ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΙ: ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ…ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΑΠΟ ΠΟΥΘΕΝΑ
Δεν «κόλλησαν» γρίπη για να πουν: «Εντάξει, δεν πειράζει. Και να μην πάρω φάρμακο δεν θα πεθάνω». Οι οροθετικοί στην Ελλάδα….ή για να τους χαρακτηρίσουμε με όρο κατανοητό -αν και λανθασμένο επιστημονικά -από τις πλατιές μάζες, φορείς του ΑΙDS, (το σωστό είναι φορείς του HIV) αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα καθώς οι «κουτσουρεμένοι» προϋπολογισμοί των νοσοκομείων αφήνουν τα ράφια των φαρμακείων τους άδεια από τα αντιρετροϊκά που χρειάζονται για να παραμείνουν υγιείς. Και σαν να μην έφτανε αυτό έχουν να αντιπαλέψουν και την ευρέως διαδεδομένη άγνοια του ελληνικού πληθυσμού που τους αντικρίζει περίπου ως…μελλοθάνατους αγνοώντας σκοπίμως ή ασυνείδητα τα άλματα της ιατρικής που τους δίνει πρόσβαση σε μια φυσιολογική ζωή η οποία πρέπει να γίνεται σεβαστή, παρά τις ιδιατερότητες της, από όλους μας…
ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΙ: ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΣ
«‘Εχω στο μυαλό μου μια σκηνή από την Παραμονή Πρωτοχρονιάς όταν μας επισκέφθηκε μια 70χρονη οροθετική για να της βρούμε φάρμακα, η οποία τυγχάνει να είναι και χειμερινή κολυμβήτρια. Ξέρετε τι μου είπε; Όσο ζωντανή νιώθω όταν πηγαίνω για μπάνιο στη παραλία, τόσο «χαμένη» και άρρωστη αισθάνομαι όταν πηγαίνω στο νοσοκομείο για να προμηθευτώ φάρμακα και οι υπεύθυνοι μου λένε πως δεν τα διαθέτουν». Την ανάμνηση αυτή προσφέρει στο bangladeshnews.gr o Γιώργος Τσιακαλάκης, υπεύθυνος επικοινωνίας του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας «ΘΕΤΙΚΗ ΦΩΝΗ»
«Η κατάσταση είναι δύσκολη. Η μείωση του προϋπολογισμού των νοσοκομείων σε συνδυασμό με την αύξηση κατά 50% του αριθμού των ασθενών που λαμβάνουν αντιρετροϊκά φάρμακα εντείνουν το πρόβλημα, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι τα φάρμακα αυτά πληρώνονται αποκλειστικά από τους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων. Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα υπάρχουν 7.700 άτομα που λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία. Οι διοικήσεις των νοσοκομείων απαντούν ότι για να λυθεί το πρόβλημα πρέπει να αυξηθεί ο προϋπολογισμός τους» συμπληρώνει ο κ. Τσιακαλάκης.
«Εφόσον το συνολικό κονδύλι δεν αυξηθεί σημαντικά, μετά το πρώτο εξάμηνο του 2016 θα δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα. Τα αντιρετροϊκά φάρμακα όπως και τα αντικαρκινικά είναι πανάκριβα. Πέρσι είχαν προϋπολογιστεί για το φαρμακείο του νοσοκομείου μας 24 εκ. ευρώ. Τα ανεβάσαμε τελικά στα 33 εκ ευρώ. Φέτος πιστώθηκαν 34 εκ. αλλά είμαι σίγουρος ότι οι αυξημένες ανάγκες των ασθενών θα απαιτήσουν τουλάχιστον 10 εκ. ευρώ ακόμη» υποστηρίζει ο καρδιολόγος και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό» Ηλίας Σιώρας.
«ΘΕΤΙΚΗ ΦΩΝΗ»: ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΝΑΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΥΣ.
«Το πρόβλημα διογκώνεται κάθε τέλος του έτους αφού την περίοδο εκείνη εξαντλείται ο προϋπολογισμός για τις θεραπείες των οροθετικών και το Υπουργείο Υγείας προσπαθεί με «πυροσβεστικές» λύσεις να «μπαλώσει» το πρόβλημα. Εμείς από την πλευρά μας τι προτείνουμε; Να δημιουργηθεί ένας ειδικός προϋπολογισμός, ένας «κλειστός κουμπαράς» που θα διοχετεύεται αποκλειστικά για την αγορά αντιρετροϊκών φαρμάκων και τον οποίο δεν θα μπορεί ο εκάστοτε διοικητής του νοσοκομείου να τον χρησιμοποιεί για την εξυπηρέτηση άλλων σκοπών. Αν μας ρωτάτε τώρα πως μπορούμε να υπολογίσουμε τα χρήματα που χρειαζόμαστε σας απαντώ ότι χάρη στο ειδικό μητρώο ασθενών του ΚΕΕΛΠΝΟ αλλά και στις επιδημιολογικές εκθέσεις μπορούμε να υπολογίσουμε με σχετική ακρίβεια τον αριθμό των οροθετικών, άρα και το ποσό που θα χρειαστούμε για τα φάρμακα τους» καταλήγει ο κ. Τσιακαλάκης.
ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΣ: ΑΓΑΠΗΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΕ ΜΗΝ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΩΣ ΤΟ «ΚΟΛΛΗΣΕ»Ρ.Χ,
«Τα άτομα που ζούμε με τον ιό ΗΙV χρειαζόμαστε τα χάπια μας καθημερινά και η μη-λήψη τους δημιουργεί προβλήματα τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες αντιλαμβάνεστε ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να τις υποστούμε λόγω της φύσης της ασθένειας. Η ζωή μας εξαρτάται αποκλειστικά από την φαρμακευτική αγωγή. Επιβάλλεται τα άτομα που ζουν με τον ιό να την ακολουθούν. Δυστυχώς, έλλειψη φαρμάκων παρατηρήθηκε πρόσφατα στο νοσοκομείο «Λαϊκό» αλλά και σε άλλα ιδρύματα».
Ρ.Χ, ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΣ: ΑΓΑΠΗΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΕ ΜΗΝ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΩΣ ΤΟ «ΚΟΛΛΗΣΕ»
Η γνωριμία μου με τον Ρ., 25χρόνο οροθετικό από την Αθήνα, έγινε μέσω τηλεφώνου. Διαθέτει μια φωνή που «σπάει» άμεσα τον «πάγο». Ευγενικός, διαχυτικός, ευχάριστος. Μου δίνει την εντύπωση ότι αναμετράται θαρραλέα με την ασθένεια του επιτυγχάνοντας τον ψυχολογικό «έλεγχο» της. Μετά από σχετική ερώτηση παραδέχεται ότι «κόλλησε» τον ιό μέσω σεξουαλικής επαφής αλλά ταυτόχρονα με παροτρύνει να μην γίνομαι αδιάκριτος. Παρόμοιες απορίες είναι πιθανό μου λέει, να «ξυπνήσουν» τραυματικές αναμνήσεις στο φορέα. Του υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά θα είμαι πιο προσεκτικός.
«Η αντιμετώπιση των μη-οροθετικών απέναντι στους οροθετικούς παραμένει άκρως προβληματική, φοβική. Αυτό βέβαια είναι αναμενόμενο από την στιγμή που δεν υπάρχει σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και ο κόσμος αντιμετωπίζει το sex ως ταμπού. Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι δεν ζούμε πλέον στη δεκαετία του 1980. Ο κόσμος δεν πεθαίνει από την ασθένεια αυτή όπως παλιά. Ο ΗΙV δεν θεωρείται πλέον θανατηφόρα πάθηση αλλά χρόνια. Τα φάρμακα έχουν εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που μας επιτρέπουν να ζούμε μια κανονική ζωή όπως κάθε άλλος άνθρωπος. Αυτό όμως οι συμπολίτες μας δεν το καταλαβαίνουν και εξακολουθούν να μας συμπεριφέρονται με τρόμο, συναίσθημα που οφείλεται κυρίως στην άγνοια τους»
Ο Ρ. με αποχαιρετά με κάτι έξυπνο: «Αλέξανδρε μην ξεχνάς ότι δεν υπάρχει ασφαλές σεξ, μόνο ασφαλέστερο. Ακόμη και τα απολυμαντικά χεριών προσφέρουν προστασία από τα μικρόβια…99%».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ