ΟΙ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΑΝ ΤΗ «ΖΟΥΓΚΛΑ» ΤΟΥ ΚΑΛΑΙ
Ήταν το σπίτι περισσότερων από 6.000 μεταναστών που είχαν την ελπίδα ότι θα περάσουν λαθραία στην Βρετανία.
Η παραγκούπολη του Καλαί όμως, που λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης είχε γίνει γνωστή και ως «Ζούγκλα» πλέον δεν υπάρχει, αφού οι γαλλικές αρχές ισοπέδωσαν στην κυριολεξία κάθε σπιθαμή της.
Σήμερα τίποτα δεν θυμίζει τις εικόνες των προηγούμενων μηνών, οι εκατοντάδες σκηνές, ανάμεσα στις οποίες είχαν δημιουργηθεί καταστήματα, εστιατόρια, ξενοδοχεία ακόμα και νάιτ κλαμπ έχουν εξαφανιστεί. Τα μόνα στοιχεία που θυμίζουν ότι στο συγκεκριμένο σημείο κάποτε είχαν στοιβαχτεί χιλιάδες προσφύγων και μεταναστών είναι μία μικρή αυτοσχέδια εκκλησία, ένα τζαμί και ένα σχολείο δίπλα σε μία σειρά από 125 κοντέινερ τα οποία βρίσκονται σε περιφραγμένο χώρο και έχουν τοποθετηθεί εκεί προκειμένου να φιλοξενηθούν γύρω στους 1.500 μετανάστες.
Η εντολή από το γαλλικό δικαστήριο ώστε να εκκαθαριστεί η περιοχή δόθηκε τον περασμένο μήνα παρόλα αυτά ακολούθησαν πολλά επεισόδια από την άφιξη κιόλας των ομάδων κατεδάφισης κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να παρέμβουν οι γαλλικές δυνάμεις καταστολής. Οι πρόσφυγες συνέχισαν να διαμαρτύρονται καίγοντας τις σκηνές τους, ενώ κάποιοι από αυτούς προσπάθησαν να εμποδίσουν τις επιχειρήσεις εκκένωσης που λάμβαναν μέρος στο νότιο κομμάτι του Καλαί, εκεί δηλαδή που είχαν κατασκηνώσει περισσότερα από 4.000 άτομα.
Ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα στράφηκαν και αυτές στη δικαιοσύνη, χωρίς κανένα αποτέλεσμα μια και στις 25 Φεβρουαρίου δικαστήριο στη Λιλ απέρριψε την προσφυγή τους και διέταξε την εκκένωση. Σε άλλα επεισόδια, μία ομάδα αντρών έραψαν ακόμα και τα στόματά τους, η απεργία πείνας όμως στην οποία προχώρησαν έληξε το Σαββατοκύριακο.
Πλέον περίπου 2.500 άνθρωποι διαμένουν σε μια τοποθεσία κοντά στην Δουνκέρκη, ενώ μερικοί έχουν κατασκηνώσει σε σπηλιές και άλλοι σε μία εγκαταλελειμμένη εκκλησία στα παράλια της Νορμανδίας.
Οι ανέσεις
Το καλοκαίρι στη Ζούγκλα του Καλαί ζούσαν περισσότεροι από 6.000 μετανάστες. Οι κακές συνθήκες διαβίωσης όμως δεν τους προχώρησαν στη δημιουργία μερικών διαφορετικών χώρων. Μία βιβλιοθήκη, και χώρος όπου μπορούσαν να βγάζουν λόγους γύρω από τη μεταναστευτική κρίση ήταν μερικοί από αυτούς.
Αυτός που ξεχώρισε όμως ήταν ένα νάιτ κλαμπ που άνοιξε τις «πόρτες» του τον Οκτώβρη δίνοντας τους την ευκαιρία να κάνουν διαγωνισμούς καραόκε, να ραπάρουν ακόμα και να επιδείξουν τις χορευτικές τους ικανότητες.
Φυσικά, το συγκεκριμένο νάιτ κλαμπ δεν υπολείπονταν τίποτα από τα συνηθισμένα μια και διέθετε ακόμα ντίσκο φώτα, ηχεία και χώραγε 500 άτομα.
