ΑΓΡΟΤΕΣ: ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΜΟΝΟ ΠΡΑΞΕΙΣ
«Έχουμε έρθει εδώ για την επιβίωσή μας. Αν γυρίσουμε πίσω με άδεια χέρια θα κλείσουν τα σπίτια μας». Αγρότες από όλα τα μέρη της Ελλάδας μαζεύτηκαν σήμερα έξω από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης προκειμένου να εκφράσουν την αντίθεσή τους στα νέα σχέδια της κυβέρνησης, με αφορμή τα εγκαίνια της Agrotica από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλη Αποστόλου.
Στον προαυλιακό χώρο της ΔΕΘ μαζεύτηκαν περίπου στους 5000 αγρότες, όλων των ηλικιών. Η ένταση ήταν διακριτή στα λόγια και τις κινήσεις τους. Μία φράση, όμως, κυριαρχούσε στα στόματά τους: «Δεν γίνεται να περάσει. Δεν θα αντέξουμε.» Εκπρόσωποι από την Κατερίνη, την Πέλλα, την Δράμα, τις Σέρρες, ακόμα και την Κρήτη ήταν κάθετοι και σκληροί στα λόγια τους. «Ο αγώνας δεν θα σταματήσει εάν δεν δικαιωθούμε. Φτάνει πια! Δεν έχουμε άλλα να δώσουμε!». Γι’ αυτούς είναι μονόδρομος οι κινητοποιήσεις, καθώς αν περάσει το νομοσχέδιο θα σημάνει «το τέλος τους», όπως δηλώνουν.
Ο κ. Κοκογιαννίτης Γιώργος, ήρθε μαζί με τον γιο του, Παναγιώτη από την Χαλκηδόνα. Σχεδόν όλη του τη ζωή κάνει αυτή τη δουλειά και ο γιος του θέλει να ακολουθήσει τα χνάρια του. Υποστηρίζει πως δεν πρόκειται να παραιτηθεί, ο γιος του δεν θα τον αφήσει. Επιθυμεί το καλύτερο για το μέλλον της οικογένειας του και θεωρεί πως αυτό το νομοσχέδιο θα του στερήσει όσα έχει καταφέρει μέχρι τώρα. «Οι παραγωγές μας μένουν απλήρωτες, δεν έχουμε πάρει καν προκαταβολή. Οι προτάσεις που έχουν κάνει λειτουργούν σαν ταφόπλακα για εμάς. Εάν δεν αποσυρθεί φορολογικό και ασφαλιστικό και να συζητηθεί από μηδενική βάση δεν υπάρχει λύση. Όποιος φύγει από το δρόμο δεν έχει μέλλον. Μόνο για την επίβλεψη των καλλιεργειών μας χρειαζόμαστε πάνω από 50 ευρώ, χωρίς να ξέρουμε αν όλο αυτό θα αποδώσει».
Για τις κατηγορίες της κυβέρνησης περί φοροδιαφυγής δηλώνει πως η ίδια είναι αρμόδια να την εντοπίσει. Πιστεύει, μάλιστα, ότι πρέπει να δημοσιοποιηθούν τα ονόματά τους, ώστε να τους απομακρύνουν οι ίδιοι οι αγρότες από τον χώρο». Εκφράζει την δυσαρέσκεια του για τον υπουργό και τον θεωρεί ανάξιο να διαχειριστεί τα ζητήματά τους.
Ο κ. Παλιούρας Γιώργος ήρθε από την Αλαμάνα Λαμίας στη Θεσσαλονίκη για το συλλαλητήριο. Δεν σκέφτηκε ούτε την απόσταση, ούτε το κρύο και το χιόνι, όταν πρωτοβγήκε με το τρακτέρ του, μαζί με άλλους 400 συναδέλφους του. «Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Αν περάσουν αυτά τα μέτρα δεν θα έχει κανένας την δύναμη να πάει να δουλέψει». Θεωρεί πως καθήκον της πολιτείας είναι να προστατεύσει τον πρωτογενή τομέα, γιατί αν σταματήσει να λειτουργεί θα καταρρεύσουν όλα. «Υπάρχουν λύσεις, αρκεί να υπάρχει όρεξη για τη λύση. Πάρτε πίσω τα μέτρα, να καθίσουμε να βρούμε μια λύση που θα συμφέρει τη χώρα. Μην βοηθάτε την τρόικα να πάρει ότι έχουν καταφέρει 2-3 γενιές και έχουν δώσει σε εμάς.» Από την πρώτη στιγμή δεν έκρυψε την σιγουριά του ότι θα πετύχουν το στόχο τους και η κυβέρνηση θα υποχωρήσει.
Από τις λίγες γυναίκες που συμμετείχαν στα μπλόκα των Πράσινων Φαναριών είναι και η Μαρία. Είναι μητέρα δύο παιδιών και η μόνη που εργάζεται στην οικογένεια της. Όταν άκουσε τις προτάσεις της κυβέρνησης, δεν το σκέφτηκε ούτε στιγμή να βγει έξω στους δρόμους. «Καλλιεργώ 100 στρέμματα και παίρνω πριμοδότηση 5000, μου έκοψαν τα 1500. είμαι χρεωμένη 3000-4000 ευρώ ήδη. Με όλα αυτά που γίνονται τι θα φάνε τα παιδιά μου, όλοι πρέπει να βγουν στους δρόμους».
Μας πληροφορεί ότι τον Δεκέμβριο θα έπρεπε να είχε εξοφληθεί όλο το ποσό της επιδότησης, αντ’ αυτού εκείνο το μήνα μπήκε μόνο η πρώτη δόση. Δηλώνει με βεβαιότητα ότι όσοι δεν έχουν βγει ακόμα στους δρόμους θα το κάνουν και στο συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου θα είναι διπλάσιος ο όγκος.
Σχεδόν όλοι οι αγρότες θεωρούν ότι ο χρόνος της κυβέρνησης τελειώνει. Απειλούν ότι θα κλείσουν περιφερειακούς δρόμους, λιμάνια, ακόμα και αεροδρόμια προκειμένου να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους. Ο αγώνας τους λένε τις επόμενες μέρες θα κλιμακωθεί και θα φτάσει μέχρι το τέλος. Παρόλα αυτά, όπως προκύπτει από πληροφορίες, οι συνελεύσεις των συντονιστικών θα συνεχίζονται σχεδόν καθημερινά, προκειμένου να υλοποιείται ο σχεδιασμός των επόμενων κινητοποιήσεων.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΟΚΟΥ