ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ: «ΚΥΝΗΓΟΥΝ» ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ… «ΞΕΧΑΣΑΝ» ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ
«Να είμαστε ειλικρινείς. Υπάρχουν πολύ μεγάλες επισφάλειες στον χώρο των φροντιστηρίων. Βέβαια, πάνω από όλα, είμαστε πρώτα εκπαιδευτικοί και μετά επιχειρηματίες. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να απαγορέψουμε σε κάποιον μαθητή να παρακολουθήσει τα απαραίτητα για αυτόν μαθήματα, επειδή οι γονείς του χρωστούν δίδακτρα. Υπάρχουν και γονείς όμως, που το εκμεταλλεύονται αυτό και δεν πληρώνουν, γεγονός που δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην λειτουργία των επιχειρήσεων μας. Παλιότερα, υπήρχε το περιθώριο από εμάς να υποστούμε κάποιες επισφάλειες. Η οικονομία ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Σήμερα όμως, τα περιθώρια αυτά είναι ανύπαρκτα. Μην ξεχνάτε ότι έχει προηγηθεί και μια πολύ μεγάλη αποκλιμάκωση των τιμών στα φροντιστήρια. Αν δεν μας πληρώσουν οι γονείς, τα «βάρη» μας πολλαπλασιάζονται. Πως θα πληρώσουμε τους μισθούς των εκπαιδευτικών, πως θα διασφαλίσουμε την λειτουργία της επιχείρησης μας; Επαναλαμβάνω: Αν και οι επισφάλειες είναι πολύ μεγάλες, δεν υπάρχει πιθανότητα να «κόψουμε» κάποιο παιδί. Αν και υφίστανται οικογένειες με φιλότιμο που προσπαθούν να είναι συνεπείς και πληρώνουν, έστω και με καθυστέρηση, έχουμε και οικογένειες δυστυχώς, που έχουν υιοθετήσει το σύνθημα «δεν πληρώνω». Έτυχε σε συνάδελφο μου στην Αθήνα, πατέρας να προσφύγει στον…Συνήγορο του Πολίτη, καταγγέλοντας τις… «κακές» εκπαιδευτικές υπηρεσίες που λάμβανε το παιδί του, χωρίς να ενημερώσει το φροντιστήριο για την κίνηση του αυτή, με στόχο προφανώς…να αποφύγει να πληρώσει. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι το πρώτο του παιδί φοίτησε στο συγκεκριμένο φροντιστήριο, πέρασε τις εξετάσεις και όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Για το δεύτερο του παιδί…αποφάσισε διαφορετικά. Και εμείς όμως, είχαμε τις άτυχες στιγμές μας. Θυμάμαι οικογένεια που ακόμη μας χρωστά…κάμποσες χιλιάδες ευρώ για τα δύο παιδιά της. Περίπου 5.000. Από την πλευρά μας, ως φροντιστές, στις εκλογές του Ιουνίου, θα καταλήξουμε σε κάποιες αποφάσεις για το μέλλον των επιχειρήσεων μας. Αν και δεν μπορώ να προδικάσω τις αποφάσεις αυτές, μπορώ να σας πω ότι έχουμε απευθυνθεί σε ειδικευμένα γραφεία, έτσι ώστε να έχουμε στα χέρια μας ένα ιδιωτικό συμφωνητικό, που θα διασφαλίζει ότι θα παίρνουμε τα χρήματα που μας οφείλονται. Πρέπει να καταλάβει ο κόσμος, ότι οι υπηρεσίες ενός φροντιστηρίου δεν είναι δωρεάν. Πληρώνονται» τονίζει στο bangladeshnews.gr, ο Γιάννης Βαφειαδάκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδας.
Σχεδόν…αμέτρητοι οι γονείς που αναγκάστηκαν να σταματήσουν τα παιδιά τους από τα φροντιστήρια, αφού οι συσσωρευμένες μνημονιακές υποχρεώσεις «στέγνωσαν» για τα καλά τα πορτοφόλια τους. Αρκετοί μαθητές υποχρεώθηκαν να διακόψουν την φροντιστηριακή παρακολούθηση όχι μόνο των μαθημάτων γενικής παιδείας που διδάσκονταν…στα «λειψά», υποστελεχωμένα και υποχρηματοδοτούμενα δημόσια σχολεία, αλλά και την εκμάθηση ξένων γλωσσών. Η εξόφληση ανελαστικών λογαριασμών δεν λογαριάζει…ανάγκες και ηλικίες, με συνέπεια μερίδα μαθητών να σταματήσει τις παρακολουθήσεις ακόμη…και εν τω μέσω της σχολικής χρόνιας. Με ότι συνέπειες αυτό συνεπάγεται για τις επιδόσεις τους, αργότερα, στις εξετάσεις. Η ρίζα του προβλήματος έγκειται στο ό,τι αφενός, πολλοί γονείς επιθυμούν να παράσχουν όλα τα εκπαιδευτικά εφόδια στα παιδιά τους προκειμένου εκείνα να επιτύχουν τους στόχους τους, αλλά δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για αυτό κονδύλια. Αφετέρου, η κάκη κατάσταση των δημόσιων σχολείων. Παρά τις προσπάθειες και το φιλότιμο των εκπαιδευτικών, οι δομικές αδυναμίες είναι τόσο έντονες και βαθιές, που δεν επιτρέπουν εν πολλοίς την αποτελεσματική παροχή γνώσεων. Δεν λείπουν βέβαια και τα παράπονα πολλών γονιών ότι τα δίδακτρα των φροντιστηρίων, παρά τις αδιαμφισβήτητες μειώσεις που πραγματοποιήθηκαν και τις διευκολύνσεις στις πληρωμές, παραμένουν ακόμη σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Με όρους…σκληρής πραγματικότητας, οι ελληνικές οικογένεις και ειδικά τα παιδιά τους, βρίσκονται σε ιδιαιτέρως δεινή θέση: «Εγκλωβισμένα» από την μια, σε ένα δημόσιο σύστημα παιδείας που υπολειτουργεί, που δεν επιτελεί τον ρόλο του, αφήνοντας μια διαρκή αίσθηση… «ανικανοποίητου» και από την άλλη, κοστοβόρες ιδιωτικές δομές παιδείας που έρχονται να καλύψουν τα εξοργιστικά κενά του κράτους. Οι επισφάλειες διαρκώς αυξάνονται. Οι γραμματείες των φροντιστηρίων ψάχνουν τους… «ξεχασιάρηδες» γονείς για να τους υπενθυμίσουν τις οφειλές τους. Τα παιδιά αγχωμένα να τρέχουν από το σχολείο στο φροντιστήριο…Μια εικόνα διάλυσης. Μια εικόνα τραγική. Τα απλήρωτα χρέη προς τα φροντιστήρια αντανακλούν ουσιαστικά την «χρεοκοπία» του κράτους στον τομέα της παιδείας…
ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΟΤΙ ΕΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΣΟΔΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΞΟΔΑ…
«Παραμένουν τα χρέη των γονιών στα επίπεδα των περσινών υποχρεώσεων. Κάποιοι από τους γονείς έχουν περάσει από το φροντιστήριο και μας διαβεβαίωσαν ότι θα τακτοποιήσουν τις οφειλές τους. Να φανταστείτε πως περσινές οφειλές τις εισέπραξα τελικά τον…Ιανουάριο του 2016. Υπάρχουν βέβαια και οι γονείς που αδιαφορούν ή απλά αδυνατούν να αποπληρώσουν τις οφειλές τους. Θα χρειαστεί κάποια στιγμή να τους… «ενοχλήσουμε» εμείς προκειμένου να πάρουμε τα χρήματα που μας χρωστούν. Είναι αναγκαίο να διαχωρίσουμε τους γονείς σε κατηγορίες, δεν μπορούμε να τους βάλουμε όλους στο ίδιο «καζάνι». Υπάρχουν αυτοί που μας εξομολογούνται ότι τους έτυχαν κάποιες αναποδιές, πως δεν τους πληρώνουν στις δουλειές τους, επομένως δεν μπορούν να είναι συνεπείς απέναντι μας. Ζητούν παράταση χρόνου, την οποία τους την παρέχουμε. Η άλλη κατηγορία είναι αυτοί που πληρώνουν τμηματικά, με αργό ρυθμό και άλλοι που μεταθετούν τις οφειλές τους, στους επόμενους μήνες. Το πρόβλημα εντοπίζεται σε όσους επιλέγουν…να μην δώσουν καθόλου σημεία ζωής, σε όσους δεν εμφανίζονται, σε όσους αδιαφορούν. Την κατηγορία αυτή θα την «ενοχλήσουμε». Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Το φροντιστήριο είναι μια επιχείρηση. Πρέπει να πληρώσει μισθούς, εισφορές, ενοίκια, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και άλλα πολλά. Αυτό που με στεναχωρεί πάντως, που με φέρνει σε δύσκολη θέση και με κάνει να αισθάνομαι άσχημα είναι όταν οι γονείς των παιδιών επιλέγουν να μας κρατούν…σε άγνοια. Δεν μας λένε τι σκοπεύουν να κάνουν με τις οφειλές τους. Και αυτό παρά το γεγονός, ότι προσφέρουμε και συνεχίζουμε να προσφέρουμε τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στα παιδιά τους. Δεν μας αξίζει τέτοια συμπεριφορά. Αν…»φάγαμε πιστόλι από πελάτη μας; Βεβαίως. Υπάρχει άνθρωπος που μου χρωστά εδώ και 3 χρόνια…3.οοο ευρώ» δηλώνει στο bangladeshnews.gr, o Κώστας Πετρόπουλος, ιδιοκτήτης του φροντιστηρίου «Επιλογή».
Η ΔΙΑΡΡΟΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΙΩΘΕΙ…
«Όπως πέρσι…και χειρότερα. Από την πλευρά μας έχουμε προχωρήσει σε παράταση των δόσεων, αλλά ακόμη και έτσι οι γονείς δυσκολεύονται να φανούν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Σας υπενθυμίζω ότι είχε προηγηθεί και «κούρεμα» των διδάκτρων. Από την αρχή της κρίσης και έκτοτε, τα δίδακτρα μειώνονται κάθε χρόνο. Οι «εξαφανισμένοι» γονείς, όσοι έλαβαν τις υπηρεσίες μας αλλά δεν μας πλήρωσαν για αυτές, είναι λίγοι. «Έφαγα» και εγώ πάντως «πιστόλι» από γονιό. 1.500 ευρώ περίπου. Οι περισσότεροι πάντως προσπαθούν να μην καθυστερούν τις πληρωμές των δόσεων. Ακούμε βέβαια αρκετές δικαιολογίες του στυλ » φταίνε τα capital controls που δεν μπορούμε να σας πληρώσουμε», «δεν μας πληρώνουν από την δουλειά, επομένως δεν μπορούμε και εμείς να εξοφλήσουμε εσάς» κτλ. Είναι σίγουρο ότι μερικά από τα χρέη θα μετατεθούν για το επόμενο έτος. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει διαρροή μαθητών από τα φροντιστήρια, γιατί οι γονείς δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο κόστος. Οι εναλλακτικές λύσεις για τους γονείς που δυσκολεύονται είναι, είτε τα παιδιά τους να παρακολουθήσουν ένα μέρος του προγράμματος, είτε να επικεντρωθούν αποκλειστικά στις ιδιαίτερες ανάγκες και ελλείψεις τους. Παρόλα αυτά όμως, οι γονείς εξακολουθούν να τοποθετούν ως ύψιστη προτεραιότητα την μόρφωση των παιδιών τους» τονίζει ο Απόστολος Τζακόπουλος, πρόεδρος του Συνδέσμου Φροντιστών Β. Ελλάδας.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ