ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΕΣ ΚΕΘΕΑ-ΙΘΑΚΗ: ΣΥΝΩΝΥΜΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ…

«Ξεκίνησα να εργάζομαι ως εθελόντρια στο εργαστήρι κεραμικής. Πριν από χρόνια βέβαια, την δεκαετία του 1990, είχα εργαστεί κανονικά στο ΚΕΘΕΑ για έναν χρόνο, ως μέλος του προσωπικού. Και μπορεί η επαγγελματική μας σχέση να διακόπηκε, η συναισθηματική όμως παρέμεινε αναλλοίωτη. Όταν έμεινα άνεργη, «απέκτησα» ξαφνικά πολύ ελεύθερο χρόνο και έτσι ήρθα σε επαφή με την «ΙΘΑΚΗ», που είναι και η αγαπημένη μου κοινότητα. Ο ρόλος μου είναι αυτός του… «μπαλαντέρ». Πηγαίνω όπου με χρειάζονται, καλύπτοντας κενά. Δεν ασχολούμαι βέβαια με θεραπευτικά καθήκοντα, υπάρχουν π.χ. εθελοντές ψυχολόγοι για αυτές τις δουλειές καθώς και άλλοι εξειδικευμένοι συνάδελφοι. Είμαι μέλος του Συλλόγου Οικογένειας & Φίλων ΚΕΘΕΑ – «ΙΘΑΚΗ», ασχολούμαι με το εργαστήρι κεραμικής, με το ΚΕΘΕΑRT, συμμετείχα επίσης σε φεστιβάλ κεραμικής όπως άλλωστε και στην ψηφιοποίηση του αρχείου, κάτι για το οποίο βραβεύτηκα μαζί με άλλους εθελοντές. Αφιερώνω χρόνο στην προσπάθεια εξωστρέφειας της κοινότητας μέσω διαφημίσεων και επικοινωνίας. Με δύο λόγια, βρίσκομαι εκεί που με χρειάζονται! Για εμένα ο εθελοντισμός είναι συνώνυμος της ιδιότητας μου ως ανθρώπου. Το θεωρώ αυτονόητο να προσφέρω. Είμαι εδώ, είμαι ζωντανή, είμαι καλά, επομένως θέλω και μπορώ να δώσω, να συμμετέχω. Το κάνω για εμένα, για να νιώσω εγώ καλά με τον εαυτό μου. Πάντοτε έλεγα και εξακολουθώ να το λέω, πως η «ΙΘΑΚΗ» σημαίνει «φως», με δεδομένο πως τα παιδιά που έχουν μπλέξει με τα ναρκωτικά βρίσκονται «παγιδευμένα» στα σκοτάδια. Όσον αφορά τους εξαρτημένους, τους αντιμετωπίζουμε με μια υποκριτική συγκατάβαση του στυλ «τα καημένα τα παιδιά, αλλά μακριά από εμάς». Και ταυτόχρονα έχουμε μια δυσπιστία απέναντι στους απεξαρτημένους καθώς πιστεύουμε ότι θα είναι μια ζωή «αιχμάλωτοι» των ναρκωτικών, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει. Εγώ πάντως από τα παιδιά αυτά, λαμβάνω μαθήματα ζωής. Διαθέτουν μια τεράστια δύναμη ψυχής. Είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεσαι πως ανήκεις σε μια ομάδα, πως προσφέρεις σε αυτήν την ομάδα. Νιώθεις χαρά που έχεις γίνει αποδεκτός μέσα στην μεγάλη αγκαλιά του ΚΕΘΕΑ. Πρέπει οι συμπολίτες μας να μάθουν το σπουδαίο έργο και τον αγώνα ζωής, στον οποίο επιδίδονται οι εργαζόμενοι της κοινότητας και όχι μόνο. Να τον στηρίξουν και αυτοί» υποστηρίζει η Βίκυ Μερτζιανίδου, εθελόντρια του ΚΕΘΕΑ – «Ιθάκη».

Αξίζει να αναφέρουμε πάντως ότι σύμφωνα με τα ευρήματα πρόσφατης μελέτης με τίτλο «Volunteering in the European Union», η Ελλάδα έλαβε την χαμηλότερη θέση στην ομάδα των ευρωπαϊκων χωρών, με αναλογική συμμετοχή του πληθυσμού σε εθελοντικές δραστηριότητες. Η συμμετοχή ήταν μικρότερη του 10%. Το 2012, ο αριθμός των εγγεγραμμένων σε μητρώα ελλήνων εθελοντών, ανέρχονταν σε περίπου 30.000 -32.000 άτομα, όταν στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε, ο αριθμός αυτός ήταν τριπλάσιος. Το πρόβλημα όσον αφορά την καταγραφή του εθελοντισμού, έγκειται στο ό,τι οι επίσημοι φορείς δεν ανανεώνουν τα επίσημα στοιχεία τους. Αποτελεί πάντως κοινή πεποίθηση, πως η προσφυγική κρίση αύξησε τον αριθμό των ελλήνων εθελοντών. Το bangladeshnews.gr, επικοινώνησε με τον Φαίδωνα Καλοτεράκη, διευθυντή του ΚΕΘΕΑ Β. Ελλάδας ο οποίος δήλωσε: «Είναι αναγκαίο, άκρως αναγκαίο στην εποχή που διανύουμε, να έχουμε εθελοντές στις τάξεις μας. Δεν μπορούν να υποκαταστήσουν βέβαια τους επαγγελματίες, αλλά λόγω των μνημονίων και του συνεπακόλουθου «απαγορευτικού» που ισχύει για προσλήψεις προσωπικού, οι εθελοντές μας προσφέρουν μεγάλες ανάσες. Και για αυτό, τους είμαι ευγνώμων».

Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΟΥ ΑΝΑΓΚΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΕΙ. ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟ…

«Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με τον εθελοντισμό. Έμαθα από κάποια φίλη ότι χρειαζόντουσαν ένα άτομο και έτσι πήγα. Γνωρίστηκα με τους ανθρώπους του ΚΕΘΕΑ, μιλήσαμε, τα βρήκαμε και έτσι ξεκίνησα να εργάζομαι ως εθελόντρια πωλήτρια στο κατάστημα κεραμικής, στο ΚΕΘΕART. Τα έσοδα πηγαίνουν στην μονάδα του ΚΕΘΕΑ, «ΙΘΑΚΗ». Τα κεραμικά κατασκευάζονται στο εργαστήριο κεραμικής στην Σίνδο, από εθελοντές και παιδιά που βρίσκονται στο στάδιο της επανένταξης. Για εμένα ο εθελοντισμός είναι πάνω από όλα…εσωτερική ανάγκη. Όταν νιώθω ότι μπορώ να προσφέρω κάπου, ότι η προσφορά μου θα γίνει αποδεκτή, το θεωρώ δεδομένο ότι θα βοηθήσω. Έχω ελεύθερο χρόνο, τον οποίο μπορώ να διαθέσω όπως θέλω. Έχω εμπειρία από πωλήσεις, λόγω του επαγγέλματος που έκανα πριν συνταξιοδοτηθώ, επομένως γνώριζα καλά, ότι θα μπορούσα να ανταπεξέλθω στα καθήκοντα μου. Είναι όμορφο συναίσθημα και άκρως ενθαρρυντικό, να ακούς καλά λόγια από τους υπεύθυνους του προγράμματος και ειδικότερα από τον συνάδελφο που είναι υπεύθυνος του μαγαζιού. Να ασχολείσαι με τον εθελοντισμό, είναι μια δραστηριότητα που σου «γεμίζει» την ψυχή, σου «γεμίζει» σωστά τον χρόνο σου, «ανοίγει» τα μάτια σου και κυρίως…διευρύνει τους ορίζοντες σου. Η δική μας περίπτωση, ως εθελοντριών, είναι ιδιαίτερη, ξεχωριστή. Και αυτό γιατί συναναστρεφόμαστε τα παιδιά του ΚΕΘΕΑ – «ΙΘΑΚΗ». Είναι πονεμένες, αποπροσανατολισμένες ψυχές. Πως μπορεί ένας εθελοντής να τους βοηθήσει; Να τους αντιμετωπίσει με κατανόηση και χωρίς προκαταλήψεις. Αν τους φερθείς ευγενικά, όπως πρέπει άλλωστε και όπως δικαιούνται να τους φέρονται, θα γίνουν χαλί να τους πατήσεις. Η αλήθεια βέβαια είναι, πως η συμπεριφορά της κοινωνίας απέναντι τους, και αναφέρομαι στην πλειοψηφία δυστυχώς των συμπολιτών μου, είναι απαράδεκτη. Τους «βλέπουν» με ρατσιστική διάθεση και είναι αυτοί που τους «σπρώχνουν» ουσιαστικά στο περιθώριο. Εναπόκειται και στους εθελοντές να τους αποδεχθούν και να τους «αγκαλιάσουν». Οι χρήστες, πρώην και νυν, δεν έπαψαν ποτέ να είναι άνθρωποι. Μην το ξεχνάμε αυτό. Δουλεύω δύο φορές την εβδομάδα στο κατάστημα της κεραμικής, 5 ώρες την κάθε μέρα. Έχει τύχει βέβαια να δουλέψω και περισσότερες μέρες, αλλά δεν με ενόχλησε ποτέ. Αντιθέτως, το χάρηκα. Κάτι τελευταίο: Ο εθελοντισμός είναι τρόπος ζωής. Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον. Το αντίθετο; Είναι σαν να αντικρίζεις έναν άνθρωπο που υποφέρει και να μην τον φροντίζεις, να βλέπεις κάποιον που διψάει και να μην του προσφέρεις ένα ποτήρι νερό…» δηλώνει στο bangladeshnews.gr, η εθελόντρια του ΚΕΘΕΑ – «ΙΘΑΚΗ», Νούλη Καμπέρη.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ