ΚΟΜΟΤΗΝΗ: ΟΙ «ΠΑΛΙΚΑΡΑΔΕΣ» ΠΟΥ ΡΙΧΝΟΥΝ ΟΞΥ, ΤΣΕΚΟΥΡΙΑΖΟΥΝ, ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ, ΤΑΪΖΟΥΝ ΦΟΛΕΣ ΣΕ ΣΚΥΛΙΑ

«Στην Κομοτηνή τα έχουμε δει όλα. Και ενεργητική και παθητική κακοποίηση. Να σκοτώνουν σκυλιά. Να τα πυροβολούν εξ’επαφής. Να τα πυροβολούν γιατί…γαβγίζουν. Σε χωριό, κάποιος πήρε ένα λοστό και έσπασε το σαγόνι σκύλου. Πρόσφατα αντιμετωπίσαμε περιστατικό όπου κάποιος ξεφορτώθηκε τον σκύλο του, αφού πρώτα του έδεσε τα πόδια. Τα καίνε με βενζίνη, σε ένα σκυλάκι μάλιστα έριξαν οξύ και έφυγε το δέρμα του από το πρόσωπο, τα πόδια, την πλάτη. Έμεινε μόνο κρέας. Πολλές δηλητηριάσεις. Τα χτυπάνε με αυτοκίνητα και τα παρατάνε. Αλλά για εμένα, η χειρότερη μορφή κακοποίησης είναι η εγκατάλειψη. Για την άποψη μου αυτή έχω υποστεί σκληρή κριτική. Το θεωρώ πολύ βάναυσο για πλάσματα που μέχρι τότε ζούσαν με ανθρώπους που τα φρόντιζαν, να βρεθούν στον δρόμο από την μια στιγμή στην άλλη, μέσα σε μια κοινωνία που τα θεωρεί κατώτερα όντα και τα συμπεριφέρεται ανάλογα. Aν δεν υπήρχε η εγκατάλειψη, δεν θα υπήρχαν και τα βασανίστηρια που υφίστανται» δηλώνει στο bangladeshnews.gr η Ελένη Δημοσθένους, δικηγόρος του Πολιτιστικού & Φιλοζωϊκού Σωματείου Κομοτηνής «Περιπλανώμενες Ψυχές».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΣΚΥΛΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ…

ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ…

«Το μόνο ενθαρρυντικό είναι ότι η αστυνομία φαίνεται να ταρακουνήθηκε έπειτα από δικές μας κινητοποιήσεις και έγινε δεκτικότερη και πιο συνεργάσιμη, αναφορικά με τις καταγγελίες του σωματείου μας. Παλιότερα, όταν τηλεφωνούσε κάποιος για μια καταγγελία, τον παρέπεμπαν κατευθείαν στις φιλοζωϊκές. Η συνεργασία μας πλέον είναι πολύ καλή και μας βοηθούν. Η γνώμη μου για αυτούς που κακοποιούν; Είναι τέρατα, και όταν κάποιος είναι τέρας δεν έχει καμιά σημασία αν ο στόχος του μίσους και του κόμπλεξ του είναι δίποδος, τετράποδος ή αντικείμενο. Θα ξεσπάσει έτσι και αλλιώς πάνω στον στόχο που επέλεξε, ότι μορφή ή σχήμα και αν έχει».

«ΕΦΑΓΕ» ΤΟ ΣΚΟΙΝΙ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ

Τα γράψαμε στο ρεπορτάζ για τα Χανιά, τα ίδια γράφουμε και για τους… «πολιτισμένους συμπολίτες» μας στην Κομοτηνή. Φαίνεται πως ορισμένοι δεν χορταίνουν να βγάζουν στην επιφάνεια τα πιο κτηνώδη τους ένστικτα, ξεσπώντας όλη την αρρωστημένη μανία τους σε ανήμπορα και ανυπεράσπιστα ζώα. Αλλά ποιος θα τους τιμωρήσει για τις αποτρόπαιες πράξεις τους; Στις μικρές κοινωνίες συμβαίνουν τα χειρότερα, με μία διαστροφική omerta να συγκαλύπτει και να βυθίζει στο βολικό σκοτάδι εγκληματίες και εγκληματίες. Με την λαμπρή εξαίρεση, την δράση μαχητικών φιλοζωϊκών σωματείων και μεμονωμένων, ευαισθητοποιημένων πολιτών, η υπόλοιπη κοινωνία μοιάζει βυθισμένη σε ένα μάκαριο ύπνο. Η αστυνομία ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με εγκλήματα κατά…ανθρώπων, οι δημοτικές αρχές αυτοπεριορίζονται βολικά σε στειρώσεις και υποτυπώδεις φροντίδες, αφήνοντας ουσιαστικά ελεύθερο το πεδίο σε άρρωστα μυαλά να εφαρμόσουν μεθόδους μεσαιωνικών βασανιστηρίων σε σκυλιά και γάτες που το μόνο. «έγκλημα» τους προφανώς είναι… η ύπαρξη τους. Δολοφονίες εν ψυχρώ, αμέτρητες δηλητηριάσεις, εγκαταλείψεις, με τον κατάλογο της ανήκουστης σκληρότητας να μην έχει τέλος. Αν και θα περίμενε κανείς πως η αυστηροποίηση της νομοθεσίας, θα απέτρεπε ορισμένους από το να κακοποιούν ζωάκια, αποδεικνύεται πως έχουν γραμμένο τον νόμο…στα παλαιότερα των υποδήματων τους. Τα κρούσματα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο πλέον. Ενδιαφέρεται κανείς; Έχει αναπτυχθεί μια κρατική δομή (την ώρα που χιλιάδες άχρηστες δομές συνεχίζουν απλά να υπάρχουν και να πληρώνονται πλουσιοπάροχα για αυτό), επανδρωμένη με προσωπικό και εξοπλισμό, με μοναδική αποστολή την καταγραφή περιστατικών κακοποίησης και την προώθηση πολιτικών με στόχο την αποτροπή τους; Όχι βέβαια. Τα κροκοδείλια δάκρυα πάνω από τις φωτογραφίες πτωμάτων δεν φτάνουν. Ποτέ δεν έφταναν. Οι δολοφόνοι ζώων πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά…

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΤΡΑΜΕ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ. ΚΑΝΕΙΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ…

«Οι κακοποιήσεις ζώων είναι καθημερινές και ιδιαίτερως βάναυσες. Συμβαίνουν και στα χωριά αλλά και μέσα στην πόλη. Πρόσφατα κάποιος πυροβόλησε με όπλο ζώο το οποίο και κατέληξε, μέρα μεσημέρι, στο κέντρο της πόλης. Για τον ένα μάλιστα από τους συμμετέχοντες παρενέβη η αστυνομία. Κατά τα άλλα το… «μενού» περιλαμβάνει φόλες, πυροβολισμούς από αεροβόλα και κανονικά όπλα, εγκαταλείψεις, χτυπήματα από αμάξια, δέσιμο με σύρμα στο λαιμό και στα πόδια, κυνομαχίες σε οικισμούς αθίγγανων και πολλά άλλα. Προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να είμαστε παρόντες, να παρακολουθούμε και να αποτρέπουμε παρόμοια περιστατικά όποτε μπορούμε. Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι ότι οι καταγγελίες δεν είναι επώνυμες. Κάποιος μας πληροφορεί ότι ο τάδε ή ο δείνα κακοποίησε ένα ζώο, χωρίς όμως να μας αποκαλύψει την ταυτότητα του. Ακόμη και οι λιγοστές υποθέσεις που φθάνουν στο δικαστήριο, δεν έχουν την δύναμη να αλλάξουν την συνολική εικόνα. Το περιστατικό μετά από λίγο ξεχνιέται, η υπόθεση παίρνει χρόνια να εκδικαστεί. Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει δηλαδή. Ακόμη και το φιλοζωϊκό σωματείο μπορεί να μην υπάρχει. Ο αριθμός των κακοποιήσεων έχει ξεφύγει».

ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΑ ΖΩΑ…ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΖΩΕΣ

«Πριν από λίγο καιρό στο άλσος της Νυμφαίας ένας ασυνείδητος δηλητηρίασε 7 σκυλάκια. Όλα πέθαναν. Η αστυνομία σιγά σιγά μπαίνει στο παιχνίδι και αρχίζει να κινητοποιείται περισσότερο. Η κατάσταση επιδεινώνεται και από δημοτική παράταξη, με φασίζουσα ιδεολογία η οποία εκδηλώνεται με ακραίες προτάσεις, όπως ευθανασία στα ζώα, συγκέντρωση τους και ξεφόρτωμα σε απόμακρες περιοχές και άλλα τέτοια… «πολιτισμένα». Εδω και τρεις μήνες ακολουθούν την γραμμή αυτή. Με αυτά που προτείνουν όμως, ενθαρρύνουν όλα τα άρρωστα μυαλά της περιοχής να συνεχίσουν να κακοποιούν ζώα. Στα μάτια τους μοιάζει νομιμοποιημένη πράξη. Αλλά τι περιμένεις, όταν διοικητής στρατοπέδου στην περιοχή μάζεψε δεκάδες σκυλιά, τα τσουβάλιασε σε ένα όχημα και τα ξεφορτώθηκε κοντά στα σύνορα για να μην… «ενοχλούν». Για εμένα αυτοί οι άνθρωποι είναι σκουπίδια»  υποστηρίζει στο bangladeshnews.gr ο Παναγιώτης Γκουτουσίδης, υπεύθυνος του Πολιτιστικού & Φιλοζωϊκού Σωματείου Κομοτηνής.

ΝΕΚΡΑ ΣΚΥΛΑΚΙΑ ΑΠΟ ΦΟΛΕΣ ΣΤΟ ΑΛΣΟΣ ΝΥΜΦΑΙΑΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ