ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ «ΚΑΡΥΠΙΔΗ»: ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ «ΠΝΙΞΕΙ» ΟΙ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ…
«Κοντεύω να κλείσω τα 20 χρόνια εργασίας στην επιχείρηση αυτή. Μένω Καρδία και κάθε μέρα επιβαρύνομαι με τα έξοδα της βενζίνης προκειμένου να πάω στην δουλειά μου. Οι υποχρεώσεις «τρέχουν» σαν «τρελές». Έχω ένα στεγαστικό δάνειο το οποίο είναι στα «κόκκινα». Αδυνατώ να αποπληρώσω τις δόσεις εδώ και 1,5 χρόνο περίπου. Οι οφειλές προς την τράπεζα έχουν ξεπεράσει τις…10.000 ευρώ. Αν όμως η μισθοδοσία μας καταβάλλονταν κανονικά και χωρίς καθυστερήσεις, δεν θα χρωστούσα στην τράπεζα και θα είχα το κεφάλι μου ήσυχο. Δεν είναι όμως μόνο η τράπεζα. Έχουμε και τους άλλους λογαριασμούς που μας «κυνηγάνε». Την ΔΕΗ την πληρώνω μέσω ρύθμισης. Προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα με τον δικό μου…ανύπαρκτο μισθό και τον μισθό του συζύγου μου, που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Σε αυτά, προσθέστε και τις υποχρεώσεις του μικρού παιδιού μου. Ευτυχώς που βοηθάει ο παππούς και η γιαγιά, γιατί δεν ξέρω πως θα τα βγάζαμε πέρα σε διαφορετική περίπτωση. Υπάρχουν τρέχοντα έξοδα στα οποία αδυνατώ να ανταποκριθώ. Έχω απλήρωτη την ασφάλεια του αυτοκινήτου μου. Αν με πιάσουν να οδηγώ χωρίς ασφάλεια με περιμένει ένα μεγάλο πρόστιμο. Τι έχω να πω για την στάση του Καρυπίδη απέναντι μας; Κοροϊδία, κοροϊδία, κοροϊδία. Τίποτα άλλο. Δώσαμε την ζωή μας τόσα χρόνια δουλεύοντας, να είμαστε τυπικοί στις υποχρεώσεις και στα καθήκοντα μας απέναντι στην επιχείρηση και αντί όλα αυτά να εκτιμηθούν, ο εν λόγω επιχειρηματίας μας αφήνει απλήρωτους. Αναβάλλει διαρκώς τις ημερομηνίες πληρωμής μας και εμείς δεν μπορούμε να ταϊσουμε τις οικογένειες μας. Δυστυχώς ξέρω αρκετούς συναδέλφους που κινδυνεύουν με έξωση από τα σπίτια τους, που τους έχουν «πνίξει» οι απλήρωτοι λογαριασμοί. Έμαθα μάλιστα πως ένας εργαζόμενος υπέστη…έμφραγμα λόγω της πίεσης και του άγχους που προκαλεί όλη αυτή η κατάσταση που ζούμε. Και φυσικά στα σπίτια μας δεν υπάρχει ηρεμία. Τα νεύρα μας είναι τεντωμένα. Και την ίδια στιγμή, ο Καρυπίδης δίνει ένα «σκασμό» λεφτά στον Άρη. Και εμείς δεν μπορούμε να φροντίσουμε την οικογένεια μας. Τρελαίνεσαι μετά ή όχι; Το θέμα είναι ότι κάποτε πληρωνόμασταν και προγραμματίζαμε την ζωή μας…Σήμερα οι ζωές μας είναι στον «αέρα» δηλώνει απογοητευμένη στο bangladeshnews.gr, η Βάνα Αρνομάλλη, εργαζόμενη στα σούπερ μάρκετ «Καρυπίδη», στο κατάστημα της Υμηττού.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΟΛΟΥ ΝΤΗΛ…
ΠΡΟΤΙΜΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ…ΑΡΗ, ΠΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ.
«Έχω μια κόρη που κάνει μεταπτυχιακό, έναν άνεργο γιό, ο άλλος μου γιός τελειώνει το Λύκειο και έχω και ένα μικρό παιδί 7,5 ετών. Οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας έχουν καταντήσει «ασήκωτο φορτίο» γιατί απλά…δεν υπάρχουν εισοδήματα. Ο σύζυγος μου είναι ελεύθερος επαγγελματίας και τα βγάζει πέρα πολύ δύσκολα. Όταν σε ένα σπίτι υπάρχει μόνο ένας…ανύπαρκτος μισθός από την μια, και ένας…πενιχρός μισθός από την άλλη, πως μπορούμε να ανταπεξέλθουμε; Μεταξύ άλλων, έχω και ένα στεγαστικό δάνειο. Έχω υπαχθεί στον νόμο Κατσέλη, γιατί δεν υπήρχε καμία περίπτωση να πληρώνω τα 480 ευρώ που ζητούσε κάθε μήνα η τράπεζα. Όσον αφορά τους άλλους λογαριασμούς; Είναι κρεμασμένοι και απλήρωτοι στο…ψυγείο. Μόνο με διακανονισμούς και έναντι μπορούμε να κρατάμε μια…σχετική ισορροπία. Με το που έλαβα τον μισθό του Ιανουαρίου τον «ακούμπησα» όλον στην ΔΕΗ για να μην μας κόψει το ρεύμα. Βέβαια, χρωστάμε πάλι…600 ευρώ. Εννοείται πως έξοδα πάσης φύσεως, ακόμη και μια υποτυπώδης διασκέδαση και διακοπές, έχουν «εξαφανιστεί» από το πρόγραμμα και το λεξιλόγιο μας εδώ και καιρό. Ο Καρυπίδης είναι ολοφάνερο ότι δεν μας θέλει, δεν μας χρειάζεται πια και θέλει να μας ξεφορτωθεί. Το να δουλεύεις πάντως και να μην πληρώνεσαι, είναι τραγικό. Όπως τα βλέπω εγώ τα πράγματα, δεν έχουμε μέλλον, δεν βλέπω φως πουθενά και καμία προοπτική. Και όταν μάλιστα είσαι σε αυτήν την ηλικία που είμαι εγώ…το παιχνίδι έχει τελειώσει. Ποιος θα σε προσλάβει; Εγώ πιστεύω ότι ο Καρυπίδης θα προχωρήσει στην σύσταση μιας νέας εταιρείας, θα διατηρήσει μερικά μαγαζιά χωρίς εμάς…μέσα σε αυτά. Εμείς θα βρεθούμε εκτός σκηνικού. Είμαι πολύ απογοητευμένη από την κατάσταση αυτή. Προσφέραμε τόσα, δεν λέω, φάγαμε και εμείς ψωμί από εκεί, αλλά τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Δουλέψαμε πολύ σκληρά. Έχω κουραστεί, θέλω να τελειώσει η υπόθεση το συντομότερο. Εμείς πάντως θα θέλαμε να μπούμε ξανά στα μαγαζιά και να δουλέψουμε. Να αποκτήσει μια κανονικότητα η ζωή μας» υποστηρίζει η Ονουφριάδου Αθηνά, εργαζόμενη στα σούπερ μάρκετ «Καρυπίδη» στην οδό Αγαθουπόλεως.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ