ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ: «ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΕΣ»
«Πριν από μερικά χρόνια η πλειοψηφία των γερμανών πίστευε πως είμαστε αδιόρθωτοι τεμπέληδες, πως απεχθανόμαστε την δουλειά, μας ενδιαφέρουν μόνο οι διακοπές και πως οι ίδιοι βεβαίως ήταν τα… «θύματα» που έδιναν τα χρήματα τους για να «ξελασπώσουν» τους έλληνες έτσι ώστε να βγάλουν «γούστα». Αν και σήμερα έχουν αυξηθεί κάπως οι γερμανοί που έχουν αντίθετη γνώμη για την χώρα μας, η πλειοψηφία τους εξακολουθεί να πιστεύει τα ίδια πράγματα. Προσωπικά, όταν ακούω μια παρέα γερμανών να «κράζει» την Ελλάδα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην δεν ανοίξω το στόμα μου. Θα επέμβω για να υπερασπιστώ την πατρίδα μου. Προσέξτε όμως κάτι σημαντικό, μια διαφορά: Επεμβαίνω για την Ελλάδα, όχι για όλους τους έλληνες γενικώς και αορίστως. Δεν είναι όλοι οι συμπατριώτες μου άξιοι. Δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη και τώρα, πως κάθονται στους καναπέδες τους και τα ανέχονται όλα αυτά χωρίς να ξεσηκώνονται. Δεν ζω βέβαια στην Ελλάδα, ενημερώνομαι όμως για όλες τις εξελίξεις και αυτά που βλέπω με στεναχωρούν και με πικραίνουν ιδιαίτερα. Δεν έχω εργαστεί ποτέ στην Ελλάδα, ούτε έχω ψηφίσει, επομένως δεν μπορεί να με κατηγορήσει κανείς πως έριξα την ψήφο μου υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος που μας οδήγησε στα «βράχια». Δεν μου αρέσει να μου βάζουν ετικέτα. Δεν ανήκω σε κανένα από τα υφιστάμενα κόμματα. Δεν με εκφράζουν. Για εμένα είναι όλοι πουλημένοι. Δεν υπερασπίζομαι κόμματα, μόνο Ελλάδα» δηλώνει εξοργισμένη στο bangladeshnews.gr, η Ανατολή Παπαγιάννη, μετανάστρια τρίτης γενιάς. Κατοικεί στο Μόναχο και εργάζεται σε εταιρεία με υλικά οικοδομών. Είναι η μόνη…ελληνίδα ανάμεσα σε 100 εργαζόμενους.
ΚΑΙ ΠΕΛΑΤΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ…ΘΑ ΤΑ «ΑΚΟΥΣΕΙ» ΚΑΝΟΝΙΚΑ! ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ…
«Eίχε έρθει κάποτε ένας πελάτης και με ρώτησε για το επίθετο μου. Δεν μπορούσε να καταλάβει αν το Παπαγιάννη ήταν ελληνικό ή ιταλικό. Όταν τον πληροφόρησα ότι είναι ελληνικό ξέρετε τι έκανε; Με ένα ύφος άκρως ειρωνικό που «έσταζε» κοροϊδία, έκανε μια κίνηση προς την τσέπη του παντελονιού του, κάνοντας δήθεν πως έβγαζε λεφτά ως πράξη ελεημοσύνης για την…φτωχή ελληνίδα. Με εξόργισε απίστευτα. Αν κάποιος υπονοήσει κάτι προσβλητικό για την πατρίδα μου, δεν με ενδιαφέρει αν είμαι στο μαγαζί, αν απέναντι μου έχω πελάτη…Θα τα «ακούσει» κανονικά και ότι θέλει ας γίνει. Δεν με ενδιαφέρει. Του είπα πως αυτά που θα του πω, πρόκειται να τον πληγώσουν άσχημα. «Εμείς μπορεί να χρωστάμε λεφτά, τα οποία εσείς, οι Γερμανοί, «φουσκώσατε» για να βάλετε στο παιχνίδι και το ΔΝΤ με στόχο να μας στριμώξετε όσο περισσότερο μπορείτε. Εσείς όμως χρωστάτε…εκατομμύρια ζωές». Με το που άκουσε τα λόγια αυτά, χλώμιασε και έφυγε. Δεν ξαναγύρισε ποτέ. Αν ήμουν και εγώ γερμανίδα θα ντρεπόμουν πολύ για την ιστορία της χώρας μου. Είμαι όμως ελληνίδα και δικαιολογούμαι να αισθάνομαι υπερήφανη για όσα η χώρα μου προσέφερε στον πολιτισμό της ανθρωπότητας. Κάτι το οποίο οι γερμανοί δεν μπορούν να στηρίξουν. Θυμάμαι όμως και έναν παππούλη, ο οποίος μου ψιθύρισε μια ειρωνεία στο αυτί για την Ελλάδα. Του είπα να σταματήσει, γιατί αν το συνέχιζε, θα τελείωνε πολύ πικρά για αυτόν. Αυτές τις απόψεις οι περισσότεροι γερμανοί τις ξεσηκώνουν από κάτι κωλοφυλλάδες όπως η Bild Zeitung και το Focus. Eιδικότερα η Bild είναι ξεκάθαρα κατά των ελλήνων. Πριν από μερικά χρόνια, το περιεχόμενο της μισής και βάλε εφημερίδας ήταν… «αφιερωμένη» με τρόπο προσβλητικό και υβριστικό στους έλληνες. Έχω πάψει να ασχολούμαι καθώς βρίσκω τα δημοσιεύματα αυτά, γελοία και εξοργιστικά. Αν όμως πάρει κάτι το μάτι μου και δυσαρεστηθώ, το σχολιάζω αμέσως και την… «νύφη» την πληρώνουν οι συνάδελφοι μου στην δουλειά! Δυστυχώς η κοινή γνώμη στην Γερμανία παραμένει ίδια και απαράλλαχτη σχετικά με την… «ποιότητα» των ελλήνων. Δεν θα ανεχθώ σε καμιά περίπτωση όμως, να μου κουνούν το δάχτυλο κάποιοι που έχουν φορτωμένους στις πλάτες τους…δύο παγκόσμιους πολέμους που προκάλεσαν εκατομμύρια θύματα και ανείπωτη δυστυχία. Να είμαστε εξηγημένοι σε αυτό».
ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ…
«Μην νομίζετε πάντως πως δεν είμαι απογοητευμένη με την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Δεν μου αρέσουν καθόλου, πολλά πράγματα που βλέπω. Με ενοχλεί η τραγική εικόνα που παρουσιάζει η δημόσια υγεία, οι «μεσαιωνικές» εργασιακές συνθήκες. Είναι αδιανόητο να δουλεύεις και να μην πληρώνεσαι, να είσαι ανασφάλιστος, να εργάζεσαι σερί 7 ημέρες την εβδομάδα, κάτι που στην Γερμανία απαγορεύεται. Με εξαίρεση ορισμένα επαγγέλματα. Με ενοχλεί η αναισθησία, ως έλληνες είμαστε «παρτάκηδες». Δεν ενδιαφερόμαστε για τα προβλήματα των άλλων. Είναι δυνατόν οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες να είναι κομματικές; Γιατί δεν αρπάζουν τις ελληνικές σημαίες για να κατεβούν στους δρόμους; Γιατί πάνε έξω από την Βουλή των Ελλήνων και την μουτζώνουν; Έτσι δεν πρόκειται να καταφέρουν τίποτα, όπως και με το κλείσιμο των δρόμων οι αγρότες. Γιατί να εμποδίσεις κάποιον να πάει στην δουλειά του; Αν θέλεις να προκαλέσεις σοβαρή ζημιά στο κράτος, με συνέπεια να «πέσει» η κυβέρνηση, κλείσε τα τελωνεία, τις εφορίες, τις τράπεζες. Τότε θα διαπιστώσουν πόσο «μικρό» είναι το κράτος απέναντι στον λαό και τα δίκαια αιτήματα του. Το όνειρο μου; Να δω στο τιμόνι της χώρας μου…πραγματικούς έλληνες, όχι όσους ενδιαφέρονται για τις καρέκλες και την τσέπη τους».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ