ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΛΜΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΜΑΓΑΖΙ…ΜΕ ΡΟΥΧΑ SECOND HAND : ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟ ΡΙΣΚΟ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ!
«Πρέπει να παίρνουμε το ρίσκο, να μην το φοβόμαστε. Αν δεν ρισκάρεις δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσεις. Το εγχείρημα αυτό, το μαγαζί με ρούχα second hand, το πιστεύω πολύ. Ασπάζομαι παθιασμένα την άποψη πως οι νέοι πρέπει να επιχειρούν. Είμαστε άνθρωποι που δεν φοβόμαστε την δουλειά, ούτε την κούραση. Ξέρουμε καλά τους λόγους για τους οποίους ξεκινήσαμε την επιχείρηση αυτή. Η μισθωτή εργασία πολλές φορές είναι «σκλαβιά», είναι «εφιάλτης». Το θεωρώ πολύ δύσκολο έως…ακατόρθωτο να δουλεύεις για κάποιον άλλον. Nα βλέπεις τις προσπάθειες σου να μην αναγνωρίζονται, ούτε να αμείβονται όπως πρέπει. Πτυχία κρεμασμένα στον τοίχο και ταλέντα τα οποία χάνονται το ένα μετά το άλλο. Δούλευα σε γνωστή εταιρεία ένδυσης, ως υπεύθυνη στησίματος και διακόσμησης ρούχων. Παιδευόμουν, ζοριζόμουν και «κομματιαζόμουν» από την κούραση καθημερινά. Δεν με πείραζαν τόσο πολύ αυτά, όσο το γεγονός ότι δεν με οδηγούσαν πουθενά. Δεν υπήρχε καμία εξέλιξη, ούτε καν η προοπτική εξέλιξης. Παρά μόνο…μια στασιμότητα την οποία δεν άντεχα και ούτε ήθελα να την διαχειριστώ. Και την ίδια ώρα, οι απαιτήσεις της εργοδοσίας διαρκώς διογκώνονταν. Ζητούσαν όλο και περισσότερα. Παρά το γεγονός ότι αγαπώ πολύ την δουλειά μου, την ενασχόληση με τα ρούχα, πήγαινα στο μαγαζί χωρίς όρεξη, με μισή καρδιά. Τελικά, αποφάσισα να ανοίξω τα φτερά μου για αλλού. Βοήθησε και ο πατέρας μου βέβαια, γιατί δεν θα μπορούσαμε να το ανοίξουμε αλλιώς. Το αποτέλεσμα; Σήμερα νιώθω πραγματικά χαρούμενη, έχω κάθε μέρα όρεξη για δουλειά, διάθεση για να εξυπηρετώ τον κόσμο. Το σημαντικότερο είναι ότι έχω απεριόριστη αυτονομία κινήσεων. Μπορώ να κάνω αυτό που εγώ θεωρώ σωστό. Και είμαι σίγουρη πως η προσπάθεια μας θα αποδώσει καρπούς. Δεν φοβόμαστε τίποτα. Θέλω απλά να πω σε όλους αυτούς που φοβούνται να κάνουν το κρίσιμο βήμα, πως καλό θα ήταν να σκεφτούν τι λείπει από τους ίδιους, τον εαυτό τους δηλαδή, και τον περίγυρο τους. Εμένα μου έλειπε που δεν μπορούσα να βρω ρούχα διαφορετικά, πρωτότυπα. Όλα είναι πλέον ομοιόμορφα, τυποποιημένα. Το μαγαζί μας…είναι αυτό που μου έλειπε. Τι επιζητώ; Όχι πλούτη, σε αυτή την χώρα δεν πρόκειται να γίνεις πλούσιος, αλλά τουλάχιστον να βγάζω τα λεφτά εκείνα που θα με κρατούν όρθια στα πόδια μου για να κάνω αυτό που με ικανοποιεί» δηλώνει στο bangladeshnews.gr, η 27χρονη Αλεξάνδρα Καστανίδου, συνιδιοκτήτρια του καταστήματος με second hand ρούχα «Elephant Gang» στην οδό Ιπποδρομίου 9.
ΤΟ «ELEPHANT GANG» ΣΕ ΕΙΚΟΝΕΣ…
ΘΕΛΩ ΛΙΓΑ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ…ΜΕΤΑ, ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Η ΚΡΙΣΗ.
«Δεν ζητάω σε καμία περίπτωση να γίνω πλούσιος κατευθείαν. Κάτι τέτοιο θα ήταν παράλογο και αντανακλά τον τρόπο σκέψης των παλιών επιχειρηματιών. Προσωπικά, με ένα μεροκάματο που θα μου επιτρέπει να επιβιώνω, θα είμαι ικανοποημένος. Οι παλιοί επιχειρηματίες ζητούσαν να βγάλουν πολλά…και γρήγορα. Απλώθηκαν παραπάνω από όσο θα έπρεπε. Εγώ επιζητώ λογικά ποσά. Δεν θέλω να «μπαίνω» μέσα. Θέλω να βαδίζω σταθερά. Είμαι ένας νέος επιχειρηματίας, προσαρμοσμένος στα δεδομένα που δημιούργησε η κρίση. Έχω βέβαια και εγώ τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μου. Θέλω να εξελιχθεί η επιχείρηση μου, να πάει καλά και το site που ετοιμάζουμε για την προώθηση/πώληση των ρούχων μας. Ο δρόμος μας δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Οι φόροι είναι δυσβάσταχτοι με το κράτος να έχει καταστεί με το…ζόρι, «συνέταιρος» στην τσέπη του κάθε ελεύθερου επαγγελματία. Δεν μας βοηθά το κράτος. Εμείς το βοηθούμε. Οι νέοι πρέπει να τολμήσουν. Να μην φοβούνται. Ευτυχώς το second hand ρούχο έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας. Παλιότερα υπήρχε μια προκατάληψη η οποία ξεπερνιέται. Το second hand είναι πλέον μόδα» υποστηρίζει με αισιοδοξία ο 31χρόνος Αντώνης Καστανίδης, συνιδιοκτήτης του καταστήματος.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ