ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΚΑΙ ΛΟΡΚΑ ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ

Έξι νέες ταινίες κυκλοφορούν στις αίθουσες αυτή την κινηματογραφική εβδομάδα. Ανάμεσά τους το βραβευμένο με Χρυσή Άρκτο ντοκιμαντέρ του Τζανφράνκο Ρόζι, «Φωτιά στη Θάλασσα» για τους κατοίκους της Λαμπεντούζα και το δράμα των προσφύγων, καθώς και η μεταφορά του «Ματωμένου Γάμου» του Λόρκα στη μεγάλη οθόνη. Αυτές είναι και οι ταινίες που ξεχωρίζουν, ενώ επίσης στις αίθουσες προβάλλεται η «Δεύτερη Μάνα», μεγάλη επιτυχία στη Βραζιλία, ο «Άτακτος Παππούς» όπου ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο αποδεικνύεται πιο… προχωρημένος από τον εγγονό Ζακ Έφρον και το «Criminal», περιπέτεια με τον Κέβιν Κόστνερ και τον Γκάρι Όλντμαν.

Φωτιά στη Θάλασσα

Ο Τζιανφράνκο Ρόζι φτάνει στη Λαμπεντούζα και παρακολουθεί με την κάμερά του τη ζωή των κατοίκων του νησιού και το δράμα των προσφύγων που προσπαθούν να φτάσουν στις ακτές του -και τις ακτές της Ευρώπης. Κεντρικός χαρακτήρας είναι ένα νεαρό αγόρι, κάτοικος της Λαμπεντούζα, ένα αγόρι που επιθυμεί να γίνει ψαράς και του αρέσει να παίζει με την σφεντόνα του. Σιωπές, στιγμές, ο θρήνος, η καθημερινότητα στο ιταλικό νησί συνθέτουν το ιδιαίτερο «βλέμμα» του Ρόζι. Στο ντοκιμαντέρ, οι δύο κόσμοι -εκείνος των προσφύγων και εκείνος των κατοίκων του νησιού- δεν συναντιούνται. Και παρά το γεγονός ότι ο ιταλός σκηνοθέτης δηλώνει πώς αυτό έγινε επίτηδες (καθώς από τότε που κάηκε το κέντρο υποδοχής προσφύγων, η καταγραφή των προσφύγων γίνεται σε πλοία ανοιχτά του νησιού), ωστόσο ο θεατής θα περίμενε μία συνάντηση -σε κάποιο σημείο- αυτών των δύο κόσμων. Η μόνη στιγμή που αυτό συμβαίνει είναι στην περίπτωση του γιατρού που αποτελεί τόσο τον γιατρό των κατοίκων, όσο και των προσφύγων. Η ταινία αποτελεί, πάντως, μία εξαιρετική και σύγχρονη -κινηματογραφικά- καταγραφή ενός επίκαιρου ζητήματος, ενώ δεν καταφεύγει σε εύκολες συγκινήσεις και μελοδραματισμούς. Το ντοκιμαντέρ βραβεύτηκε με Χρυσή Άρκτο στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.

Σκηνοθεσία: Τζιανφράνκο Ρόζι

Ματωμένος Γάμος

Το κλασικό θεατρικό κείμενο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη, υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Πάουλα Ορτίθ. Το σκληρό ισπανικό τοπίο, μία βεντέτα, ένας απαγορευμένος έρωτας και το αίμα αποτελούν τα στοιχεία αυτής της δραματικής ιστορίας. Ένας Γαμπρός ετοιμάζεται να παντρευτεί μία Νύφη, αλλά την ημέρα του γάμου, η παρουσία του πρώην αρραβωνιαστικού της Νύφης, Λεονάρδο, θα ξυπνήσει κοιμισμένα πάθη. Η ταινία της Ορτίθ αποτελεί μια καλοφτιαγμένη κινηματογραφική μεταφορά που κρατά τον ποιητικό λόγο του Λόρκα και τους συμβολισμούς του έργου του. Παράλληλα, διαθέτει υπέροχη φωτογραφία, σκηνικά, κοστούμια και ήχο. Υπάρχουν στιγμές, όμως, που το στυλιζάρισμα φαντάζει υπερβολικό, ενώ υπερβολή κυριαρχεί ορισμένες στιγμές και στις εκφράσεις των ηθοποιών. Η Ίνμα Κουέστα εντυπωσιάζει στον ρόλο της Νύφης. Ενδιαφέρουσα και η ερμηνεία του Ασίερ Ετσεάντια στον ρόλο του Γαμπρού. Ωστόσο, εκείνη που ξεχωρίζει είναι η Λουίσα Γκαβάσα στον ρόλο της μητέρας του γαμπρού -η ηθοποιός κέρδισε και Γκόγια Β’ Γυναικείου Ρόλου.

Σκηνοθεσία: Πάουλα Ορτίθ
Πρωταγωνιστούν: Ίνμα Κουέστα, Άλεξ Γκαρθία, Ασιέρ Ετσεαντία, Λετίθια Ντολέρα, Λουίσα Γκαβάσα, Κάρλος Άλβαρεθ

Η Δεύτερη Μάνα

Η Βαλ εργάζεται σε ένα πλούσιο σπίτι ως νταντά ενός αγοριού και οικονόμος. Πίσω στην πατρίδα της έχει αφήσει τη μικρή της κόρη που μεγαλώνει με τη γιαγιά. Τα χρόνια περνούν και η κόρη της, Τζέσικα, αποφασίζει να πάει στο Σάο Πάολο για να δώσει εξετάσεις και να σπουδάσει. Ωστόσο, μητέρα και κόρη δεν γνωρίζουν πώς να στηρίξουν η μία την άλλη, ενώ προβλήματα προκαλεί και η παρουσία της Τζέσικα στη βίλα που δουλεύει η Βαλ. Μεγάλη επιτυχία του βραζιλιάνικου κινηματογράφου και επίσημη υποψηφιότητα της Βραζιλίας στα Όσκαρ, η ταινία ασχολείται με ένα θέμα που δεν περιορίζεται στη Βραζιλία. Τι συμβαίνει όταν μία μητέρα αναγκάζεται να δουλέψει σε διαφορετική πόλη/χώρα, να μεγαλώσει ένα άλλο παιδί την ώρα που το δικό της παιδί μεγαλώνει αλλού; Η Ρεζίνα Κάζε δίνει μία δυνατή ερμηνεία, ωστόσο αν και ενδιαφέρουσα, η ταινία ασχολείται ταυτόχρονα με πολλά διαφορετικά θέματα (την ταξική σύγκρουση στο σπίτι όπου δουλεύει η Βαλ, τα όνειρα των δύο νεαρών παιδιών, το τι σημαίνει η μητρότητα), με αποτέλεσμα να μην εμβαθύνει ιδιαίτερα σε κάποιο από αυτά.

Σκηνοθεσία: Άννα Μουιγιάρτ
Πρωταγωνιστούν: Ρεζίνα Κάσε, Καμίλα Μαρντίλα

Άτακτος Παππούς

Όταν η γιαγιά πεθαίνει, ο παππούς παίρνει τον εγγονό του -ο οποίος ετοιμάζεται για γάμο- σε ένα ταξίδι στη Φλόριντα. Ο μετρημένος εγγονός θα έρθει αντιμέτωπος με τις… απρέπειες του άτακτου παππού και έτσι κάπως θα ξεκινήσει ένα ταξίδι προς αναζήτηση σεξουαλικών εμπειριών. Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο αναλαμβάνει τον ρόλο του παππού και παρ’ όλο που φαίνεται να το διασκεδάζει, δεν συμβαίνει το ίδιο και με το κοινό. Χοντροκομμένο χιούμορ που δεν προκαλεί γέλιο, σεναριακές υπερβολές και αδιάφοροι χαρακτήρες έχουν ως αποτέλεσμα μία κωμωδία που μάλλον θα εκνευρίσει παρά θα διασκεδάσει τον θεατή.

Σκηνοθεσία: Νταν Μέιζερ
Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ζακ Έφρον

Criminal

Ο πράκτορας της CIA Μπιλ Πόουπ σκοτώνεται κατά τη διάρκεια μιας πολύ σημαντικής, άκρως μυστικής αποστολής, προσπαθώντας να ξεσκεπάσει τα ίχνη του περίφημου «Ολλανδού» (Μάικλ Πιτ) – του εγκεφάλου που κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στο σύνολο του οπλισμού των ΗΠΑ μέσω του Σκοτεινού Διαδικτύου (Dark Web). Με τον θάνατο του Πόουπ, κάθε πληροφορία γύρω από τη δράση του «Ολλανδού» μοιάζει εξαφανίζεται για πάντα. Ωστόσο, με τη βοήθεια ενός νευροχειρουργού και του επικεφαλής της CIA στο Λονδίνο, οι εγκεφαλικές συνάψεις του κακοποιού Τζέρικο Στιούαρτ θα χρησιμοποιηθούν για να αποκτήσουν οι υπηρεσίες πρόσβαση στον εγκέφαλο του Πόουπ.

Σκηνοθεσία: Άριελ Βρόμεν
Πρωταγωνιστούν: Κέβιν Κόστνερ, Γκάρι Όλντμαν, Τόμι Λι Τζόουνς, Γκαλ Γκαντότ, Ράιαν Ρέινολντς

Ουτοπία 1961

Η ταινία γυρνάει το χρόνο πίσω, στην ταραγμένη περίοδο του 1961 και αφηγείται την μεγαλειώδη απεργία των μεταλλωρύχων του Λαυρίου. Η αφήγηση αναπτύσσεται σε τρεις παράλληλους άξονες. Στον ένα άξονα καταγράφεται η εξέλιξη της απεργίας με υποκείμενο τους απεργούς μεταλλωρύχους στον εργασιακό τους χώρο. Ο δεύτερος αφηγηματικός άξονας ξεδιπλώνει τη στάση των κατοίκων της πόλης του Λαυρίου και ο τρίτος την αντίδραση της Γαλλικής εταιρείας, της κυβέρνησης, του κράτους και του παρακράτους.

Σκηνοθεσία: Κώστας Φιλιούσης