ΚΑΡΔΙΤΣΑ: ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΟΥΝ ΖΩΑ ΜΕ…ΣΥΡΜΑ, ΤΑ ΠΕΤΟΥΝ ΣΕ ΑΡΔΕΥΤΙΚΑ ΚΑΝΑΛΙΑ, ΤΟΥΣ ΚΟΒΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΕ ΨΑΛΙΔΙ…

«Να σας πω μια ιστορία που πραγματικά με φρίκαρε; Πρόσφατα, είδα στην αυλή ενός σπιτιού 4 δεμένα σκυλιά. Το ένα ήταν…νεκρό, το άλλο σκελετωμένο από την πείνα και τα άλλα 2 δεμένα. Οι ιδιοκτήτες…στον κόσμο τους. Είχαν στην αυλή τους ένα νεκρό σκυλί, ένα που κόντευε να πεθάνει από την ασιτία και δεν έκαναν τίποτα. Χτύπησα την πόρτα του σπιτιού τους προκειμένου να ρωτήσω τι συμβαίνει, που οφείλεται αυτή η κατάσταση. Αντιλήφθηκα ότι οι άνθρωποι αυτοί, ειδικά η γυναίκα, δεν στέκονταν και πολύ καλά…στα λογικά τους. Τελικά, επενέβη η αστυνομία και το συμβάν πήρε τον δρόμο του. Στην Καρδίτσα δυστυχώς, τα περιστατικά κακοποίησης είναι πολλά. Εμείς μπορούμε να επέμβουμε μόνο αν υπάρχει καταγγελία ή αν διαπιστώσουμε κάτι οι ίδιοι. Είμαι κάτι παραπάνω από σίγουρη όμως, ότι καθημερινά εκτυλίσσονται κρούσματα κακοποίησης τα οποία ούτε βλέπουμε, ούτε ακούμε, αφού κανείς δεν μας ενημερώνει. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι τα δεμένα σκυλιά. Το 90% των ζώων αυτών είναι μονίμως δεμένα. Περνούν την ζωή τους με ένα σύρμα ή ένα λουρί γύρω από τον λαιμό τους. Οι καταγγελίες για τέτοια περιστατικά είναι δεκάδες. Και όχι μόνο αυτά: Εγκαταλείψεις, δηλητηριάσεις, πυροβολημένα κυνηγόσκυλα, σύρματα γύρω από τους λαιμούς τους, σε σημείο που οι λαιμοί να ανοίγουν κυριολεκτικά, να μοιάζουν σαν να τους έχουν…σφάξει. Κάτι άλλο: Τα πετάνε σε αρδευτικά κανάλια για να τα ξεφορτωθούν. Μέσα εκεί είναι πολύ δύσκολο να τα εντοπίσει κανείς. Προσωπικά, απεγκλώβισα 8 σκυλάκια τους τελευταίους μήνες. Η αστυνομία προχωρά σε κάποιες έρευνες, αλλά το αποτέλεσμα ουσιαστικά είναι μηδενικό. Οι καταγγελίες από την άλλη, είναι πολύ σπάνιες. Στις δικές μας μικρές κοινωνίες, όπου όλοι γνωρίζονται με όλους, είναι σχεδόν αδύνατον να προχωρήσει κάποιος σε επώνυμη καταγγελία ή να καταθέσει ως αυτόπτης μάρτυρας. Είτε γιατί φοβούνται, είτε γιατί αδιαφορούν, είτε γιατί δεν θέλουν να χαλάσουν τις σχέσεις…γειτονίας. Αρκεί να σας πω, ότι πριν από λίγο δέχθηκα μια καταγγελία για ένα δεμένο ζώο, την οποία έκανε κάτοικος…μέσω δημοσιογράφου τοπικής εφημερίδας. Καταλαλαβαίνετε νομίζω…» δηλώνει στο bangladeshnews.gr, η Εύη Θάνου, πρόεδρος του Φιλοζωϊκού Ομίλου Καρδίτσας.

Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΜΠΕΔΩΘΕΙ ΑΚΟΜΗ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ, ΟΥΤΕ ΒΕΒΑΙΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ…

«Η συνεργασία μας με τον δήμο και την αστυνομία…πλέον, είναι άψογη. Βέβαια χρειάστηκε μεγάλος κόπος και αγώνες από την πλευρά μας για να πετύχουμε το αυτονόητο. Παρά τα τσουχτερά πρόστιμα και την αυστηροποίηση της νομοθεσίας η κακοποίηση των ζώων θα συνεχιστεί. Το φαινόμενο δεν πρόκειται να εκλείψει. Από την πλευρά μας, ενημερώνουμε τον κόσμο με φυλλάδια, επισκεπτόμαστε σχολεία για να μάθουν και οι μαθητές πέντε πράγματα, αλλά η αποστολή μας είναι πολύ δύσκολη. Έχω παρατηρήσει πάντως, πως η αστυνομία δυσκολεύεται να επιβάλλει τα πρόστιμα στους παραβάτες της νομοθεσία περί προστασίας ζώων. Σκέφτονται «γιατί να ρίξω σε ένα φουκαρά πρόστιμο 3.000 ή 5.000 ευρώ για ότι έκανε σε ένα σκυλί;». Αυτό όμως δεν είναι σωστό. Ο νόμος είναι νόμος και ισχύει για όλους. Αν με πιάνανε εμένα να οδηγώ χωρίς ζώνη ή να περνάω με κόκκινο, έπρεπε να μου την «χαρίσουν» γιατί είμαι π.χ άνεργη; Όχι βέβαια. Κάνω μεγάλη προσπάθεια για να τους πείσω ότι η λογική αυτή είναι λανθασμένη καθώς οδηγεί στην ατιμωρησία και στην διαιώνιση του φαινομένου».

Σύμφωνα με πληθώρα εμπεριστατωμένων ερευνών, η κακοποίηση ζώων συνδέεται σχεδόν πάντα με άτομα που πράττουν μια σειρά άλλων εγκλημάτων όπως: Κατοχή/Εμπορία Ναρκωτικών, Οπλοφορία, Κακοποίηση Ανηλίκων, Βιασμούς, Δολοφονίες. Το 1871, o W. Hogarth στο έργο του «Τα 4 στάδια της κακοποίησης» έδειχνε στο πρώτο στάδιο ένα παιδί που βασανίζει ένα σκύλο ενώ στο τέταρτο στάδιο έδειχνε το παιδί που είχε πλέον μεγαλώσει…απαγχονισμένο ως τιμωρία για το έγκλημα που διέπραξε. Σε άλλη έρευνα, του 1995, σχεδόν το 1/3 των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας-κακοποίησης που είχαν ένα ζωάκι, ανέφεραν ότι ένα ή περισσότερα από τα παιδιά τους είχαν σκοτώσει ή πειράξει το ζώο. Τον Οκτώβριο του 2005, έρευνα που διήρκεσε 7 χρόνια και η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Κοινωνικής Υγείας, από μια ομάδα ερευνητών, έδειξε ότι η κακοποίηση ζώων είναι ένας από τους πέντε παράγοντες που προβλέπουν ποιος θα επιδείξει χαρακτηριστικά κακοποιητικής συμπεριφοράς. Πρόσφατα, πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη στο Γκάζι, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, την Πανελλήνια Φιλοζωϊκή Ομοσπονδία και τον μη-κερδοσκοπικό οργανισμό «Συμμαχία για την Ελλάδα», επιμορφωτική εκδήλωση για την άμεση σχέση κακοποίησης ζώων με την ενδοοικογενειακή βία. Η εκδήλωση έγινε σε συνεργασία με το Αστυνομικό Τμήμα του Λος Αντζελες (LAPD), την Γενική Εισαγγελία της Πολιτείας της Βιρτζίνια και τo ίδρυμα VOICE For The ANIMALS, στην οποία εκπρόσωποί τους παρουσίασαν τα συμπεράσματά τους από την εφαρμογή του νόμου στις ΗΠΑ για τη σύνδεση της κακοποίησης ζώων με την ενδοοικογενειακή βία και το οργανωμένο έγκλημα. Αυτά είναι μερικά από τα συμπεράσματα:

1)Το 85% των γυναικών και το 63% των παιδιών που εισήχθησαν σε κέντρα προστασίας από την κακοποίηση είχαν βιώσει περιστατικά κακοποίησης ζώου συντροφιάς.
2)Το 71% των γυναικών σε ξενώνες για κακοποιημένα άτομα κατέθεταν ότι ο δράστης της κακοποίησής τους τραυμάτισε ή σκότωσε το ζώο συντροφιάς τους.
3)Το 32% των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας ανέφεραν ότι τα παιδιά τους ξεσπούσαν, κακοποιώντας ή ακόμα και σκοτώνοντας το κατοικίδιό τους.
4)Το 25%-40% των γυναικών που κακοποιούνται δεν φεύγουν από το σπίτι γιατί φοβούνται αυτό που θα συμβεί στο ζώο τους που θα μείνει πίσω.
5)Το 88% των οικογενειών στις οποίες είχε σημειωθεί σωματική κακοποίηση παιδιού, ταυτόχρονα κακοποιούσαν και το κατοικίδιό τους.

Μάλιστα η ανώτερη πολιτειακή εισαγγελέας και διευθύντρια της Μονάδας Δικαίου των Ζώων της Βιρτζίνια, Michelle Welch, τόνισε ότι συνήθως το πρώτο χτύπημα δίνεται από τον δράστη σε ένα ζώο, ώστε να αναδειχτεί η εξουσία που έχει κάποιος.

Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ. ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΑ ΖΩΑ…

«Δυστυχώς η κατάσταση τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη, λόγω της αδιαφορίας του κόσμου. Δίνουμε μεγάλο αγώνα για να κρατήσουμε ένα επίπεδο. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στα χωριά. Εκεί δεν το έχουν…σε τίποτα να εγκαταλείψουν το σκυλί τους ή να προσπεράσουν ένα βαριά τραυματισμένο ζώο από χτύπημα αυτοκινήτου. Πολλές οι δηλητηριάσεις, όπως και οι πυροβολισμοί. Έχουμε κάνει πολλές διασώσεις πυροβολημένων σκύλων, σχεδόν ποτέ όμως δεν βρίσκουμε τον δράστη για να οδηγηθεί ενώπιον της δικαιοσύνης. Οι κάτοικοι ξέρουν, αλλά δεν μιλάνε. Τα περιστατικά παθητικής κακοποίησης είναι ιδιαίτερα βάναυσα. Δένουν τα κουτάβια στο λαιμό με σύρμα ή με ένα σκοινί μέχρι να ενηλικιωθούν. Κάποιες φορές τα βρίσκουμε εμείς ελεύθερα ή τα αφήνει ο ιδιοκτήτης. Αυτά περιφέρονται με τεράστιες πληγές στον λαιμό τους, να αργοπεθαίνουν μέσα στον πόνο και την εγκατάλειψη. Υπήρχε ένα τέτοιο ζώο στο Πύργο Κιερίου, στο λαιμό του οποίου κάποιος είχε δέσει ένα σύρμα…με διπλό κόμπο. Το ζώο μεγάλωνε και το σύρμα εισχωρούσε όλο και πιο βαθιά στο δέρμα του, μέχρι που άνοιξε τρύπα…στην τραχεία του. Χρειάστηκε να γίνει επέμβαση. Τμήμα της τραχείας αφαιρέθηκε και επανασυγκολλήθηκε, προκειμένου το ζώο να μπορεί να ανασαίνει και να τρώει. Άλλο περιστατικό: Ένα σέττερ, το οποίο σερνόνταν κοκκαλιασμένο από την πείνα στην πλατεία ενός χωριού. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να το βοηθήσει, να το περιθάλψει. Αναλάβαμε εμείς και πλέον είναι καλά στην υγεία του. Η αδιαφορία του κόσμου για τα βάσανα των ζώων πέρα από δεδομένη είναι και μεγάλη» τονίζει στο bangladeshnews.gr, η Ερμιόνη Γιαννακού, διασώστρια αδέσποτων ζώων.

Σημείωση: Οι πρώτες επτά (7) φωτογραφίες προέρχονται από το προσωπικό αρχείο της Ερμιόνης Γιαννακού και οι υπόλοιπες δύο (2) απο τον Φιλοζωϊκό Όμιλο Καρδίτσας.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ