ΦΛΩΡΙΝΑ: ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟ…70% Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ, «ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΙ» ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ

«Τα επίσημα ποσοστά της ανεργίας στην περιοχή μας ανέρχονται περίπου στο 39%. Τα πραγματικά ποσοστά όμως, κινούνται κοντά στο 45%, χωρίς να συνυπολογίσουμε και τα 700 άτομα που εργάζονταν στα λιγνιτωρυχεία Αχλάδας και έχασαν τις δουλειές τους. Όσον αφορά την ανεργία των νέων; 75%. Το ποσοστό είναι απίστευτο, αλλά πέρα για πέρα αληθινό. Η Φλώρινα, έτσι και αλλιώς, πέρα από τον πρωτογενή τομέα και τα ορυχεία, δεν έχει άλλες πηγές απασχόλησης. Επιχειρήσεις δεν υφίστανται. Η επιχειρηματικότητα έχει πεθάνει, καθώς οι περισσότεροι συμπολίτες μας επιλέγουν να πάνε για ψώνια στα Σκόπια λόγω φθηνότερων τιμών, και από εκεί να προμηθευτούν, είδη πρώτης ανάγκης και καύσιμα. Η εκροή συναλλάγματος προς την FYROM είναι πολύ μεγάλη. Οι εργαζόμενοι νέων ηλικιών είναι ελάχιστοι, και θα τους βρεις να δουλεύουν κυρίως σε fast-food και καφετέριες. Οι νέοι εγκαταλείπουν την Φλώρινα σωρηδόν. Ειδικά οι επιστήμονες. Τα καλά μυαλά. Δεν μπορούμε να τους κρατήσουμε εδώ. Δεν υπάρχουν επιλογές για αυτούς, παρά μόνο η φυγή. Τουρισμός δεν υφίσταται στην πόλη μας, όπως και πρόσβαση άλλωστε. Είμαστε η μοναδική πόλη στην Δυτική Μακεδονία που είναι αποκομμένη από την Εγνατία Οδό. Συνεχίζουμε να…βολευόμαστε με ένα απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο που είχε κατασκευάσει η χούντα. Ούτε visit λοιπόν, ούτε transit για την Φλώρινα. Επενδύσεις; Καμία, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν δυνατότητες. Η βιομηχανική μας περιοχή σχεδόν «εξαϋλώθηκε» από επιχειρήσεις. Ούτε ξένες, ούτε ελληνικές επενδύσεις βλέπουμε» υποστηρίζει με παράπονο, μιλώντας στο bangladeshnews.gr ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Φλώρινας, Κωνσταντίνος Σιάκος.

Aν υπάρχει μία περιοχή της Ελλάδας η οποία αξίζει τον χαρακτηρισμό… «τσακισμένη», είναι η Δυτική Μακεδονία. Tα ποσοστά ανεργίας κινούνται στην «στρατόσφαιρα», η αποβιομηχάνιση είναι ραγδαία, με τα κουφάρια των άλλοτε «περήφανων» και παραγωγικών εργοστασίων να αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της αποδόμησης του παραγωγικού ιστού της περιοχής. Τα λουκέτα στα εμπορικά καταστήματα απανωτά. Η έναρξη μιας καινούργιας επιχείρησης συνιστά…είδηση. Ένα μικρό θαύμα, αμφίβολης όμως διάρκειας και επιτυχίας. Οι «στρατιές» των ανέργων διογκώνονται ασταμάτητα. Για τους νέους, η μόνη δουλειά, είναι αυτή του delivery. Καβάλα πάνω σε ένα δίκυκλο, όλη την ημέρα, με ελάχιστα χρήματα, άνευ ασφαλίσεως τις περισσότερες φορές, και με μηδενικές προοπτικές. Οι περισσότεροι επέλεξαν την απόδραση από τις μαρτυρικές αυτές περιοχές που δεν «φυτρώνουν» εργασίες. Βρήκαν καταφύγιο στα ξένα, για να αποφύγουν την αναμονή στις ατέλειωτες ουρές του ΟΑΕΔ και τα εξευτελιστικά χαμηλά μεροκάματα.  Επενδύσεις; Ούτε για δείγμα. Όσοι κρατούν ανοιχτές τις επιχειρήσεις τους, είναι φορτωμένοι με δυσβάσταχτα χρέη προς ασφαλιστικά ταμεία, εφορία και προμηθευτές. Προσλήψεις: Ελάχιστες έως μηδενικές. Μόλις πήρατε στα χέρια σας, την ακτινογραφία…της Φλώρινας. Δεν εκπλήσσει μόνο το βασανιστικά υψηλό ποσοστό της νεανικής ανεργίας, αλλά και η έλλειψη διεξόδου από το τούνελ της κρίσης, εντός του οποίου βολοδέρνει εδώ και χρόνια η πόλη. Μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι ίδιοι οι κάτοικοι της Φλώρινας, καθώς οι τακτικότατες επισκέψεις τους στα Σκόπια για αγορές, έχει «στεγνώσει» από ρευστό την τοπική αγορά. Μία πόλη στις εσχατιές της Ελλάδας, παρατημένη. Με την απουσία του κράτους χαρακτηριστική. Με την απόγνωση για την έλλειψη ευκαιριών και ανάπτυξης, οδυνηρά παρούσα. Μπορεί να σωθεί η παρτίδα, έστω και στο παρά πέντε; Εφικτό, αλλά πρέπει να γίνουν πολλά. Πάρα πολλά.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ…

«Εγώ το λέω ξεκάθαρα: Η περιοχή δεν έχει ανάγκη από ξένες επενδύσεις. Πρέπει να δημιουργηθούν άμεσα μεταποιητικές μονάδες με επίκεντρο τον πρωτογενή τομέα. Διαθέτουμε εξαιρετικά προϊόντα, όπως φασόλια, πιπεριές, τσιρόνια, αρωματικά φυτά. Μπορούμε επίσης να κερδίσουμε πολλά και από το κατσικίσιο γάλα. Γάλλος επενδυτής αγόρασε 10 εκ. λίτρα κατσικίσιο γάλα, τα μετέφερε στην Γαλλία και πουλούσε ως delicatessen, κατσικίσιο τυρί με…40 ευρώ το κιλό. Πρόσφατα, μας προσέγγισαν και άλλοι γάλλοι που ζήτησαν 20 εκ. λίτρα κατσικίσιο γάλα. Είναι αναγκαίο όμως όλα αυτά τα προϊόντα να τα πιστοποιήσουμε. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει η παραμικρή κατοχύρωση. Δείτε τι συμβαίνει με τις περίφημες…πιπεριές Φλωρίνης. Δεν υφίστανται ουσιαστικά ως εμπορικό προϊόν. Έχουμε ξεκινήσει διαδικασίες κατοχύρωσης του όνοματος και προέλευσης. Την ίδια ώρα, στο Λέσκοβατς της Σερβίας, ολόκληρες περιοχές «μεγαλουργούν» με τις πιπεριές, γιατί έκαναν όλα αυτά που εμείς δεν κάναμε. Χιλιάδες κόσμος ζει από αυτές. Τις καλλιεργούν εντατικά και τις εξάγουν στην Ρωσία. Τα παραδείγματα σχετίζονται άμεσα με την… «καθυστερημένη» ελληνική επιχειρηματικότητα και την ανεργία στην περιοχή μας» δηλώνει ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Φλώρινας, Σάββας Σαπαλίδης.

ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ… «ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ», ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΧΑΜΗΛΕΣ

«Η περιοχή μας έχει χτυπηθεί τόσο από τις μνημονιακές πολιτικές, όσο και από την αγορά των Σκοπίων. Τα χρόνια της κρίσης έκλεισαν περίπου 1.000 επιχειρήσεις. Ανοίγουν μόνο τσιπουράδικα και καφετέριες. Καμία εμπορική επιχείρηση. Η βιομηχανική μας περιοχή κάποτε απαριθμούσε 3.500 εργαζόμενους. Σήμερα έχουν απομείνει με το ζόρι, 350. Υπήρχαν 30 μεγάλες επιχειρήσεις. Πλέον, 6 με 7. Τι να σας πω; Ότι είμαστε περιοχή που συνορεύει με 2 χώρες και δεν έχουμε διαμετακομιστικό κέντρο; Γνωρίζετε ότι τα τρένα για τις εμπορευματικές μεταφορές είναι «ανενεργά»; Ότι η επιδότηση για τις επιχειρήσεις ανέρχεται από 15% έως 25%, όταν στην υπόλοιπη Ελλάδα, κυμαίνεται από 35% έως 45%; Συνομιλούσα με εκπροσώπους φαρμακευτικής εταιρείας οι οποίοι επικαλέστηκαν την χαμηλή επιδότηση, ως έναν εκ των βασικότερων λόγων, που δεν έρχονται να επενδύσουν στην περιοχή μας. Για ποιο λόγο να έρθουν εδώ όταν μπορούν να πάνε αλλού με περισσότερα οφέλη; Πρέπει επίσης να δημιουργηθούν φορολογικές ζώνες, προκειμένου να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε τους αλβανούς και τους σκοπιανούς. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν, για να πάρουμε τα πάνω μας, και πρέπει να γίνουν άμεσα».

ΤΑ ΛΙΓΝΙΤΩΡΥΧΕΙΑ ΑΧΛΑΔΑΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;

«Μέχρι και τις 26 Δεκεμβρίου, όταν και σταμάτησαν οι παραδόσεις λιγνίτη στον ΑΗΣ Μελίτη, εργάζονταν στα ορυχεία του λιγνίτη, 700 εργαζόμενοι. Ο λόγος για το λουκέτο οφείλεται στις μεγάλες διαφορές μεταξύ της κοινοπραξίας που έχει αναλάβει το έργο και στην ΔΕΗ. Η κοινοπραξία, «ΑΚΤΩΡ-ΤΕΡΝΑ» ανέλαβε την υπεργολαβία των λιγνιτωρυχείων Αχλάδας Α.Ε από τους ιδιοκτήτες, που είναι η οικογένεια Ρόζα. Εμφανίστηκαν πολλές ανωμαλίες, με κυριότερη την αδυναμία του ΑΗΣ Μελίτη να παραλάβει λιγνίτη από εμάς. Δεν υπήρχε άλλος χώρος στην αυλή τους. Προέκυψαν όμως και διαφωνίες αναφορικά με την σύμβαση του έργου, καθώς η κάθε πλευρά την ερμήνευε διαφορετικά. Mε το που σταμάτησε το έργο, τεθήκαμε σε διαθεσιμότητα. Έκτοτε, η κοινοπραξία απέλυε κάθε μήνα εργαζόμενους, βασισμένη στο ποσοστό απολύσεων που δικαιούνταν. Τον Μάρτιο μας δόθηκε μια επιλογή: Απόλυση με αποζημίωση ή άδεια άνευ αποδοχών έως ότου το έργο επαναλειτουργήσει. Οι περισσότεροι διάλεξαν την αποζημίωση. Όταν τελειώσουν τα χρήματα, τότε θα ξεκινήσουν και τα μεγάλα ζόρια. Η ουσία είναι ότι 700 εργαζόμενοι έμειναν στον δρόμο και οι προοπτικές για το μέλλον είναι σκοτεινές» τονίζει στο bangladeshnews. gr o προέδρος του Σωματείου Εργαζομένων στα Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας Aλέξανδρος Σαμαρτζής.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ