια των αντοχών τους, αν δεν τα έχουν ξεπεράσει ήδη. Υποστελεχωμένοι, κακοπληρωμένοι, με αυξημένο φόρτο εργασίας όπως και εμείς. Ευτυχώς, η συνεργασία μας μαζί τους, δεν είναι…προβληματική, ίσα ίσα μας εμπιστεύονται και μας ακούν σε θέματα που έχουν να κάνουν με τους ασθενείς. Ο μισθός μας; Ψίχουλα. Μας έχουν «κόψει» περίπου 400 ευρώ. Ο μισθός μου κυμαίνεται περίπου στα 980 ευρώ. Χρήματα που χάσαμε με την προηγούμενη κυβέρνηση. Με την σημερινή δεν μετράμε ακόμη…απώλειες, αν και φοβάμαι ότι με το νέο βαθμολόγιο/μισθολόγιο, μια νέα περικοπή στις απολαβές μας είναι πολύ πιθανή. Ανησυχώ για το αύριο. Αν αυτή η υποστελέχωση συνεχιστεί, δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμη θα αντέξει το υπάρχον προσωπικό να προσφέρει τις υπηρεσίες του…Πρέπει να πραγματοποιηθεί μια ανανέωση, και όταν λέω ανανέωση, δεν εννοώ να φύγουν οι παλιοί εργαζόμενοι, που έτσι και αλλιώς δεν αντικαθίστανται, αλλά να εμπλουτιστεί το νοσοκομείο μας με «καινούργιο αίμα», να έρθουν επιτέλους νέοι εργαζόμενοι, για να μοιραστούν οι δουλειές, τα καθήκοντα. Λυπάμαι που το λέω, αλλά οι αλλότριες εργασίες με τις οποίες καταπιάνεται ένας νοσηλευτής είναι πολλές και τον αποσπούν από τα πραγματικά του καθήκοντα. Μπορεί να κάνεις τα πάντα, δεν ξέρεις τι θα σου τύχει. Να σας υπενθυμίσω όμως, για ακόμη μια φορά, ότι είμαστε νοσηλευτές σε ψυχιατρικό νοσοκομείο. Αυτή είναι η δουλειά μας και με αυτήν πρέπει να ασχολούμαστε αποκλειστικά».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ