ΝΥΧΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: ΔΕΝ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ «ΦΥΛΛΟ»…
Μην αφήσετε την φωτογραφία που επιλέξαμε για αυτό το ρεπορταζ να σας ξεγελάσει. H νυχτερινή Θεσσαλονίκη έχει πεθάνει εδώ και χρόνια. Οι διαφωνίες επικεντρώνονται κυρίως στο βαθμό αποσύνθεσης μιας «βιομηχανίας» που τα χρόνια πριν την δήλωση Γιούνκερ «the party its over» και τα συνεπακόλουθα μνημόνια είχε καταστήσει αρκετούς επιχειρηματίες και επιτήδειους «αλεξιπτωτιστές» πλούσιους, προσέφερε δουλειά σε χιλιάδες ανθρώπους, προσθέτοντας αστέρια στη δόξα της συμπρωτεύουσας. Σήμερα τα πάντα έχουν αλλάξει. Από εκεί που οι πορτιέρηδες «έκοβαν» φάτσες που δεν τις έβρισκαν του γούστου τους, οι ιδιοκτήτες τις κερνούν τώρα αφειδώς ποτά για να παραμείνουν στο μαγαζί. Αυτοψία του bangladeshnews.gr Πέμπτη βράδυ στο κέντρο της πόλης…Εκεί που η δυνατή μουσική συνοδεύεται από υπόκωφους αναστεναγμούς…
ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΒΑΡΑΜΕ ΜΥΓΕΣ
«Η νύχτα στη Θεσσαλονίκη έχει κορεστεί και βγαίνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι. Αν η πόλη δεν είχε τους φοιτητές θα είμασταν για κλάματα. Ευτυχώς υπάρχει η Παρασκευή και το Σάββατο, βοηθά και η επαρχία. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο κόσμος δεν διασκεδάζει πλέον. Αν κάποιος θεωρεί διασκέδαση να κάθεται σε ένα stand, να στριμώχνεται, να ρίχνουν πάνω του ποτά, τότε συγγνώμη, εγώ δεν το θεωρώ αυτό διασκέδαση. Πηγαίνουν στα μπουζούκια όχι για να περάσουν καλά, αλλά για να κουτσομπολέψουν, να πουν «δες τι φορά αυτή» ή «πως πάχυνε αυτός έτσι».
Τα βράδια της Πέμπτης ήταν συνήθως ευδιάθετος καθώς τα «κύματα» των πελατών δεν σταματούσαν λεπτό να «πλημμυρίζουν» το μαγαζί του με κόσμο και τα ταμεία με ευρώ…Αυτή η ειδυλλιακή εικόνα όμως ανήκει ανεπιστρεπτί στο παρελθόν. Στο…παρόν της κρίσης ο έμπειρος Νίκος Δημακάκος, υπεύθυνος λειτουργίας του cafe-bar «ΜΟJO» μοιάζει προβληματισμένος για την δυναμική της νυχτερινής διασκέδασης για την οποία απερίφραστα δηλώνει ότι έχει «ξεφουσκώσει». Η συζήτηση μας φτάνει και στο θέμα της κατανάλωσης. «Πίνουν οι πελάτες;» τον ρωτάω αν και μαντεύω ήδη το περιεχόμενο της απάντησης του.
«Έπιασες το μεγάλο ζήτημα. Μάξιμουμ 2 ποτά. Αν ο θαμώνας παραγγείλει και τρίτο πανηγυρίζουμε. Από την άλλη όμως με 3 ποτά είσαι ήδη στο 25άρι, και τα χρήματα αυτά είναι ολόκληρο μεροκάματο. Ότι γυαλίζει δεν είναι χρυσός. Η «κούτρα» και το κέρασμα «πάει σύννεφο» προκειμένου να κρατήσεις τον κόσμο και να κάνεις το μαγαζί σου να φαίνεται γεμάτο. Έτσι και αλλιώς κάθε μαγαζί έχει τα 10 με 15 γκομενάκια που κερνά προκειμένου να λειτουργήσουν ως «κράχτες». Είμαι απογοητευμένος γιατί τα έξοδα είναι πολλά και ο τζίρος μικρός» συμπληρώνει.
ΟΙ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΕΣ ΠΑΖΑΡΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ
«Κάθε πέρσι και καλύτερα. Η πτώση του τζίρου ανέρχεται περίπου στο 15% με 20%. Ζούμε για τις Παρασκευές και τα Σάββατα. Τις καθημερινές απλά δεν «βγαίνει». Σκέψου ότι οι Πέμπτες ήταν οι καλύτερες ημέρες, τώρα και αυτές όμως έχουν «πέσει» κατά 50%. Οι ηλικίες που έρχονται στο μαγαζί είναι μικρές, περίπου 22 με 23 ετών. Από μια παρέα 4 ατόμων θα πάρουμε 20 ευρώ, δηλαδή 5 ευρώ ανά θαμώνα. Το κέρασμα είναι απαραίτητο, αλλά δεν κερνάμε μόνο γυναικοπαρέες. Εμείς λειτουργούμε με το «3+1», όποιος παραγγείλει τρία ποτά, του κερνάμε το τέταρτο.
Ο…πολυταξιδεμένος Χρήστος Γκούτζης, συνιδιοκτήτης στο bar «90 μοίρες» προσπαθεί να διατηρήσει την ηρεμία του και να αποτιμήσει ψύχραιμα την κατάσταση. Οι «χρυσοί» πελάτες έχουν εξαφανιστεί, σε αντίθεση με τους λογαριασμούς και τις υποχρεώσεις που επανεμφανίζονται διαρκώς…με νέες απαιτήσεις. Αποτελεί μια εκ των…ειρωνικών παραμέτρων της κρίσης ότι τώρα που «γκρίζαρε» είναι υποχρεωμένος προκειμένου να «κρατηθεί» επιχειρηματικά να διαπραγματεύεται τις τιμές των ποτών με πιτσιρικάδες με έντονη διάθεση για…επιχειρηματικά deals.
«Πέφτει πολύ παζάρι. Συγκεκριμένα, αν μια 4αρα παρέα θέλει να παραγγείλει μπουκάλι είναι βέβαιο ότι θα παζαρέψουν την τιμή. Εμείς χρεώνουμε την φιάλη 60 ευρώ. Πάντα όμως βρίσκεται κάποιος που θα ζητήσει «ψαλίδι», δηλαδή να αφήσουμε το μπουκάλι 50 ευρώ, ακόμη και 40. Παρατηρώ επίσης ότι σε μια παρέα δεν παραγγέλνουν όλοι. Άλλοι πίνουν και άλλοι όχι».
ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΑ «ΠΑΛΙΑ» ΞΕΝΥΧΤΙΑ
«Ο νυχτερινός πληθυσμός υπήρχε και θα υπάρχει. Οι Θεσσαλονικείς είναι άνθρωποι που ξέρουν να γλεντούν. Όμως τα νέα οικονομικά δεδομένα έχουν καταστήσει απαγορευτική για αρκετούς μια ικανοποιητική βραδυνή έξοδο. Το πρόβλημα της υποκατανάλωσης υπάρχει. Μια παρέα αποτελούμενη από 2 άτομα θα καταναλώσει 2 ποτά και θα κάτσει στο μαγαζί 7 ώρες. «Ανά κεφάλι» βγαίνει περίπου 10 ευρώ. Αναγκάζομαι να κεράσω τους πελάτες για να τους κρατήσω. Αυτό πάντως που μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι το γεγονός ότι θαμώνες που έπιναν ακριβά ποτά, το έχουν «γυρίσει» πλέον στα φθηνά, χαμηλότερης ποιότητας για να μην σταματήσουν να πίνουν. Δουλεύω από Τετάρτη έως Κυριακή. Ευτυχώς έχω κόσμο στο μαγαζί μου που σημαίνει ότι κάνω καλά την δουλειά μου».
Ήταν ένα από τα ελάχιστα μαγαζιά που επισκεφθήκαμε το βράδυ της Πέμπτης στο οποίο είδαμε κόσμο να πίνει και να τελεί υπό καθεστώς…χαλάρωσης. Επομένως καλά κάνει και χαίρεται ο συνιδιοκτήτης του «Dastart» Χρήστος Κοτσίρης. Άν και έχει προσαρμοστεί στα δεδομένα της κρίσης προσπαθεί να παραμείνει ευέλικτος προκειμένου η επιχείρηση του να συνεχίσει τον δρόμο της προσφέροντας σε αυτόν και στους εργαζόμενους την προοπτική…της επιβίωσης στη «κορεσμένη» συμπρωτεύουσα.
«Έτυχε να διαφωνήσω με πελάτη που ήθελε καλύτερη τιμή από την υπάρχουσα. Και να φανταστείς ότι οι τιμές που ζητάμε δεν είναι αυτές του τιμοκαταλόγου, πάντα κάνουμε κάτι καλύτερο, πάντα προσφέρουμε ένα «ψαλίδι».
ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ…ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΤΡΩΕΙ
«Υποτονική η κίνηση, μην λέμε ψέματα. Η προσέλευση του κόσμου έχει περιοριστεί στη Παρασκευή και στο Σάββατο και σε συγκεκριμένους χώρους και την Κυριακή. Μειωμένη επίσης η κατανάλωση ποτού, όχι όμως και φαγητού. Ευτυχώς ο κόσμος εξακολουθεί να τρώει».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Γιάννης Πασχάλης, υπεύθυνος ασφαλείας στο cafe-bar «Ολύμπιον», είναι ένας αφοσιωμένος επαγγελματίας στην εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης στην οποία απασχολείται. Μόνο που υπάρχει ένα…μικρό πρόβλημα: Οι μέρες που επιτελούσε απανωτά face control προκειμένου να αποφασίσει ποιος περνάει και ποιος όχι έχουν χάσει την παλιά τους αίγλη…Ξέρει καλά ότι η «νύχτα» της πόλης θα αργήσει πολύ να «πάρει» τα πάνω της. Πλέον έχει επιφορτιστεί με νέα προβλήματα…
«Πολλοί με πλησιάζουν για να μου μιλήσουν για τα προβλήματα τους τα οποία προφανώς οφείλονται στην κρίση. Για την ακρίβεια εμφανίζονται πρόθυμοι να μου εξομολογηθούν τα πάντα. Το αποφευγώ λόγω της θέσης μου» συμπληρώνει με νόημα.
ΜΑΚΑΡΙ ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΝΑ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ
Eίναι ο νεότερος…άρα και ο πιο αισιόδοξος. Οι δυσκολίες και η αναδουλειά δεν φαίνεται να πανικοβάλλουν τον Γιώργο Τουρτούρα, ιδιοκτήτη του «Beetle Bar» στην Λεωφόρο Νίκης. Ξημεροβραδιάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση φροντίζοντας ώστε τα πάντα να δουλεύουν «ρολοϊ»…Κάτω από τα μάτια του μπορεί να υπάρχουν οι μαύροι κύκλοι της κούρασης, πιστεύει όμως ότι και ο «κύκλος» της κρίσης θα ολοκληρώσει σύντομα την πορεία του…
«Δεν είμαι ικανοποιημένος 100% με την κίνηση αλλά σε γενικές γραμμές είναι καλά, αν το «κυνηγήσεις» θα τα καταφέρεις. Οι ηλικίες πάνω από 25 θα πιουν, οι πιτσιρικάδες δεν πίνουν σχεδόν τίποτα. Εγώ «κυνηγάω» το καθημερινό. Αυτό είναι που μας «πονάει». Από την άλλη είναι πολλά τα έξοδα. Θα πρόσεξες πάντως πως τα περισσότερα μαγαζιά παίζουν αποκλειστικά ελληνικά. Αυτή είναι η μόδα, αυτό «τραβάει» τον κόσμο, από εκεί πληρωνόμαστε».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ