ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ…ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΥ ΜΑΓΕΙΡΑ: «ΜΕ ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΗΡΑ ΤΑ…»

«Φίλε, δεν θέλω να γράψεις, ούτε το όνομα μου, ούτε το όνομα του εστιατορίου που εργάζομαι, ούτε καν ποιο νησί αφορά. Η συγκεκριμένη τύπισσα, μπαίνει διαρκώς, στο facebook, για να «ψαρέψει» εργαζόμενους και θα καταλάβει αμέσως, από ποιον προέρχεται η ιστορία. Μου έχουν μείνει, έτσι και αλλιώς, λίγες ημέρες πριν τελειώσω την δουλειά μου εδώ, και φύγω. Αν πρέπει να δώσεις, οπωσδήποτε, ένα γεωγραφικό στίγμα για τις ανάγκες του ρεπορτάζ, σου λέω πως αφορά εστιατόριο στα Δωδεκάνησα…» 

«Είμαι μάγειρας. Βρήκα αυτήν την αγγελία για δουλειά μέσω facebook. Μιλάω λοιπόν με μια γυναίκα, και μου προσφέρει 1.200 ευρώ τον μήνα, full εργασία για όλη την σεζόν, δηλαδή 7 μήνες, και στο τέλος, τα προβλεπόμενα: Επιδόματα, δώρα, άδειες. Έρχομαι λοιπόν στο νησί, και τις πρώτες 2 ημέρες στην δουλειά, ακούω από κάποιους συναδέλφους, ότι η επιχειρηματίας αυτή, πουλά «παπάδες» γενικώς, καθώς ούτε το σύνολο των ενσήμων κολλά, ούτε δίνει τα επιδόματα και τις άδειες που οφείλει, στο τέλος της σεζόν. Εμένα όλα αυτά, μου άναψαν την περιέργεια, επομένως πριν από λίγες ημέρες, ζήτησα από την ιδιοκτήτρια να μιλήσουμε, προκειμένου να μάθω αν όλα αυτά που άκουσα για αυτήν, ισχύουν. Αυτά που μου είπε δυστυχώς, επιβεβαίωσαν τους χειρότερους μου φόβους» δηλώνει στο bangladeshnews.gr, ο Ι.Σ.

ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ… «ΧΑΖΟΣ», ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑ ΤΙ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ…

«Μιλήσαμε λοιπόν, και μου είπε πως, «ναι, ότι άκουσες, είναι αλήθεια». Όταν της αντιγύρισα, πως κατέβηκα από την Αθήνα, επειδή είχαμε συμφωνήσει σε ένα συγκεκριμένο πακέτο, εκείνη μου απάντησε απλά…πως δεν είχα καταλάβει καλά. Ανακάλυψα, πως για όλες τις ημέρες που δούλεψα στο εστιατόριο της, δεν μου είχε κολλήσει ούτε ένα ένσημο και βεβαίως, ουδέποτε, πραγματοποιήθηκε η πρόσληψη μου. Θα πάρω τα υπόλοιπα λεφτά που μου οφείλει στο τέλος του μήνα. Η γνώμη μου; Άλλα συμφωνούμε στο τηλέφωνο, αλλά όταν ερχόμαστε για δουλειά, οι εργοδότες «ξεχνούν» αυτά που υποσχέθηκαν, προκειμένου να μας προσελκύσουν. Μέσα στην ατυχία μου, ήμουν τυχερός, γιατί βρήκα «ανοιχτή» μια άλλη θέση εργασίας ως μάγειρας, με έκαναν ευτυχώς δεκτό, και στο τέλος του μήνα, φεύγω. Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να προχωρήσω σε καταγγελία, για να πάρω αυτά που μου οφείλει. Ξέρω πως πολλοί πέρασαν, πριν από εμένα, από το ίδιο λούκι, και θα ακολουθήσουν και άλλοι, αλλά αυτή η κοροϊδία που τρως στα μούτρα δεν παύει να σε εξοργίζει. Τόσος χαμένος χρόνος και ευκαιρίες…».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ