ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ: Ο ΜR… «AΓΑΠΗ ΜΟΝΟ»
Δεν φαντάζει και τόσο σημαντικό να σκιαγραφήσουμε το πορτραίτο του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιου. Προέρχεται και αυτός, από τον θλιβερό εκείνο εσμό ιερέων που ανδρώθηκαν επί Χούντας, καταλαμβάνοντας οφίκια με αντάλλαγμα την ιεροποίηση μιας απάνθρωπης όσο και στυγνής δικτατορίας. Η επταετία αποτέλεσε γόνιμο έδαφος για τις οπισθοδρομικές τους ιδέες. Ρίζωσαν σε μια «ναρκωμένη» κοινωνία που πίστεψε, πως όσο πιο σφιχτά «αγκάλιαζε» το τρίπτυχο του «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια», αφορίζοντας παράλληλα τις προοδευτικές ιδέες που θα μπορούσαν να αλλάξουν κάτι στην χώρα και στις ζωές τους, αυτό θα λειτουργούσε ως μια συμπαγής ασπίδα, απέναντι στις καθημερινές επιθέσεις της ανέχειας και της ωμής εκμετάλλευσης που υφίσταντο από τα ισχυρά κοινωνικά στρώματα. Δεν έχει νόημα να αναφέρουμε ότι ο Αμβρόσιος, κατά κόσμον Αθανάσιος Λενής, είχε διορισθεί το 1968 «Ιεροκήρυξ του Σώματος της Χωροφυλακής», ενώ αργότερα πήρε προαγωγή σε Ταγματάρχη. Ας περάσει επίσης στα «ψιλά», το ότι εμφανίστηκε με το…έμβλημα της Επανάστασης του 1821, την πρώτη φορά, εναντίον του Νόμου Τρίτση για την εθνικοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, και ξανά το 2000, όταν οι αρχιερείς της Μονής Πετράκη, θέλησαν μάταια να εμποδίσουν την έκδοση των νέων ταυτοτήτων. Άνευ σημασίας, να του προσάψουμε την ταμπέλα του ακροδεξιού υμνητή για τα κατά καιρούς κολακευτικά σχόλια του περί Χρυσής Αυγής ή για την νοσταλγία που αναμφίβολα αισθάνεται για τα «κατορθώματα» της «λαμπρής» παπαδοπουλικής περιόδου. Ας μην ασχοληθούμε καν, με το ρατσιστικό δηλητήριο που «ξερνά» πάνω σε ανθρώπους διαφορετικού θρησκεύματος και σεξουαλικού προσανατολισμού. Αυτό που μετρά είναι να αντιληφθούμε, πως ο Αμβρόσιος, ο Άνθιμος, και άλλοι τέτοιοι πραγματικοί «χριστιανοί», απέκτησαν τόση δύναμη. Την ευθύνη δεν φέρει μόνο το χαμηλό επίπεδο παιδείας των συμπολιτών μας, αλλά κυρίως τα κόμματα εξουσίας, που για τους δικούς τους μικροκομματικούς λόγους, δεν θέλησαν ποτέ να κόψουν δεσμούς με τους εκπροσώπους του χριστεπώνυμου πλήθους. Εξ’ου και οι τακτικές κυριακάτικες επισκέψεις στις Εκκλησίες και τα υποκριτικά χειροφιλήματα. Στην Ελλάδα, το κράτος δεν θέλησε ποτέ να διαχωριστεί από την εκκλησία, παρά τις σκόρπιες πλην έντιμες φωνές που επιθυμούσαν ένα τέτοιο «διαζύγιο» για λόγους ουσιαστικού εκσυγχρονισμού. Οι εκάστοτε κυβερνώντες γνώριζαν άριστα, πως ένας διαχωρισμός τέτοιου βεληνεκούς, με όλες τις συνέπειες που αυτός επιφέρει, θα τους αποξένωνε στα μάτια παραδοσιακών και μη ψηφοφόρων. Ποτέ δεν «άνοιξε» ένας ειλικρινής και ουσιαστικός διάλογος περί σχέσεων εκκλησίας και κράτους. Όλες οι προσπάθειες ήταν δειλές, αποσπασματικές. Πνίγονταν εν τη γενέσει τους, μπροστά στην προοπτική μιας ακόμη… «λαοσύναξης» που θα προστάτευε το ορθόδοξα δόγμα, κατηγορώντας τους πολιτικούς ως «μασόνους», «εβραίους», «άθεους», αποδυναμώνοντας παράλληλα τα εκλογικά ποσοστά των κομμάτων…
Για να παραφράσουμε τον Νίτσε, ο Αμβρόσιος μεταμορφώθηκε τελικά σε αυτό που ήταν πάντα. Από ιερέας, πολιτικός. Αδυνατεί να περιοριστεί στα του οίκου του και εκμεταλλεύομενος τα δεινά που υφίσταται η χώρα, εμφανίζεται ως ο εκφραστής των παραπόνων και των φόβων που «ταλαιπωρούν» το ποίμνιο του. Ένα ποίμνιο που βλέπει παντού «ορδές ισλαμιστών» να «βιάζουν» τα θηλυκά μέλη της οικογένειας του, βόμβες του ISIS μέσα στα περίπτερα και τα μανάβικα της περιφέρειας, την καταστροφή εκκλησιών. Αν και οι φαντασιώσεις αυτές στερούνται σοβαρότητας, επιτελούν μέχρι κεραίας τον ρόλο τους. Η εμφύτευση του φόβου είναι το παν. Ο μητροπολίτης Καλαβρύτων κρύβεται πίσω από το αναφαίρετο δικαίωμα εκφοράς λόγου, εκτοξεύοντας διαρκώς ρατσιστικά βέλη, από μια φαρέτρα που δεν του στερεί ποτέ πολεμοφόδια, όσο το κράτος συνεχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης και να μην υλοποιεί ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις. Κοντολογίς, όσο συνεχίζεται η κατάσταση αυτή, ο Αμβρόσιος και οι επίγονοι του θα συνεχίζουν να κυριαρχούν στον δημόσιο λόγο, καθώς η στόχευση τους στο θυμικό του μέσου έλληνα, είναι μια αλάνθαστη μέθοδος επικράτησης. Βρίσκεται στο χέρι της παρούσας κυβέρνησης, αν θέλει να περισώσει τα όποια απομεινάρια αριστεροσύνης της έχουν απομείνει, να τον περιορίσει στην μητρόπολη του…
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ…
Αν τα κηρύγματα του ανθρωπιστή μητροπολίτη σας συγκινήσουν…μέχρι δακρύων από την ανοχή, την μετριοπάθεια και κυρίως την αγάπη που εκπέμπουν, είστε απολύτως δικαιολογημένοι να αφήσετε την ανάγνωση των λεγομένων του στην μέση, για να αναλογιστείτε πως ειναι δυνατόν ένας και μόνο άνθρωπος να μιλάει μέσα στις χριστιανικές ψυχές με τέτοια πειθώ και καλοσύνη. Αυτά είναι μερικά από τα «διαμάντια» του μαυροφορεμένου «Αγάπη Μόνο»…
1)Για την Χρυσή Αυγή: «Εγράψαμε παλαιότερα, ότι εάν η Χρυσή Αυγή διορθώσει μερικές ιδεολογικές τοποθετήσεις της και εάν επίσης διορθώσει μερικές περιπτώσεις ακραίας συμπεριφοράς ωρισμένων τουλάχιστον Μελών της, θα μπορούσε να αναδειχθεί η «γλυκειά ελπίδα» στους δυσχειμέρους τούτους καιρούς, τους οποίους διερχόμεθα! ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΚΟΥΣΑΝ! Και να το αποτέλεσμα! Εισπράττουν πλέον την γενική κατακραυγή! Εν τούτοις στούς κόλπους της Χρυσής Αυγής υπάρχουν πολλά σοβαρά πρόσωπα! Ας αναλάβουν, λοιπόν, τον ρόλο, που τους ανήκει! Καί μάλιστα χωρίς αναβολή, αφού τώρα πιά τους πήρε ο κατήφορος! Αλλοιώς ο Θεός ας βάλει το χέρι Του! Ο Θεός πλέον σώζοι την Ελλάδα από τον καταστροφικό κατήφορο του εθνικού διχασμού!».
2) Για τον Φίλη και όσους δεν νηστεύουν: «Ενώπιόν σας, παρακαλώ τον Εσταυρωμένο Χριστό να σαπίσει το χέρι του Φίλη αν υπογράψει τέτοια διατάγματα αθεΐας όπως η κατάργηση. Όσον αφορά στο κρέας που θα φάνε απόψε οι άθεοι που θα κάνουν τραπέζι, να γίνει δηλητήριο και να τους τρυπήσει το στομάχι. Να γίνει πέτρα και να μην το χωνέψουν! Ας τρώει ο καθένας ό,τι θέλει και να λατρεύει το Θεό που θέλει αλλά να μην προκαλεί το αίσθημα του θρησκευτικού κόσμου».
3)Για το σύμφωνο συμβίωσης και τους gay: «Καταγγέλλουμε αυτή την ενέργεια και την καταδικάζουμε χωρίς δισταγμό! Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους Νόμους της φύσεως! Είναι κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία! Όσοι, λοιπόν, είτε την βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας!»«Δυστυχώς, αδελφοί μου, σήμερα την Ελλάδα διοικούν και μερικά τέτοια ανθρωπάρια! Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των Μελών της Βουλής των Ελλήνων! Υπάρχουν όμως! Είναι μερικά αποβράσματα της Κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους οι οποίοι τώρα πια με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας σήκωσαν πια κεφάλι!». «Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτιλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρισχειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους, που ζουν στα τρελοκομεία! Μη διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μη τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι!».
4)Αμβρόσιος για Νίκο Ντερτιλή:…»Τη νεκρώσιμη ακολουθία τέλεσε ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος ο οποίος δεν δίστασε να τον χαρακτηρίσει δημόσια ήρωα, σαν «τον Κολοκοτρώνη και τον Σωκράτη». Μάλιστα τον χαρακτήρισε και ως μάρτυρα της ελευθερίας. Προοικονομώντας δε την υποδοχή που θα είχε η παρουσία του από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ο Αμβρόσιος είχε δηλώσει: «Ξέρω ότι τα ΜΜΕ θα με κατασπαράξουν και θα πουν ότι δεν επιτρέπεται να μιλάω. Αφού είχαν αποφασίσει τα ΜΜΕ πριν το αποφασίσω εγώ ότι θα τελέσω τη νεκρώσιμο ακολουθία, αποφάσισα να το κάνω».
Λόγια…αγάπης: «Δεν μου έχει δοθεί η ευκαιρία να επισκεφθώ ακόμη τον γενναίο Έλληνα αδελφό μας στο δεσμωτήριό του, κατ’ εφαρμογή του λόγου του Θεού. Θα ήθελα να του σφίξω το χέρι και να τον συγχαρώ διά ζώσης φωνής μόνο και μόνο διότι παραμένει πιστός στις αρχές του, καθ’ ον χρόνο θα ηδύνατο με μιαν υποκριτικήν δήλωση μετανοίας να έχει κερδίσει την ελευθερίαν του». «Άνθρωποι οι οποίοι έχουν αρχές και δεν τις θυσιάζουν αποτελούν πρότυπα ζωής. Ακόμη και τότε που οι αρχές των δεν γίνονται αποδεκτές από την πλειονότητα ενός λαού».
Υπενθυμίζουμε οτι ο πρώην στρατηγός Ντερτιλής είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για την εν ψυχρώ δολοφονία του 20χρονου, Μιχάλη Μυρογιάννη, έξω από το Πολυτεχνείο, το μεσημέρι της Κυριακής 18 Νοεμβρίου 1973. Παρέμεινε αμετανόητος, αρνούμενος να ζητήσει χάρη.
5) Για τους πρόσφυγες: «Δεν έχουμε χώρο για να φιλοξενήσουμε στην περιοχή μας όλα αυτά τα στίφη των ισλαμιστών, τα οποία εκβιαστικά αποστέλλονται στην πατρίδα μας για να την αλλοιώσουν και να την κατακτήσουν. Τους αγαπάμε, τους συμπονάμε, τους δεχόμεθα, τους ταΐζουμε, τούς ντύνουμε, τους προστατεύουμε κλπ. αλλά μόνον ως περαστικούς από τόν τόπο μας, ως διαβατάρηδες! Δεν αντέχουμε για να τους κρατήσουε μόνιμα κοντά μας! Διότι: Δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας! Δεν ταιριάζουν τα ήθη και τά έθιμά μας! Δεν μας αρέσει ο πολιτισμός τους! Δεν αποδεχόμεθα την θρησκεία τους!».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ