ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»: ΕΧΟΥΜΕ «ΓΟΝΑΤΙΣΕΙ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ, ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΕΣ…
«Και χαστούκια, και κλωτσιές μάλιστα, έχει δεχθεί το νοσηλευτικό μας προσωπικό, από ασθενείς που έχασαν την ψυχραιμία και την υπομονή τους. Για την λεκτική βία, δεν το συζητώ. Είναι σύνηθες φαινόμενο. Μας συντροφεύει κάθε μέρα στην δουλειά μας. Καταβάλλουμε υπεράνθρωπες προσπάθειες. Ως νοσηλευτές, έχουμε ξεπεράσει τα όρια των αντοχών μας. Παρά το γεγονός, ότι είμαστε η τελευταία τρύπα του ζουρνά, αυτοί που δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη για την λειτουργία του συστήματος, ο κόσμος ξεσπά πάνω μας. Είμαστε, βλέπετε, ο αποδιοπομπαίος τράγος τα δεινά που υφίσταται. Οι ασθενείς που έρχονται στο νοσοκομείο, βλέπουν εμάς, γιατί εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την διαλογή των περιστατικών. Δεν βλέπουν ούτε τους γιατρούς, ούτε τον διοικητή, ούτε…τον Υπουργό Υγείας. Τα προβλήματα ξεκινούν από το γεγονός, ότι ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας του νοσοκομείου, δεν έχει αλλάξει. Έχουν αυξηθεί οι κλίνες, αλλά όχι το προσωπικό που θα τις διαχειριστεί. Όταν το «Παπαγεωργίου» εφημερεύει μόνο του, γίνεται το «έλα να δεις». Ένας χαμός, ένα χάος, που δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις. Οι εισροές είναι τεράστιες, η αναμονή εξουθενωτική, και ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ότι υπάρχουν περιστατικά, που χρειάζονται ώρες προκειμένου να εξομαλυνθούν ή επείγοντα περιστατικά τα οποία πρέπει να διαχειριστούμε άμεσα, για να μην χαθούν ανθρώπινες ζωές. Σου λένε: «Δεν μπορώ να περιμένω άλλο, έχω τρελαθεί». Αυτές είναι όμως οι συνέπειες, όταν ένα νοσοκομείο καλύπτει τις ανάγκες ολόκληρης της πόλης και όχι μόνο» εξομολογείται απογοητευμένος στο bangladeshnews.gr, νοσηλευτής από το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του «Παπαγεωργίου».
ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ…
«Μας στέλνουν περιστατικά από Έδεσσα, Βέροια, Νάουσα, επειδή δεν έχουν νευροχειρούργους ή ουρολόγους, επομένως, τα επωμιζόμαστε εμείς. Αλλά πως να τα διαχειριστούν, όταν και αυτοί είναι υποστελεχωμένοι; Όταν συνεφημερεύουμε με το νοσοκομείο «Άγιος Παύλος», η κατάσταση είναι κάπως πιο υποφερτή, χωρίς να σημαίνει ότι βελτιώνεται ουσιαστικά. Η αναμονή στο Παθολογικό Τμήμα, μπορεί να φτάσει μέχρι και τις 11 ώρες, σε περίπτωση που το «Παπαγεωργίου» εφημερεύει μόνο του. Στην Καρδιολογική Μονάδα, μπορεί να υπάρχουν εισαγωγές 80 και 90 ασθενών, και να υπάρχουν μάξιμουμ, 2 νοσηλευτές, για να διαχειριστούν όλα αυτά τα περιστατικά. Μπορεί να είναι κανείς ευχαριστημένος με αυτές τις συνθήκες;»
Διανύουν ίσως…την χειρότερη περίοδο της επαγγελματικής τους πορείας. Ποτέ άλλοτε τα έχεγγυα για μια ασφαλή και αποτελεσματική εργασία, δεν ήταν τόσο εύθραυστα και αβέβαια. Για τους νοσηλευτές των δημόσιων νοσοκομείων, η καθημερινότητα κινείται μεταξύ υπερ…εξάντλησης και ανεκπλήρωτων υποσχέσεων για την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων. Η καθυστέρηση στην πρόσληψη νέου προσωπικού, δεν επιφέρει μόνο μεγαλύτερη επιβάρυνση για τους υφιστάμενους εργαζόμενους, αλλά εγκυμονεί παράλληλα και σοβαρότατους κινδύνους για τις ζωές των ασθενών, οι οποίοι είναι πιθανόν να έρθουν αντιμέτωποι, με ένα ιατρικό/νοσηλευτικό λάθος που θα τους στερήσει την ζωή. Ήδη, σε προηγούμενο ρεπορτάζ μας, για τις συνθήκες εργασίας του νοσηλευτικού προσωπικού στο νοσοκομείο «Παπανικολάου», η μαρτυρία νοσηλεύτριας επιβεβαίωσε το εφιαλτικό αυτό σενάριο. Ζωές ασθενών έχουν χαθεί και χάνονται, απο λάθη, που προέρχονται κυρίως από εξάντληση. Είναι οι τραγικές συνέπειες όταν το μοντέλο εργασίας βασίζεται σε απανωτές, πλην όμως, παράνομες βάρδιες. Το εργασιακό περιβάλλον των νοσηλευτών, αντανακλά με ανατριχιαστική ακρίβεια, την γενικότερη σήψη στους καίριους τομείς του δημόσιου τομέα. Η δραστική υποχρηματοδότηση σε συνδυασμό με το «πάγωμα» των προσλήψεων έχουν καταστήσει την μαχητική αυτή ομάδα εργαζόμενων, σε «σκλάβους» των αναγκών ενός συστήματος υγείας, που προσπαθεί να εξυπηρετήσει όσους το δυνατόν περισσότερους πολίτες, με όσο το δυνατόν…λιγότερο προσωπικό. Οι μνημονιακές υποχρεώσεις «σάρωσαν», όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, τον ευαίσθητο χώρο της υγείας. Οι προσλήψεις προσωπικού που επίκεινται, αν και έγιναν δεκτές με ανακουφιση, δεν επαρκούν για να λύσουν το πρόβλημα, ειδικά με τις πρωτοφανείς εισροές ασθενών στις δημόσιες δομές υγείας. Αφήνουμε στην άκρη το γεγονός, ότι είναι κακοπληρωμένοι, και επιμένουμε στο ερώτημα που είχαμε θέσει και στο ρεπορτάζ για τους νοσηλευτές του «Παπανικολάου». Σε περίπτωση που χαθεί μια ανθρώπινη ζωή, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη και κυρίως, πως θα δικαιολογηθεί στους συγγενείς του νεκρού;
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ, «ΚΟΝΤΡΑ» ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ…
«Έχουμε 180 κενές θέσεις, σε όλες τις βαθμίδες του νοσηλευτικού μας προσωπικού. Από τραυματιοφορείς, βοηθούς θαλάμου, και βεβαίως νοσηλευτές ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ. Οι βάρδιες είναι εξαντλητικές, δουλεύουμε με προγράμματα που είναι παράνομα, δεν τηρείται δηλαδή η 11ώρη ανάπαυση μεταξύ δύο βαρδιών, όπως επιτάσσει η ευρωπαϊκή και η ελληνική νομοθεσία. Οι νοσηλευτές φτάνουν στο σημείο να δουλέψουν έως και 16 ώρες σε ένα 24ώρο. Οφείλονται ρεπό στα κεντρικά χειρουργεία με συνέπεια να έχουν κλείσει αίθουσες, ενώ η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας λειτουργεί με μόλις 10 κρεβάτια λόγω έλλειψης προσωπικού. Τα τελευταία χρόνια παραιτήθηκαν περίπου 100 νοσηλευτές, οι οποίοι εγκατέλειψαν το νοσοκομείο, αναζητώντας στο εξωτερικό, καλύτερες συνθήκες δουλειάς και ικανοποιητικότερες αμοιβές. Αντιμετωπίζουμε μάλιστα και το ενδεχόμενο, εξαιτίας της νέας προκήρυξης που έχει βγει, περισσότεροι νοσηλευτές του «Παπαγεωργίου» να δηλώσουν παραίτηση, καθώς είναι εργαζόμενοι υψηλών προσόντων, οι οποίοι μπορούν εύκολα να καταλάβουν θέσεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ο βασικός λόγος όμως, για την κίνηση τους αυτή, είναι η αναζήτηση εκ μέρους τους, πιο αξιοπρεπών εργασιακών συνθηκών» υποστηρίζει στο bangladeshnews.gr, o Παναγιώτης Τουχτίδης, Γενικός Γραμματέας Σωματείου Εργαζομένων στο «Παπαγεωργίου» και πρόεδρος της Επιτροπής Υγιεινής & Ασφάλειας της Εργασίας του νοσοκομείου.
Η ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ» ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ…
«Η εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας και τα σημάδια της επαγγελματικής εξουθένωσης έχουν ήδη καταγραφεί σε πρόσφατη έρευνα της επιτροπής Υγιεινής & Ασφάλειας της Εργασίας. Τα συμπεράσματα ήταν ιδιαιτέρως ανησυχητικά, ειδικότερα αν αναλογιστούμε, ότι η έρευνα αφορούσε τμήματα μεσαίας επιβάρυνσης σε θέματα βαρδιών. Φανταστείτε τι θα αντικρίζαμε, αν η έρευνα, επεκτείνοταν και στα τμήματα υψηλής επιβάρυνσης. Τα προβλήματα που ανακύπτουν είναι πολλά. Λόγω μεγάλων ελλείψεων στους τραυματιοφορείς, η νυχτερινή βάρδια στο νοσοκομείο καλύπτεται από ένα μόνο τραυματιοφορέα, την στιγμή που το συμφωνημένο προσωπικό ασφαλείας στον συγκεκριμένο κλάδο, είναι 3 άτομα ανά βάρδια. Ακόμη και στις λεγόμενες «μικρές» εφημερίες (γυναικολογική, παιδοχειρουργική), η επιβάρυνση των συναδέλφων μας, τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε σωματικό επίπεδο, είναι τεράστια».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ