ΕΥΒΟΙΑ: ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΖΟΥΝ ΚΟΥΤΑΒΙΑ, ΤΑ ΔΙΑΜΕΛΙΖΟΥΝ ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΜΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ, ΤΑ «ΤΑΪΖΟΥΝ» ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ…

«Γίνεται χαμός με τις δηλητηριάσεις. Μιλάμε για φόλες τρίτης γενιάς, που περιέχουν πολύ δυνατά συστατικά. Κυρίως φυτοφάρμακα τύπου lannate. Με το που θα τις καταπιούν τα ζώα, δεν υπάρχει σωτηρία. Πεθαίνουν μέσα σε φρικτούς πόνους. Είχαμε όμως και δηλητηριάσεις με υδροκυάνιο. Το σοκ ήταν τόσο έντονο, που ανατινάσσονταν τα σωθικά τους. Πριν από 2 μέρες μάλιστα, πραγματοποιήθηκαν μαζικά κρούσματα δηλητηριάσεων στον Πύργο. Ευτυχώς έχουμε προλάβει και ζωάκια κυριολεκτικά…στο παρά πέντε. Κάτι επίσης τραγικό: Έχουμε πολλούς θανάτους ζώων στην άσφαλτο. Αλλά δεν πρόκειται για τα…συνηθισμένα ατυχήματα. Αρκετοί αυτόπτες μάρτυρες έχουν υποστηρίξει, ότι τα αυτοκίνητα επιτάχυναν και χτύπησαν επίτηδες τα ζώα, ακόμη και όταν αυτά στέκονταν στην άκρη του δρόμου. Πληθώρα επίσης…απαγχονισμών. Αμέτρητες και οι εγκαταλείψεις, τις οποίες προσωπικά θεωρώ, ως την χειρότερη μορφή κακοποίησης, γιατί με αυτόν τον τρόπο, ο θάνατος του ζώου καθίστασται σχεδόν..αναπόφευκτος. Είχαμε έξαρση εγκαταλείψεων πριν το Πάσχα και είμαι σίγουρη πως θα έχουμε και μετά τις γιορτές. Εντοπίζουμε πλειάδα ζώων με λουράκι στο λαιμό, που σημαίνει ότι κάποτε ήταν οικόσιτα. Ένα από τα χειρότερα περιστατικά που αντιμετωπίσαμε μέχρι σήμερα πάντως, ήταν όταν αυτόπτες μάρτυρες και εθελοντές φιλόζωοι βρήκαν σε κεντρικό δρόμο της Αιδηψού, 3 μικρά κουτάβια. Δεν πρέπει να ήταν παραπάνω από 4 μηνών. Τα δύο ήταν κρεμασμένα και το άλλο…αποκεφαλισμένο. Το κεφάλι του είχε αποκολληθεί πλήρως. Αυτό που αντικρίσαμε δεν περιγράφεται. Πολλά επίσης βαρελόσκυλα. Το έργο μας δυσκολεύουν υπέρμετρα, οι κάτοικοι των ορεινών χωριών, οι οποίοι συμπεριφέρονται με κτηνώδη τρόπο στα ζώα τους. Τους ενημερώνουμε, αλλά δεν βλέπουμε αποτελέσματα. Κρούσματα κτηνοβασίας δεν μας έχουν αναφέρει ακόμη, αλλά δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν μάθουμε ότι συμβαίνουν. Είναι θέμα χρόνου» δηλώνει απογοητευμένη στο bangladeshnews.gr, η Γιώτα Περήφανου, Γενική Γραμματέας του Φιλοζωϊκού Σωματείου Β. Εύβοιας, «ΗΡΑ».

ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΜΕ. ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ…

«Παλεύουμε, αλλά είμαστε λίγοι. Οι πόροι μας είναι περιορισμένοι, όπως άλλωστε και οι δυνατότητες μας. Υπάρχει φοβερή έλλειψη παιδείας, γεγονός που κάνει την ζωή μας πολύ πιο δύσκολη. Η συνεργασία μας με τα αστυνομικά τμήματα της περιοχής είναι ικανοποιητική, κυρίως με το Αστυνομικό Τμήμα Λίμνης, όπου τα παιδιά που υπηρετούν εκεί, ανταποκρίνονται πάντα στο κάλεσμα μας. Όσον αφορά τους δήμους, πέρα από κάποιες στειρώσεις, δεν έχουν να επιδείξουν ουσιαστικό έργο. Πολύ φοβάμαι, ότι οι δημοτικές αρχές δεν έχουν πάρει στα σοβαρά το θέμα της νομοθεσίας περί προστασίας των ζώων. Και πως να το κάνουν, όταν στις περιοχές αυτές  δεν λειτουργούν κυνοκομεία, κτηνιατρεία, ούτε καν καταφύγια; Δυστυχώς, το έργο της προστασίας το έχουμε αναλάβει εργολαβικά ως εθελοντές φιλόζωοι. Είμαστε η μόνη ασπίδα προστασίας τους».

Για τους ανθρώπους αυτούς, οποιαδήποτε άλλη ύπαρξη, πέρα από την ανθρώπινη, δεν αξίζει σεβασμό και προστασία. Μην φανταστείτε επ’ουδενί όμως, ότι όσοι κακοποιούν ζώα, συμπεριφέρονται με αξιοπρέπεια και τρυφερότητα στους συνανθρώπους τους, καθώς πολλές είναι οι έρευνες εκείνες, που συσχετίζουν άμεσα την κακοποίηση ζώων με την κακοποίηση ανθρώπων. Με απλά λόγια, όποιος βλάπτει ένα ζώο, είναι πολύ πιθανό να βλάψει και έναν άνθρωπο. Η κατάσταση στην Εύβοια; Ίδια και απαράλλαχτη, με αυτήν που αντιμετωπίζει το σύνολο σχεδόν των φιλοζωϊκών σωματείων και οργάνωσεων σε όλη την Ελλάδα. Μια χούφτα μαχητικών και φιλότιμων εθελοντών, με λιγοστούς πόρους και ακόμη λιγότερη βοήθεια από τις κρατικές δομές, να προσπαθούν απεγνωσμένα να βάλουν ένα φρένο στα κρούσματα σαδιστικής κακοποίησης ζώων από όσους αντλούν ικανονοποίηση με το να θανατώνουν ένα πλάσμα χωρίς τον παραμικρό δισταγμό. Εγκαταλείψεις, απαγχονισμοί, εκτεταμένα κρούσματα δηλητηριάσεων, πυροβολισμοί, ηθελημένα χτυπήματα με αυτοκίνητα, ακόμη και…αποκεφαλισμοί. Η τοπική κοινωνία γνωρίζει στις περισσότερες περιπτώσεις τον δράστη, αλλά αποφεύγει να προχωρήσει σε επώνυμη καταγγελία, καθώς οι σχέσεις μεταξύ αυτόπτη μάρτυρα και δολοφόνου, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διαρραγούν λόγω της ατυχούς περίπτωσης μιας…βάρβαρης εκτέλεσης ενός «ενοχλητικού» ζώου. Όλοι ξέρουν, αλλά κανείς δεν μιλά. Αδιαφορία, φόβος, βολική συμπόνοια εκ του μακρόθεν για θύματα που βιώνουν φριχτούς πόνους σε δρόμους, χωράφια και δάση, πριν αφήσουν μόνα και έρημα, την τελευταία τους πνοή. Η «omerta» της επαρχίας, όπως έχουμε γράψει επανειλημμένα, είναι βαθιά ριζωμένη σε περιοχές όπου τα επίπεδα παιδείας και πολιτισμού, εκτείνονται τόσο, όσο και οι…αλυσίδες των βαρελόσκυλων. Η αστυνομία και οι δημοτικές αρχές, κρύβονται πίσω από δικαιολογίες περί έλλειψης προσωπικού και πόρων προκειμένου να επωμιστούν το λιγότερο δυνατό βάρος της ευθύνης. Έτσι και αλλιώς ένα αποκεφαλισμένο κουτάβι…δεν είναι το ίδιο με ένα αποκεφαλισμένο άνθρωπο θα πουν. Αλλά πως είναι δυνατόν να υπάρξει αποτελεσματική προστασία των ζώων, όταν οι περισσότεροι αστυνομικοί έχουν «μαύρα μεσάνυχτα» γύρω από την νομοθεσία που προστατεύει τις υπάρξεις αυτές; Εν κατακλείδι, αυτό που απομένει, είναι οι αγωνιώδεις προσπάθειες των φιλοζωϊκών οργανώσεων να σώσουν ότι περισσότερο μπορούν, από μια «χαμένη», εν πολλοίς κατάσταση, λόγω της αδιαφορίας των αρχών και της απερίγραπτης βαρβαρότητας των ανθρώπων…

ΟΙ ΦΙΛΟΖΩΟΙ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΙΣΗ ΜΑΧΗ…

«Ο δήμος δεν έχει ενεργοποιηθεί ακόμη όπως πρέπει, με αποτέλεσμα να ανακαλύπτουμε διαρκώς πολλά κακοποιημένα, σκοτωμένα ζωάκια, μέχρι και στο κέντρο της Ιστιαίας. Πέρα από κάποιες στειρώσεις που πραγματοποίησαν οι δημοτικές αρχές, με την συνέργεια εθελοντών, δεν έχει γίνει τίποτα το ουσιαστικό. Η κατάσταση παραμένει απελπιστικά ίδια, με ότι ίσχυε τα προηγούμενα χρόνια. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Στην Ελλάδα δυστυχώς, είμαστε ακόμη πολλά χρόνια πίσω, σε θέματα προστασίας ζώων» τονίζει στο bangladeshnews.gr, η πρόεδρος του Φιλοζωϊκού Σωματείου Β. Εύβοιας «ΗΡΑ», Λίλα Ευθυμιοπούλου.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ