ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ: ΤΗΝ «ΕΠΡΗΞΕ»…ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΒΑΛΕΙ ΑΛΑΤΙ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ
Η ανέχεια προκαλεί νεύρα. Κάποιοι καταφέρνουν να τα διαχειρίζονται, άλλοι όχι. Στα «απόνερα» της κρίσης ορισμένοι επιπλέουν, υπάρχουν όμως και αυτοί που «βουλιάζουν» σε πρωτόγνωρα βάθη επιθετικότητας και βίαιης συμπεριφοράς. Κατά κανόνα είναι άνδρες. Δεν είναι όλοι τους φτωχοί και αμόρφωτοι. Ανάμεσα στους «νταήδες» που σπάζουν τα δόντια ή τα σαγόνια των γυναικών τους, που μαυρίζουν τα μάτια τους και τις αρπάζουν από τα μαλλιά υπάρχουν και…»αρσενικοί» υψηλού μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου. Σύμφωνα με την Μαρία Σταμάτη, υπεύθυνη της μη-κυβερνητικής οργάνωσης «HOPE SPOT» με έδρα την Θεσσαλονίκη, που βοηθά γυναίκες και παιδιά, θύματα ενδοικογενειακής βίας, αλλά και εμπορίας ανθρώπων, το «κακό έχει παραγίνει». Το ξύλο πολύ, όπως άλλωστε, η υπομονή και η…σιωπή των κακοποιημένων γυναικών. Μερικές φορές το κακό προκαλούν…οι ίδιοι οι γονείς. Όπως στην περίπτωση μιας δημοσιογράφου, που όταν βρήκε το κουράγιο να καταγγείλει στην αστυνομία τον σύζυγο της που συστηματικά και αδιαλείπτως την κακοποιούσε λεκτικά και σωματικά…η μαμά και ο μπαμπάς…την απείλησαν ότι σε περίπτωση διαζυγίου θα έπρεπε να τα βγάλει πέρα μόνη της μαζί με το μικρό παιδί της. «Τι θα πει ο κύκλος μας;» αναρωτήθηκαν οι ευκατάστατοι…πλην άδαρτοι συγγενείς της.
ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΜΑΤΗ, ΥΠΕΥΘΥΝΗ HOPE SPOT: ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΒΙΑΣ ΠΟΥ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΑ
«Γυναίκα από την Βουλγαρία, χρόνια στην Ελλάδα, παντρεμένη με Βούλγαρο. Έτρωγε το ξύλο της αρκούδας. Ο άνδρας της ήταν αλκοολικός. Έπινε πάρα πολύ. Κάθε φορά που έμπαινε στο σπίτι αυτή και το παιδί κούρνιαζαν σε μια γωνιά αμίλητοι. Δεν μιλούσαν, δεν έκαναν το παραμικρό που θα μπορούσε να τον ενοχλήσει. Όταν ήταν μεθυσμένος πήγαινε εκεί που κάθονταν και τους άρχιζε στις κλωτσιές. Ξέρετε ποιο είναι το απίστευτο; Ήθελε να καταγγείλει τον άνδρα της αλλά δεν διέθετε χρήματα… για τα παράβολα που απαιτούνταν. Με την βοήθεια τελικά μιας φίλης της, την απομακρύναμε από το σπίτι, την φιλοξενήσαμε στο ξενώνα μας και ενεργοποιήσαμε όλες τις νομικές διαδικασίες για να την απελευθερώσουμε από το μαρτύριο που ζούσε. Τελικά βγήκε το διαζύγιο, ο άνδρας της επέστρεψε στην Βουλγαρία και πλέον περιμένουμε την δικαστική απόφαση για την επιμέλεια του παιδιού. Θα είναι σίγουρα υπέρ μας» δηλώνει με αισιοδοξία στο bangladeshnews.gr η Μαρία Σταμάτη.
«Ρουμάνα, παντρεμένη με έλληνα από χωριό των Γρεβενών. Ο σύζυγος έπαιρνε ψυχοφάρμακα. Ξέρετε τι μου έλεγε; «Μαρία πήγαινα να πληρώσω τους λογαριασμούς. Όταν επέστρεφα έπρεπε να βάζω τις αποδείξεις σε συγκεκριμένο μέρος του κομοδίνου. Αν τις έβρισκε σε διαφορετικό, με έσπαζε στο ξύλο. Άλλο: Μαγείρευα, και σε περίπτωση που το φαγητό έβγαινε περισσότερο ή λιγότερο αλατισμένο μου μαύριζε τα μάτια». Το παιδί αυτή της γυναίκας, 3 ετών παρακαλώ, ήταν σκέτο αγρίμι. Όταν την μεταφέραμε στον ξενώνα, το παιδί διέλυσε τα πάντα. Πολύ άγριο. Τι άλλο να περιμένει κανείς στο περιβάλλον που μεγάλωσε; Η γυναίκα αυτή όμως δεν άντεξε. Ο σύζυγος της άρχισε να της τηλεφωνεί και με γλυκόλογα και υποσχέσεις την έπεισε να γυρίσει πίσω. Δεν έχω νέα της έκτοτε».
Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ ΘΥΜΑ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ…ΔΑΓΚΩΝΙΕΣ
«Δεν θέλω να χρησιμοποιήσεις ούτε το όνομα μου, ούτε την φωτογραφία μου. Φώναζε με…Αλεξάνδρα. Ήμουν 21 ετών, αυτός 38, όταν τα πρωτοφτιάξαμε. Ήμασταν μαζί 2,5 χρόνια περίπου. Τον τελευταίο χρόνο συγκατοικούσαμε κιόλας. Υπήρξαν δύο περιστατικά κατά την διάρκεια της σχέσης μας όπου μου έριξε χαστούκια και με έσπρωξε. Εγώ προτίμησα να δώσω άλλη ερμηνεία. Επέλεξα να πιστέψω ότι αυτό οφείλονταν στην ένταση και στο πάθος που νιώθαμε ο ένας για τον άλλο. Έφτασα στο σημείο μάλιστα να σκέφτομαι ότι ίσως και να φταίω εγώ, μάλλον κάτι έκανα που τον έβγαζε εκτός εαυτού. Κάποια στιγμή χωρίσαμε. Πέρασαν 7 μήνες. Ο Θάνος όμως κάθε φορά που με έβλεπε γινόταν πολύ επιθετικός απέναντι μου, λεκτικά πάντα. Με φώναζε καριόλα, πουτάνα, μαλακισμένη. Μια μέρα συναντήθηκαμε τυχαία σε ένα μαγαζί. Εγώ ήμουν με την παρέα μου, και εκείνος με την δική του. Είχα ήδη ξεκινήσει να βγαίνω με ένα άλλο παιδί και ο Θάνος το είχε μάθει».
«Σε μια φάση, προσεγγίζει την παρέα μου και αρχίζει να με βρίζει μπροστά στους φίλους μου και στην αδελφή μου. Του λέω «κράτα την γνώμη σου για εσένα και τους φίλους σου. Σταμάτα να με κακολογείς στους δικούς μου». Επειδή αντιλήφθηκα όμως που πήγαινε το πράγμα, ζήτησα να φύγουμε. Βγήκα έξω. Οι φίλοι μου έπιναν τα τελευταία τους σφηνάκια. Βγήκε και ο Θάνος έξω. Άρχισα να του μιλάω πρώτη και να του λέω ότι πρέπει να λύσουμε τις διαφορές μας πολιτισμένα».
«Όση ώρα μιλούσαμε περπατούσαμε πάνω κάτω. Ξαφνικά παραπάτησε. Δεν έπεσε όμως. Γυρνάει και μου λέει ότι τον έσπρωξα επίτηδες. Και το επόμενο δευτερόλεπτο αρχίζει να με χτυπάει. Μπουνιές στο κεφάλι, με πετούσε πάνω σε τζαμαρίες, με κλωτσούσε, με έσερνε από τα μαλλιά. Με δαγκώνε ασταμάτητα. Κατέληξα στο νοσοκομείο. Πέρα από τις μελανιές, είχα μια σπασμένη γνάθο ενώ μετακινήθηκαν και οι σπόνδυλοι του αυχένα μου. Οι γιατροί μου είπαν ότι ελάχιστες φορές είχαν δει κακοποιημένη γυναίκα που να φέρει τόσες πολλές…δαγκωματιές».
«Την επόμενη ημέρα τηλεφώνησε στην αδελφή μου, με χαρακτήρισε τρελή και ισχυρίστηκε πως δεν με πείραξε. Έκανα ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του, υπέβαλα μάλιστα και μήνυση. Ακόμη δεν έχει οριστεί η δικάσιμος».
H NOMΟΘΕΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΠΙΛΥΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
«Είμαι απαισιόδοξος. Το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας υπήρχε πάντα στην Ελλάδα, έγινε ακόμη χειρότερο όταν στην χώρα μας εισήλθαν άνθρωποι από άλλες χώρες που έφεραν μαζί τους άλλα έθιμα. Δεν μπορώ να το τεκμηριώσω με στοιχεία αλλά από την εμπειρία μου μπορώ να πω ότι πολλοί Αλβανοί συμπεριφέρονται πολύ χειρότερα στις γυναίκες τους από ότι οι έλληνες. Μην νομίζετε πάντως ότι και αυτοί είναι καλύτεροι. Πρόσφατα χειρίστηκα υπόθεση έλληνα παντρεμένου με βουλγάρα που την κακοποιούσε συστηματικά. Η υπόθεση κατέληξε στα δικαστήρια και βεβαίως εκδόθηκαν ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του θύτη» σύμφωνα με τον δικηγόρο Κώστα Τσιρώνη.
«Να φανταστείτε κιόλας ότι υπάρχει νόμος για την ενδοοικογενειακή βία ο οποίος αναφέρεται ρητά και στις περιπτώσεις κακοποίησης γυναικών. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι είναι υπερβολικά αισιόδοξος αναφορικά με τα στάδια της διαδικασίας. Όταν καλείται ο θύτης στον εισαγγελέα σχεδόν πάντα αρνείται να υπογράψει το έγγραφο μέσω του οποίου θα πάει σε κάποιο κέντρο, π.χ ψυχολογικής υποστήριξης για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του. Έτσι η υπόθεση καταλήγει στο ακροατήριο ως μια ακόμη συνηθισμένη πράξη ενδοοικογενειακής βίας χωρίς να έχει χτυπηθεί το κακό στη ρίζα του. Ο θύτης αποφεύγει να λάβει την κατάλληλη θεραπεία για την συμπεριφορά του, κάτι που ενδεχομένως σημαίνει ότι θα επαναλάβει το ολίσθημα του. Αν πήγαινε όμως για θεραπεία, η υπόθεση δεν θα έφτανε στα δικαστήρια και βεβαίως μπορεί να είχε βελτιωθεί και η κατάσταση του ζευγαριού ή η δική του μεμονωμένα» καταλήγει ο κ. Τσιρώνης.
Σύμφωνα πάντως με τα στατιστικά στοιχεία της τηλεφωνικής γραμμής 15900 που ανήκει στην Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων και αφορά κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας, με θύματα γυναίκες, οι κλήσεις που δέχτηκε από τις 11/03/2011 έως τις 17/05/2015 ανέρχονται σε…22.388 ενώ έλαβε και 254 ηλεκτρονικά μηνύματα. Το 27% των γυναικών ήταν απασχολούμενες, το 48% έγγαμες, απόφοιτες πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. 7 στις 10 ήταν ελληνίδες.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ