ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ: ΠΟΥΛΗΣΑ ΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΡΕΩΣΩ ΤΟΝ ΟΑΕΕ…ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΒΓΩ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ!

«Αυτή δυστυχώς είναι η «πικρή» αλήθεια. Το πούλησα το χωράφι για να ξεχρεώσω τον ΟΑΕΕ. Για την ακρίβεια, το «σκότωσα». Το πούλησα «κοψοχρονιά». Για 7.000 ευρώ. Το κληρονόμησα από τον παππού μου και αναγκάστηκα να το δώσω για να ξεμπερδεύω με τον ΟΑΕΕ. Θέλω να βγω στην σύνταξη και άλλη λύση δεν υπήρχε. Ήταν να βγω τώρα, αλλά με έπιασε η αύξηση των ορίων ηλικίας και έτσι αναγκαστικά με πήγαν στα 67. Στεναχωρέθηκα βέβαια πολύ, εναλλακτική όμως δεν έβλεπα μπροστά μου. Αισθάνθηκα σαν να πληρώνω δύο φορές για την σύνταξη που δικαιούμαι. Σήμερα καταβάλλω περίπου στα 800 ευρώ το δίμηνο στον ΟΑΕΕ. Έπεσα και μια κλάση για να τα βγάλω πέρα. Δεν έβγαινα αλλιώς. Ακόμη και έτσι όμως, τα λεφτά είναι πολλά, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι οι πελάτες είναι «εξαφανισμένοι». Πλέον, το μόνο που σκέφτομαι είναι να βγω στην σύνταξη και να αφήσω πίσω μου όλες αυτές τις ταλαιπωρίες. Ότι σύνταξη και να είναι αυτή…Δεν έχω ψευδαισθήσεις αναφορικά με το ύψος της. Αυτή η χώρα έχει καταντήσει «σκουπίδι», μια «σκιά» του παλιού της εαυτού. Την μεγάλη «ζημιά» μας την έκαναν τα πολυκαταστήματα. Ο κόσμος πηγαίνει εκεί, είτε για να αγοράσει μπάλα, είτε για να αγοράσει ντουλάπα. Και δεν αφήνουν…κουμπιά, αφήνουν λεφτά. Οι συνέπειες ήταν και παραμένουν δραματικές. Χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έκλεισαν. Χιλιάδες επιχειρηματίες «τρελάθηκαν». Και αυτοί, και οι οικογένειες τους «χαντακώθηκαν». Στην περιοχή που είμαι, Φιλίππου με Βενιζέλου, στο Μπιτ Παζάρ, όλοι οι επιχειρηματίες «κλαίνε». Δεν πατάει άνθρωπος, ψυχή, στα μαγαζιά μας. Όχι απλά μέρα…Και εβδομάδα ολόκληρη μπορεί να περάσει και κανείς να μην μπει. Καθόμαστε μόνοι μας και κλαίμε…την μοίρα μας. Κάτσε όση ώρα θες εδώ και βλέπε. Αν μπει πελάτης, να το πεις και σε εμένα» δηλώνει στο bangladeshnews.gr, o 65χρονος ιδιοκτήτης καταστήματος επίπλων, Κωνσταντίνος Καλακούζης.

ΠΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΜΑΣ, ΟΤΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΙΑ ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΕΙ; ΜΕ ΤΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΤΟΝ ΟΑΕΕ; ΜΕ ΕΠΙΠΛΑ; ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ…

«Οι καταναλωτές; Το 90% και βάλε, απλά περνάει και ρωτάει. Δεν αγοράζει. Σε αποχαιρετούν με την κλασική ατάκα: «Όταν έχω χρήματα, θα έρθω να το πάρω». Και επειδή ποτέ δεν έχουν χρήματα, δεν έρχονται και να το πάρουν. Θυμάμαι πως κάποτε είχαμε δουλειά, βγάζαμε τα έξοδα μας, έμενε κάτι και για εμάς. Η ψυχολογία μας ήταν καλή. Ερχόμασταν με όρεξη για δουλειά γιατί ξέραμε πως οι κόποι μας θα ανταμειφθούν. Τώρα; Το απόλυτο τίποτα. Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις επιχειρήσεις που «μετρούσαν» χρόνια στην «πιάτσα», οικογενειακές επιχειρήσεις να έχουν κλείσει ή να πηγαίνουν κατά διαόλου. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα. Όλα τα βλέπω μαύρα και άραχνα. Ανάμεσα σε αυτά…και τον ΟΑΕΕ. Δεν μπορούσα όμως να ρισκάρω την σύνταξη μου. Τόσα λεφτά πλήρωσα σε εισφορές. Από 18 χρονών δουλεύω. Από 18 χρονών στην βιοπάλη. Δεν έχω την πολυτέλεια να την χάσω τώρα στα γεράματα. Πως θα ζήσω;».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ