ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ: ΧΡΩΣΤΑΩ 25.000 ΕΥΡΩ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ, ΠΕΛΑΤΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΗ ΘΑ ΑΝΤΕΞΩ;

» Η κίνηση είναι πεσμένη κατά 60%, ο περαστικός κόσμος δεν υπάρχει πια. Aυτό βέβαια ισχύει για όλη την αγορά. Τα χρέη μου προς τον ΟΑΕΕ; 25.000 ευρώ. Έχω να πληρώσω εισφορές από το 2012. Δεν φτάνει που έχω να πληρώσω εδώ και 4 χρόνια, αυτό το δίμηνο και το προηγούμενο, ο λογαριασμός «ήρθε» αυξημένος…κατά 75 ευρώ. Από τα 700 ευρώ μου το «ανέβασαν» στα 775. Δηλαδή, από την στιγμή που δεν πλήρωνα τα 700 ευρώ, θα πληρώσω τώρα τα 775; Αστείο δεν είναι; Εννοείται πως αυτές οι οφειλές θα παραμείνουν ως έχουν. Υπάρχει και η εισφορά αλληλεγγύης μέσα στον λογαριασμό. Άλλα 30 ευρώ. Απλήρωτα και αυτά.Πολλοί συνάδελφοι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν προσφύγει δικαστικά εναντίον του ΟΑΕΕ, σε μια προσπάθεια να αφαιρέσουν τα νοσήλεια και να διατηρήσουν τα συντάξιμα. Ό,τι και να πάθω, θεωρούμαι ανασφάλιστη, επομένως δεν δικαιούμαι κανενός είδους ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Και κάπου εδώ ξεκινά η λογική…του παραλόγου: Μου χρεώνουν κάτι που δεν μου το παρέχουν. Και να ήταν μόνο αυτό που χρωστούσα…Χρωστάω την ΔΕΗ του μαγαζιού, το νερό, το τηλέφωνο και κάμποσα άλλα…Βασικά δεν υπάρχει κάποιος που να ενδιαφέρεται για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τα «ζόρια» που περνούν. Έτσι και αλλιώς, μια ζωή δούλευε ο ιδιωτικός τομέας για να συντηρεί τον δημόσιο. Δεν έχω τίποτα με τους δημόσιους υπαλλήλους, μερικοί από τους καλύτερους φίλους μου είναι δημόσιοι υπάλληλοι, το παραδέχονται όμως και οι ίδιοι. Η κατάσταση χειροτερεύει διαρκώς. «Στριφογυρνά»  στο πίσω μέρος του μυαλού μου η σκέψη να κλείσω το μαγαζί μου. Ευτυχώς που ανήκει στην οικογένεια και δεν πληρώνω ενοίκιο. Το «παλεύω» βέβαια όσο μπορώ, αλλά ουσιαστικά τι «παλεύω»; Την ουρά μου κυνηγάω και εγώ» εξομολογείται με ειλικρίνεια στο bangladeshnews.gr, η ελεύθερη επαγγελματίας, ιδιοκτήτρια καταστήματος ένδυσης Εύα Λε Κομπλέ.

Εύα Λε Κομπλέ, ελεύθερη επαγγελματίας/ιδιοκτήτρια καταστήματος ένδυσης: «Είναι η χειρότερη περίοδος για να είναι κανείς ελεύθερος επαγγελματίας. Τα εισοδήματα των καταναλωτών έχουν περιοριστεί δραματικά, οι εισπράξεις μας είναι ανύπαρκτες και οι υποχρεώσεις όχι μόνο δεν αποπληρώνονται αλλά διαρκώς αυξάνονται. Το λουκέτο, φοβάμαι, είναι η μοναδική προοπτική που θα μας απομείνει έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα. Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες βρίσκονται ένα βήμα πριν τον γκρεμό. Πολλοί έχουν «πέσει» ήδη. Έβαλαν δυστυχώς το χεράκι τους και τα πολυκαταστήματα».
ΝΑ ΘΕΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΗΜΟ. ΝΑ ΘΕΣ ΝΑ «ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ» ΟΜΩΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ…

«Πως να βγάλουμε λεφτά για να πληρώσουμε τις οφειλές μας; Όταν έρχονται οι πελάτες, έχουμε τα ρούχα σε προσφορά και αυτοί ζητούν ακόμη χαμηλότερες τιμές; Η αγορά υπάρχει μόνο για τα πολυκαταστήματα. Με φοβίζει το μέλλον, αυτό που έρχεται. Προβλέπω μαζικά λουκέτα σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πολλά περισσότερα από όσα έχουν μπει ήδη. Θα «επιβιώσουν» μόνο οι «μεγάλοι παίκτες». Ξέρετε πως αισθάνομαι; Έχω όρεξη για δουλειά, διάθεση να κάνω πράγματα και κάποιος μου τραβά το χαλί κάτω από τα πόδια μου. Μου ήρθε πάλι στο μυαλό ο ΟΑΕΕ! Είχα υπαχθεί 2 φορές σε ρύθμιση αλλά δεν μπόρεσα να την διατηρήσω. Μαζί με τις τρέχουσες εισφορές να πληρώνω και τις παλιές οφειλές; Με τίποτα…».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *