ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ: ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΟΙΚΙΟ, ΚΑΙ ΑΝ…

«Βρίσκομαι στο μαγαζί από τις 09:00 το πρωϊ μέχρι τις 21:00 το βράδυ. Μου βγαίνει η πίστη για να πουλήσω ακόμη και το πιο απλό, το πιο φθηνό προϊόν. Οι πελάτες ζητούν έκπτωση…πάνω στην έκπτωση. Πως να βγουν οι υποχρεώσεις έτσι; Δεν μπορούμε να τις τακτοποιήσουμε με τίποτα. ΦΠΑ και ΟΑΕΕ, καλύπτονται με πολύ αργούς ρυθμούς. Xρωστάμε ΔΕΗ, internet. Kάνουμε τρομερό αγώνα για να επιβιώσουμε. Βοήθεια από πουθενά. Ο Φεβρουάριος, συγκριτικά με πέρσι, έκλεισε στα 500 ευρώ κάτω, ο Μάρτιος ήταν απλά υποφερτός. Το αγοραστικό κοινό έχει χάσει την δυναμική του. Κάποτε, έμπαιναν και δεν λογάριαζαν τίποτα. Αγόραζαν ότι ήθελαν. Αυτό έχει πάψει να ισχύει. Μικρότερος παρακολουθούσα την μητέρα μου πως δούλευε, κάνω την σύγκριση με το σήμερα, και απoγοητεύομαι φοβερά. Είμαι νέος επιχειρηματίας και αισθάνομαι πως δεν θα κάνω ούτε τα μισά, από αυτά που κατάφεραν οι γονείς μου. Και πως θα μπορούσα να τα κάνω όταν πληρώνω 1.300 ευρώ ενοίκιο με τους καταναλωτές «εξαφανισμένους»; Το συζητήσαμε, 2 φορές μάλιστα, με τον ιδιοκτήτη, να μειώσει το ενοίκιο κατά 200 ευρώ, και ξέρετε τι μου είπε;…Πως δεν βγαίνει!. Όλα αυτά τα μαγαζιά στην σειρά, είναι δικά του, και υποστηρίζει πως δεν τα βγάζει πέρα.  Έχω καταντήσει να δουλεύω για αυτούς. Τα χρήματα που βγάζει το μαγαζί καταλήγουν στο ενοίκιο. Αυτούς τι τους νοιάζει; Εισοδηματίες είναι. Ωραία δουλειά. Δουλεύω για να πληρώνω το ενοίκιο. Η ζωή μου; Δουλειά σπίτι, σπίτι δουλειά. Έχω να βγω από τα Χριστούγεννα. Ούτε για ένα ποτό δεν έχω πάει. Με τι διάθεση; Να προσποιηθώ πως όλα είναι καλά; Αφού δεν είναι» εξομολογείται με παράπονο στο bangladeshnews.gr, o Νικόλαος Ιωσηφίδης, ιδιοκτήματος του καταστήματος ρούχων «Leeloo».

Ο Απρίλιος μπήκε, και είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών, δεν κατόρθωσε να πληρώσει, και αυτόν τον μήνα, τους λογαριασμούς της. Αφήνουμε στην άκρη τον ΟΑΕΕ, ο οποίος έχει μετατραπεί σε «θηλειά» γύρω από τον λαιμό τους. Έτσι και αλλιώς, οι περισσότεροι ξεκαθάρισαν, ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να τακτοποιήσουν τις οφειλές τους προς το ασφαλιστικό τους ταμείο. Και όταν τα λόγια αυτά, προέρχονται από σοβαρούς επιχειρηματίες, που στα χρόνια της κρίσης, έφτυσαν αίμα για να είναι συνεπείς ως προς τις υποχρεώσεις τους, αντιλαμβάνεται κανείς, όχι μόνο την σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά κυρίως το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά, στο εσωτερικό της επιχείρησης ενός ελεύθερου επαγγελματία. Εκεί που κάποτε υπήρχαν υπάλληλοι, σήμερα υπάρχει ένα κενό, το οποίο αναπληρώνεται είτε από τα μέλη της οικογένειας του επιχειρηματία, είτε από τον ίδιο. Και μπορεί να γλίτωσε τις εισφορές προς το ΙΚΑ και τους μισθούς των υπαλλήλων, αλλά το τίμημα είναι, η εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας του. Καθόλου παράξενο, αν έχει χρόνια να πάει διακοπές, αν η οικογένειες τους παραπονιέται που δεν τον βλέπει. Η δουλειά (λέμε τώρα) πρέπει να βγει. Οι λογαριασμοί της ΔΕΗ, του νερού, του internet, τον αντικρίζουν απειλητικά. Βλέπετε, δεν έχουν εξοφληθεί ακόμη, και οι προειδοποιήσεις για επικείμενη διακοπή…γίνονται όλο και πιο συχνές. Ο κύριος που περνά καθημερινά για να καλημερίσει, δεν είναι κάποιος ευγενικός γείτονας, αλλά ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, που με τον τρόπο αυτό σας υπενθυμίζει, ότι δεν έχετε καταβάλλει ακόμη το ενοίκιο. Σύνηθες το φαινόμενο, να βρίσκεστε ακόμη και στα δικαστήρια με τον ιδιοκτήτη, ο οποίος νομίζει ότι η Ελλάδα, βρίσκεται ακόμη στις παλιές καλές εποχές, επομένως το ύψος του ενοικίου είναι αδιαπραγμάτευτο. Σε περίπτωση που ο χώρος είναι δικός σας, έχετε τον άλλο «βραχνά», που ακούει στο όνομα ΕΝΦΙΑ. Ενώ κάνετε την σούμα των υποχρεώσεων, χτυπά το τηλέφωνο. Ο λογιστής σας. Πέρα από την δική του αμοιβή, σας υπενθυμίζει την δόση της φορολογίας, την προκαταβολή φόρου, το τέλος επιτηδεύματος, το ΦΠΑ που καθυστερήσατε, και όλα αυτά τα ωραία. Η μέρα σας έφτιαξε. Και είναι ακόμη πρωϊ Τετάρτης…

ΕΧΩ ΑΠΛΗΡΩΤΟ ΤΟΝ ΟΑΕΕ ΜΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ, ΚΑΙ ΑΝΤΙ Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ, ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΛΑΚΑ…

«Χάλι μαύρο. Πολύ άσχημη η κατάσταση στην αγορά. Η πτώση στον τζίρο μας, αγγίζει το 50%. Είμαστε στον πάτο και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ’αυτού. Πρέπει να τονωθεί άμεσα η κίνηση, αλλιώς θα κλείσουμε όλοι. Το σύνολο σχεδόν των λογαριασμών είναι απλήρωτο. Είμαι επαγγελματίας 30 χρόνια και τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί. Ο κόσμος θέλει να αγοράσει, αλλά δυστυχώς δεν έχει την δυνατότητα. Μετά από πολύ αγώνα, ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, φιλοτιμήθηκε να ρίξει το ενοίκιο. Η μείωση όμως ήταν αστεία. Αμελητέα. Κρατάω την επιχείρηση μου ανοιχτή, με νύχια και με δόντια. Πληρώνω λογαριασμούς και υπαλλήλους με το ζόρι. Αυτό έχει όμως ως συνέπεια, να μην εξοφλώ τις προσωπικές μου οφειλές. Ο ΟΑΕΕ εδώ και ένα χρόνο είναι απλήρωτος. Τα χρήματα που βγάζω αντιστοιχούν…σε χαρτζιλίκι. Λυπάμαι που το λέω, αλλά η κατάσταση δεν μπορεί να γίνει πιο απογοητευτική. Προφανώς κάποιοι θέλουν να μας κλείσουν και κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους» υποστηρίζει στο bangladeshnews.gr η ιδιοκτήτρια του καταστήματος ένδυσης «Models boutique», Πάσχου Σμαρώ.

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΝ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ…

«Aπόγνωση. Μόνο αυτό. Η απόγνωση είναι μεγάλη λέξη και περιλαμβάνει τα πάντα. Στο ταμείο μας, μπαίνουν καθημερινά όλο και λιγότερα χρήματα. Οι καταναλωτές δεν λογαριάζουν ούτε εκπτώσεις, ούτε γιορτές, ούτε τίποτα. Το ενοίκιο μας «φαρμάκι». Ο ιδιοκτήτης όμως δεν το ρίχνει καθόλου. Οι λογαριασμοί; Κάνουμε λίστα προτεραιότητας και πληρώνουμε τους πιο σημαντικούς. Απλά, κάθε μήνα πηγαίνουμε πιο πίσω. Οφειλές παντού. Εννοείται και στον ΟΑΕΕ. Το μόνο πράγμα που μας κρατάει ακόμη όρθιους, είναι το ελληνικό στοιχείο εντός μας. Είμαστε μαχητές και δεν πρόκειται να παραδοθούμε εύκολα. Θα το πολεμήσουμε όσο μπορούμε, αλλά η καθημερινότητα μας είναι ψυχοφθόρα» δηλώνει η επιχειρηματίας  Τσακιρίδου Παρασκευή.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ